Billdip - İlk Hikayem

Bölüm 7 - Final

   Öncelikle yb atamadığım için çok özür dilerim. Eskisi kadar seri atamayabilirim ama bu gün ve yarın olabildiğince çok yb atacağım. Bu son bölüm bu kitabın. Aklımda 1-2 fikir daha var yani yeni kitap gelecek. Öncelikle  @kio-chan1999 @XxAyshle_cipherxX   e teşekkür ederim. Her neyse hadi başlayak.

Bill'in gözünden:

  Şu anda çam ağacımı izliyorum uyurken o kadar tatlı ki. Bütün gece onu izledim. Şeytan olduğum için uykuya ihtiyaç duymuyorum ama insan formundayken az da olsa uyumam gerek. O yüzden hafta da en az 1 gün uyuyorum. Genelde çam ağacımı uyurken izlemeyi tercih ediyorum. Oldukça huzur verici. Bir süre sonra çam ağacımı izlemeyi bırakıp yemek hazırlamaya başlayacağım. Gitmeden önce onu anlından öpmek için eğildim. Tam o sırada gözlerini açtı ve:

''Bakıyorum da birileri prensinden öpücüğü alınca hemen uyanıyor.'' dedim.

''Benim tatlı dorito şeytanım.'' dedi. Onu öptükten sonra mutfağa gittik ve inanmayacaksınız ama yemek yemeye başladık. (Evet bu espiriyi çaldım. Ama beni asla yakalayamayacaksınızzzzzzz!!! *kaçar*)

''Bill.'' dedi ciddi bir şekilde. Bunu demesiyle ona baktım.

''Belki Ford amcam kardeşini getirmenin yolunu biliyordur.'' dedi.

''Pek sanmam çam ağacı. Sonuçta ben o boyutlarda doğdum ve büyüdüm. Sizin dünyanızdan kat ve kat daha yaşlıyım ve ömrüm boyunca boyutları gezdim.'' dedim.

''Bence denemeye değer. Bir şey kaybetmeyiz değil mi?'' dedi. Bu çocuk çok ikna edici ve çok da şeker.

''Olabilir.'' dedim. Yemekten sonra Ford'un labatuarına indik ve ona bu konuyu sorduk. Önce bir az düşündü ve.

'' Durmadan yeni boyutlar ortaya çıkar yani boyut değiştiriyor olabilir. Ya da arızalı bir boyutta da olabilir. En kötü ölmüştür .'' dedi çam ağacı tam ağazını açacakken.

''Ölmedi bunu hissedebiliyorum ben bir şeytanım o da benim kardeşim.'' dedim. Zaten bunu biliyordu.

''Peki bay dahi onu hissedebiliyorsan neden bulamadın?'' dedi. O kadar gıcıktı ki.

''Denedim. Tam buldum derken çıkmaza geldim. Onlarca kez denedim. Kasettiğim çıkmaz duvar gibi bir şey. Oradan geçemiyorum her seferinde yeterince temiz olmadığımı söylüyor. Ben Will e kıyasla daha acımasız kötü ve merhametsizim. Yani siz de biliyorsunuz ama Will benim tam tersim. Nazik merhametli ve iyi biri.'' Sanki gözlerim dolmaya başlamıştı ve yüzümün ıslandığını hissettim evet ağlıyordum.

''Ama belki biz yapabiliriz.'' dedi çam ağacı o anda bir az umutlanmıştım.

''Olabilir ama oraya nasıl gidebiliriz ki?'' dedi Ford ve bana baktı. Bu nasıl aklıma gelmemişti tam bir aptalım.

''Belki ışınlayabilirim.'' dedim. Gözlerimiz umut ile parlıyordu.

 Hazırlanmaya başladık. Lazım olabilcek şeyleri aldık ki büyük kısmı silahtı. Aralarında şeytan yakalayabilen bir silah görünce sordum.

'' Sizce de o gereksiz değil mi? Tabi amacınız beni ya da kardeşimi öldürmek değilse.'' dedim alaycı bir şekilde. Çam ağacı da benimle aynı şeyi düşünüyordu.

'' Bütün önlemleri almamız gerek. Ve sonuçta kardeşin de bir ŞEYTAN.'' dedi ciddi bir şekilde bana bakarak Ford.

'' O kötü olmaktansa ölmeyi tercih eder.'' dedim. Kardeşim asla kötü olamazdı. Yoksa olabilir miydi? (Okuyucular merak ediyor acaba Bill neden bunu dedi? Will kötü mü olacak? Bill in gözleri neden bu kadar güzel? Merak edin benim masum (olmayan) kurbanlarım. *kötü gülüş* 1 dk ben bunu sesli söyledim. *jeton düşer* Hemen kaçmalıyım! * qaçar* Kitap da bu kadarmış bu finaldi yani diğer kitapda görüşürüz.)