"ဟိုမွာႂကြလာပါၿပီ...အမယ္...အမယ္.."
စားေသာက္ဆိုင္အေပါက္ဝကေန ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြဝင္လာတဲ့YiXing...
ခါတိုင္းလို႔ တစ္ေယာက္ထဲေတာ့မဟုတ္....
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...ဟင္...အဲ့ဒါ KimJunMyeonမလား...JunMyeonလက္ကိုတြဲလာတဲ့YiXingမ်က္ႏွာႀကီးဟာ မႈိရသလိုျပံဳးၿဖီးေနျပန္ေရာ...hkhkSeHunနဲ႔ChanYeolထိုင္တဲ့ ဝိုင္းကိုလာကာ...
"ေရာက္တာၾကာၿပီလား....ေဟ်ာင့္ေတြ"
"ၾကာေပါ့ အဘရယ္"
"အခ်စ္ ထိုင္ေလ..."
"ဘာ!!!...အခ်စ္!!"
ၿပိဳင္တူထြက္လာတဲ့အသံေတြကအလန္႕တၾကား
"ဒါ..ငါရဲ႕ခ်စ္သူ...
သူ႕နာမည္ကိုေတာ့မင္းတို႔သိတယ္ဟုတ္?""အမေလး...ေအးပါကြာ..."
"JunMyeon sii...
က်ေတာ္ကChanYeol...သူကSeHunပါ...""ဟုတ္ကဲ့...ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္"
"အဟမ္း!!...ZhangYiXingတို႔မ်ားလက္သြက္ခ်က္"
က်ေတာ့္ကို မဲ့ကာၾကည့္ရင္းေျပာတဲ့ChanYeolေၾကာင့္...ဟက္ခနဲရယ္မိလိုက္ရင္း....
ေဘးက သူ႕ပုခံုးကိုလွမ္းဖက္လိုက္သည္....
သူက မသိမသာ႐ုန္းေနေပမယ့္လည္း.....
"ဒါမ်ိဳးကသြက္မွရမယ္ေလ....ဟုတ္တယ္ေနာ္ အခ်စ္...."
ေမးေလးကိုဆြဲေမာ့ေစကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေစရင္းေျပာေတာ့...
ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲဆိုတဲ့ပံုစံနဲ႔
မ်က္လံုးျပဴးျပရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလိုတာထက္ပိုကာ တင္းေစ့ထားသည္😐"အခ်စ္...ဘာစားမလဲ...စားခ်င္တာေျပာ ကိုယ္မွာေပးမယ္ေလ"
"ေတာ္ၿပီ!...မစားေတာ့ဘူး"
"ဒါဆို..အေအးေသာက္မလား...အခ်စ္...ဟင္?"
"ဟင့္အင္း...မေသာက္ခ်င္ဘူး..."
"အခ်စ္က ဘာမွမစားေတာ့ ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္ေနႏုိင္မွာလဲ..
ေနမေကာင္းဘူးလား...ဟင္...အခ်စ္"
YOU ARE READING
ခ်စ္သည္. . .♡[|Completed|]
Fanfictionအဆံုးမ႐ွိႏုိင္ေသာ အခ်စ္တို႔ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကို ခ်စ္သည္....