Obiad rozpoczął się o 13:30, jak zawsze. Dzisiaj mieliśmy zupę pomidorowa oraz pierogi ruskie, tak naprawdę dawno nie było dania, które w 100% bym uwielbiała, ale dziś nareszcie nadszedł ten dzień. W pewnym momencie na stołówkę weszła jedna z opiekunek i zwróciła się do mnie:
-Elizo, jak zjesz to proszę abyś przyszła do gabinetu.
I wyszła.
Bardzo się zdziwiłam, ale szybko zjadłam i zrobiłam tak jak prosiła.
Gdy weszłam do gabinetu, od razu dostrzegłam kobietę, której przed obiadem pomogłam. Opiekunka pokazała na krzesło naprzeciwko niej.
Usiadłam na wskazanym miejscu.
-Elizo, ta Pani nazywa się Małgorzata.
-Dzień dobry- odwróciłam do niej głowę i się uśmiechnęłam.
Pani Małgorzata odwzajemniła tym samym.
- Pani Małgorzata, jest tu bo chciałaby kogoś zaadoptować.
-Nie obojętnie kogo, już zdecydowałam. - uśmiechnęła się, spojrzała na mnie i dorzuciła- o ile byś chciała z nami zamieszkać.
-O jeju, nie spodziewałam się- powiedziałam zawstydzona- oczywiście, że tak.
Chyba nigdy nie byłam aż tak szczęśliwa, może jednak nie jestem aż tak beznadziejna jak wmawiała mi moja opiekunka.
YOU ARE READING
Kiedyś będzie lepiej!
Fiksi RemajaCześć! Jestem Eliza. Moje życie nigdy nie było łatwe, ciagle miałam pod górkę i na każdym kroku miałam jakaś przeszkodę. Całe szczęście pojawił się on- ten przystojny brunet, ideał, zawsze był w gdy potrzebna była mi pomoc, nawet na najdrobniejsza.
