Billdip - İlk Hikayem

Bölüm 2- Devam ediyoruz

    Öncelikle kio-chan1999 teşekkür etmek istiyorum. İlk yorumu yapan pro mükemmel yazar oluyor kendisi ve şu an baya gaza geldim. Bir de Pikachuyazard teşekkür etmek istiyorum birbirinden güzel , komik ve profesyonel yorumları ile kitabımı süslediği için. Hadi Bismillahirrahmanirrahim.

  Dip'in gözünden:

  Artık dayanamayacağım gerçekten çok sıkıldım! Tam dışarı çıkarken çevik bir hareketle yolumu Ford amcam kesti. (Diyeceksiniz Dip'in bacağı kırık nasıl yürüyor. Hani ayağı kırık ya da sakat insanlar ellerinde bir şey tutarak yürür ya şu an aklıma gelmedi onları kullanıyor.)

''Nereye gidiyorsun Dipper?''

''Hiç bir yere sadece temiz hava almak için çıkmıştım'' dedim.

'' Ya da ormana gidicektin. Yanılıyor muyum?'' yakalandık. Nalet olası federaller! Derin bir iç çektim ve Ford amcamın gözlerinin içine baktım. Bir az sinirli ve şüpheci bakıyorlardı.

'' Evet ormana gidecektim çünkü çok sıkıldım. Ormanda hiç değilse bir az dolaşmak istiyorum.''

''Hatırladığım kadarıyla en son oraya dolaşmaya gittiğinde bacağını kırdın.'' oldukça ciddi görünüyordu. Kafamı eğdim ve göz teması kurmadan sinirli bir yüz ifadesi takındım. O da bir iç çekti ve:

'' Ormana olmaz ama göl ya da şehirde gibi herhangibi bir yere gidebilirsin.'' Kafamı ona doğru çevirdim.

'' Teşekkü-'' Sözümü keserek.

''Ama bi kaç şartım var. Yanına 3.günlüğü de al. Ne olur olmaz. Diğer şartım ise Bob da seninle gelsin ve gözünü senden ayırmasın. Tamam mı??'' Aslında adil gözüküyordu ve ben de başka seçeneğim olmadığı için kabul ettim.

''Tamam''

  Yanıma Bob'u da alarak önce şehire doğru gittim. Bir çok dükkan gezdik ve aralarında eğlenceli olabilcek pek bir şey yoktu. AVM'ye gittik. AVM bir az küçük olsa da hiç yoktan iyidir diye düşündüm. Üst katta oyuncak aletleri vardı. Bir az çocukça gibi gözükse de buz hokeyi oynamaya karar kıldık. (Hani diskle oynanan var ya. Normali ile karıştırmayın.) İlk hamle bendeydi. Olabildiğince sert ve hızlı bir vuruş yaptım ama o çok çevik bir şekilde karşıladı. Az kalsın gol yiyecektim. Bi süre böyle devam etti. Oyun bittiğide 7/0 dı skor. Yenilen bendim. AVM'den çıktıktan sonra göl kenarına gitmeye karar verdim. Göl kenarında bir az dolaştık. Pek konuşmuyorduk aslında. İskelenin ucuna oturdum ve sohbet başlatmaya karar verdim.

 Bill'in gözünden:

   Çam  ağacının elinde 3.günlük vardı. Onu almam gerekiyordu. Sonra benimle konuşmaya başladı:

'' Sence Esrarengiz Kasaba nasıl bir yer?''

''Bilmem pek bir şey olmuyor bu da onu sıkıcı gösteriyor açıkcası'' dedim. Hafifçe gülümsedi ve:

''Her şey göründüğü gibi değildir.'' dedi. Neden bilmiyorum ama bu söz içime işlemişti. 'Her şey göründüğü gibi değildir' bunu derken ne anlatmak istediğini anlamıştım  ama... Bu sözde farklı bir şeyler vardı.

'' Elinde ki nedir?'' diye sordum günlüğe bakarak. O da:

'' Günlük. Burada ki şeylerin kayıtı olan bir günlük.'' demişti.

'' Eminim çok sıkıcıdır.'' dedim ukalaca.

'' Hiç de bile.'' dedi. Sinirlenmiş gözüküyordu. Ahh o kadar tatlıydı ki sinirlenmesi. Ne diyiyorum lan ben?! O benim düşmanım ve ben ondan o da benden nefret ediyor.

'' Kanıtla'' dedim yüzümde bir sırıtış oluşmuştu.

'' Tamam o zaman!'' dedi ve günlüğü elime tutuşturup sayfaları çevirmeye başladı. Seni küçük saf ve masum çam ağacı hiç bir şeyden haberin yok. Çevik bir hareketle elimi onun anlına koydum ve uykuya daldı. Onu kulübeye ışınladım. 3. günlüğü güvenli bir yere sakladım ve ben de kulübeye gittim.

Dip'in gözünden:

  Gözlerimi açtığımda kulübedeydim. Dün olanları hatırlamaya çalışıyordum. Her şey çok bulanıktı. Aklımda sadece 3. günlüğün en son Bob da olduğu idi. Aşağıya indim. Bob rafları diziyordu.

''Dün neler oldu?'' diye sordum.

''Dışarı çıktık bir az gezdik. AVM'ye gittik. Daha sonra da Gizemli Kulübeye geri döndük.'' dedi. Haklı olabilirdi son. Aklımdakiler çok bulanıktı. Büyük ihtimalle rüya görmüştüm o yüzden çok kurcalamadım. 3. günlüğü aramaya başladım bulamamıştım. Büyük ihtimalle Ford amcam almıştır diye düşünüp günlük 2yi  okumaya başladım. Kanepeye oturdum ve televizyonu açtım. Şanslıydım ki fena olmayan bir kanal gelmişti. İzlemeye başladım. Bütün gün televizyonda oyalandım. Pek bir şey olmadı. Aşağıdan gelen patlamayı saymazsak tabi. Ford amcamdan gelmişti. Buna fazlasıyla alışkın olduğumuz için pek takmadım. Akşam olmuştu ve esnemeye başladım.

  Bill'in gözünden:

 Kulübe kapanmıştı ve yemek hazırlamakta yardım ettim. Aslında bu bir az tuhaf geliyordu. Yani güçlerimi kullanmadan iş yapmak. Sanki bir az zevkliydi? Yorulmuş hissettim bir az. Bu hissi trilyonlarca yıldır hiç hissetmemiştim. Oturma odasına girdiğimde çam ağacı yatakta sızmıştı. Üzerini örttüm. Neden bilmiyorum ama bunu yapmak istedim. Yanında 2. günlük vardı. Etrafta kimse olmadığından emin olup 2. günlüğü de aldım.

  Sabah olunca çam ağacının şaşkın bakışları ile karşılaşmıştım. Sanırım günlüğü arıyordu.

''Bob günlükleri gördün mü?'' dedi.

''Günlükler mi? Ne günlüğü?'' 3. günlüğü çalmadığım konusunda iyice inandırmak için demiştim bunu.

''Doğru ya sen bilmiyorsun.'' dedi. Hafif

''Boş ver Ford amcama sorarım.'' dedi. Tam o sırada Ford evden çıkmak üzereydi.

'' Ford amca nereye gidiyorsun?'' dedi çam ağacı.

'' Uzun bi süreliğine evde olmayacağım. Şu an yaptığım bir araştırma için evden ayrılmam gerek ve Stanley de benle geliyor yani Bob sana bakacak.'' dedi. O sırada çam ağacının ne düşündüğünü çok merak ettim ve zihnini okudum. Ne! Ben neredeyse 18 yaşımdayım kendi başımın çağresine bakabilirim. Ama bir arkadaş da fena olmaz. Yürürken çok zorlanıyorum sanırım başka çağrem yok. Demek ki yalnız kalacağız çam ağacım~

'' Tamam Ford amca'' dedi. Daha sonra Ford evden çıktı. Baş başa kaldık demek çam ağacı. Hehe çok eğleneceğiz~

Ve  ikinci bölümün sonu. Söverseniz haksız sayılmazsınız çünkü bütün olaylar buradan sonra başlıyor. Kitabın devamını bu akşam yazmayı düşünüyorum. Neyse. (858 Kelime)

Acemi yazar qaçtı~