Shanel’s POV:
I was hospitalized for a week, take note only Manang and Nicko knew about it. Itanago namin from my parents and my best friend. Ayokong mag-alala sila cause I’m sure I’ll be fine. Pero deep inside masama yung loob ko kay CC kaya di ko na din pinaalam sa kanya.
Because of this text message:
CC: Hi Shanel! I have good news for you kami na ulit ni RD just like what you want to happen J. Anyways, saang lupalop kaba nagpunta? 2 days akong nagpabalik-balik sa inyo sarado. Tapos di mo man lang magawang magparamdam. I’m worried! I was calling you several times pero di mo sinasagot. So please beep me back kahit once para alam kong buhay kapa. (-_-)
Hindi ko alam kung matutuwa ako sa nabasa ko na sila na ulit, I don’t know but I felt a pang of jealousy. Parang na isip ko na may kahati na ako sa attention nya. I’m being selfish, mahal nya yun and ako dakilang bespren. I hate this, so confused and my heart’s bruised.
***
Sa school garden, ang sarap ng upo ko sa damuhan habang nagsusulat ako sa diary ko at naka-earphone pa, biglang may sumundot sa bewang ko.
“Ay kabute!” napahiyaw tuloy ako. Sabay tawa ng malakas yung lalaki sa tabi ko.
“HAHAH! Oi oink oink, kanina pa kita hinahanap, tara na maglunch na tayo gutom na gutom na ako.” – Nicko
“Ewan sayo! Chupi chupi may tinatapos pa akong essay.” – Shanel
“Essay daw, dear diary kaya nabasa ko. Anung sinulat mo dyan patingin ako.” – Nicko
“Ayoko!” sabay sinilid agad ni Shanel sa bag niya. “Ang kulit mo naman lakad na alis na dito.”
“SUNGIT! Ayoko nga, gusto kita kasama eh. Magtiis kang nandito ko.” –Nicko
At ayun nga wala na akong nagawa kundi mahiga sa damuhan, isalpak ang earphone sa tenga, at hayaang andun ang palakang lalaki. Natutuwa ako kasi kapag nalulungkot ako, aba pinapadala ata sya ni Lord para pasayahin ako. Nakatulog pala ako di man lang ako ginising ng lalaking to aba’y busy busyhan sa paglalaro sa phone nya. <3
***
NIcko’s POV:
Ang akala siguro ni Shanel naglalaro lang ako sa phone kanina. Pero sobrang cute ng wallpaper ko ang sleeping cutie ko. Kakaiba talaga si Shanel yung pagiging masungit nya pero matiisin. I think I’m really falling her, epekto to nung nagbantay ako sa kanya sa hospital. Simula noon parang gusto ko na syang alagaan. I almost forgot yung pustahan naming magkakaibigan. My stone heart is starting to crack itself.
Harrel: Hey bro! Ngiting ngiti ka sa phone mo ahh. Bakit ba? Sinu bang katext mo? :)
Jansen: Ganyan ngiti mo kapag in love ka, lalong sumisingkit ang mata. Hahah. Umamin kana kasi!
Nicko: Magsitigil nga kayo! HAHAH. Anyways, I believe na talo na ako di ko kayang paglaruan yung ganung kabait na babae. Here's your 5 k's! Tama nga ata kayo that I should be brave enough to love again kasi I won't be able to see what lies ahead kung matrap ako sa nakaraan.
Harrel: Nice one bro! Ito talaga yung plan namin ni pareng Jansen.
Jansen: Success! We did this for you dude, we want you to move on from your past. Maging masaya ulit!
Nicko: Mga sira ulo kayo, so akin na tong 10k ko di ko na kayo bayaran. hahah
Harrel & Jansen: Yan ang hindi pwede, walang bawian sa napagusapan. Iba tayo pagdating sa pera. HAHAHA! Di kami makakapulot nyan sa labas.
Nicko: Shete! Napaka-utak nyong dalawa. HAHAHAH! oh ayan na, nabawasan pa tuloy allowance ko. :D
Jansen: Let's go dudes! It's time to party, tara na sa bistro. :)
Harrel: Come on! Text ko lang yung mga chikabebes natin. Ay namin lang pala ni Jan, hahaha. Baka masabon yung isa ng dragona.
***
