Jjk97: Ahh Jimin...
Gelip beni eski halime getirmek zorundasın.
Bana ceza ver Jimin.
Seni fark edemediğim için tatmaya korktuğum duyguları tattır bana.
Ama korkutma..
Benliğimin nasıl titrediğini farkına varsan duramazsın yerinde...
Kollarıma gelirsin..
Korkmaktan korkuyorum Jimin.
Ama bu bana bir çeşit ceza aslında.
Bu yüzden korkut beni, kabul.
Ama şunu bil ki:
"Korku, cezadan daha berbattır, çünkü ceza bellidir, ağır veya hafif; bilinmeyene, sınırlandırılmamışa kıyasla ceza, daha az ürkütür."
Ama korkutmanda bana bir nevi ceza...
İdam cezası...
Yakmadı canımı bu denli kainatta hiçbir şey.
Hak edemedim ben böylesi sevgini.
Jjk97: Canının yandığını biliyorum.
Bilmediğimi mi zannediyorsun..?
Neden hem kendine hemde bana daha fazla acı çektiriyorsun..!?
Yapma meleğim...
Seni özlemeye devam ediyorum.
Anlasana Jimin.
Sadece sensizlikten bunlar.
Deliriyorum ben.
Soğukta titreyen bedenini düşündükçe titriyorum.
Bedenimde bütünlüyorum seni soğuklara inat.
Kendimi durduramıyorum.
Küçükken sana "eğer yağmur yağarsa melekler ağlıyor demektir" demiştim...
Hatırlıyor musun Jimin-ah..?
Ağlamıyorsun değil mi meleğim...?
Sakın üzme kendini.
Demiş ki şair:
"Yalnızlık paylaşılmaz..
Paylaşılsa yalnızlık olmaz..."
Yani benim bu yalnızlığı sana dökmemem gerekirdi yalnız sayılabilmem için..
Ama istemiyorum ben Jimin.
Yalnızlık istemiyorum...
İstiyorum ki biz olalım.
Belki de aile olalım...
Kokularımız karışsın, birbirimize doyamayalım, her an birbirbirimizi özleyelim aynı zamanda yanı başımızdayken birbirimizin...
Bana gel sevdiğim...
Sadece gel...
Özletme daha fazla...
İçimdeki çocuğu daha fazla kahretme.
