"ဘယ္လို!...သားအလုပ္ျပဳတ္ခဲ့တယ္?"
"ဟုတ္တယ္...ႀကီးႀကီး..
ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ေပၚcoffeeေတြဖိတ္က်သြားလို႔..
သားကတမင္လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူးႀကီးႀကီးရယ္..
ဒါမယ့္သူက အလုပ္ထုတ္ခိုင္းလို႔ managerက....
ဟင္းးး...."
သက္ျပင္းခ်မိေတာ့ ႀကီးႀကီးက ႏွစ္သိမ့္အားေပးသည္..
"အားမငယ္ပါနဲ႔သားရယ္..
ေနာက္အလုပ္တစ္ခုျမန္ျမန္ရမွာပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ႀကီးႀကီး..."
"လူေတြမ်ားကြယ္...
တခဏေလာက္ျဖစ္တဲ့ေဒါသကသူမ်ားရဲ႕ စားဝတ္ေနေရးကိုဘယ္ေလာက္ထိထိခိုက္ႏုိင္တယ္ဆိုတာမစဥ္းစားၾကဘူး...."
"ထားလိုက္ပါေတာ့ႀကီးႀကီးရယ္...
ထမင္းဆက္စားရေအာင္...ႀကီးႀကီးထည့္စားေလ.."
"ဟာ...ထမင္းဝိုင္းနဲ႔ တန္းတိုးပါလား...
ဗိုက္ဆာေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ ဟဲဟဲ..."
"Hyungရယ္ တစ္မနက္ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ.."
"ဒီလိုပါပဲJunရာ...."
"ဟာ...ဟင္းကဒါပဲလား...."
"ႀကီးႀကီးရာ တစ္ခါလာလည္းဒီအသီးအရြက္ႀကီးပဲ...
တစ္ခါတစ္ေလ အသားေလးဘာေလးခ်က္ပါဦး..."
"လွ်ာမ႐ွည္နဲ႔KimJiHun....အလုပ္ၾကေတာ့မယ္မယ္ရရမလုပ္...ညီလုပ္စာကိုထိုင္စားေနၿပီးေတာ့....
အခုမင္းညီအလုပ္ျပဳတ္လာၿပီ"
"ဟင္!...ဟုတ္လားJun.."
"ဟုတ္တယ္Hyung..."
"ကဲေျပာပါဦး..အလုပ္ထြက္႐ွာမယ္ဆို ခုေရာ ရခဲ့လား.."
"ႀကီးႀကီးကလည္း က်ေတာ္လည္း႐ွာေနတာပဲ...ဒီမွာေနာ္..
အလုပ္ရလို႔ကေတာ္ႀကီးႀကီးနဲ႔Junေလးကို ခုထက္၁၀ဆျမင့္တဲ့ဘဝမွာ ထားမွာ"
"ဟားဟား..ႀကီးႀကီေရ...
Hyungအေျပာကေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲ..."
"အေျပာပါပဲသားရယ္..ၿပီးရင္ဗလာကဗလာပဲ..."
"ႀကီးႀကီးေနာ္...ညီေလးေ႐ွ႕မွာက်ေတာ့္ကိုမႏွိမ္နဲ႔..."
YOU ARE READING
ခ်စ္သည္. . .♡[|Completed|]
Fanfictionအဆံုးမ႐ွိႏုိင္ေသာ အခ်စ္တို႔ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကို ခ်စ္သည္....
![ခ်စ္သည္. . .♡[|Completed|]](https://img.wattpad.com/cover/128314262-64-k524782.jpg)