I Know He Is Cute But He Is Mine
Part.6
No one's POV
လြန္ခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္း Mingနဲ႔ေတြ႔ပီးထဲက Kitစိတ္နဲ႔ကိုယ္မကပ္ပဲ ဖစ္ေနခဲ့တယ္...စာမွာ အာရံုမစိုက္ႏိုင္သလို ဘာမွလည္းစားခ်င္စိတ္ မ႐ွိဘူးဖစ္ေနမိတယ္...အိပ္ေရးပ်က္တဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း မ်က္ကြင္းညိဳေတြကတဆင့္ ျမင္ေနရတယ္...Kit အသက္မဲ့ေနသလို ခံစားေနရတယ္...Ming ရဲ႕မမွတ္မိျခင္းက Kitကို ဒီေလာက္ ယူက်ံဳးမရဖစ္ေစမယ္လို႔ Kitမထင္ခဲ့မိဘူး...
ဒီေန႔လည္း ဘာမွထူးမျခားနားပဲ အရင္လိုအတန္းတတ္ဖို႔ Kitထြက္လာခဲ့တယ္...ဒါေပမဲ့ သူတတ္တဲ့ ေဆးတကၠသိုလ္ဘက္ကို သြားရမဲ့အစား သတိလက္လြတ္နဲ႔ Mingတတ္ေနတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာ႒ာနဘက္ကို ေလ်ွာက္လာခဲ့မိတယ္...တစံုတေယာက္က ပုခံုးကိုထိလိုက္မွပဲ Kitသတိျပန္ဝင္လာခဲ့တယ္...
Kitေနာက္ကိုလွည့္လိုက္ပီး Mingကို စိတ္လြတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္...ဒီတေယာက္ကတကယ့္Mingပဲလား... ဒါမွမဟုတ္ မ႐ွိတာကိုပဲ ငါကအျမင္မွားပီး ျမင္ေနမိတာလားလို႔လည္း Kitေတြးလိုက္မိတယ္...
#Ming : "ခင္ဗ်ား ဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ေရာက္ေနတာလဲ... ကြၽန္ေတာ့္ကို ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ေနတာလား..."
Mingမ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ေမးလိုက္မိေပမဲ့ ခုနသူ႐ွိေနတာကို Kitလံုးဝမျမင္ပဲ ေက်ာ္သြားတာကိုေတာ့ အံ့ျသေနမိတယ္...
Kitမ်က္ေတာင္ကိုျမန္ျမန္ ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေသခ်ာလွည့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္...သူသြားရမဲ့လမ္းေၾကာင္းမွားပီး လာခဲ့မိတာကိုသတိထားမိေတာ့မွ မ်က္လံုးျပဴးသြားခဲ့တယ္...
#Kit : "ငါဒီကိုဘယ္လိုေရာက္ေနတာပါလိမ့္..."
Kitသူ႔ကိုယ္သူတိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ေပမဲ့ Mingၾကားဖစ္ေအာင္ ၾကားလိုက္ရတယ္...
#Ming : "ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္ေနတာလည္းဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ...ခင္ဗ်ားမွာပ်ံဖို႔အေတာင္ပံမွမ႐ွိတာ အဲ့ေတာ့ လမ္းေလ်ွာက္ပီး လာတယ္ဆိုတာအသိသာႀကီးပဲေလ..."
Ming ရြဲ႔ပီးေျပာလိုက္တယ္...
#Kit : "ငါေျပာတဲ့အဓိပၸါယ္က...ငါရဲ႕တကၠသိုလ္ကိုသြားေနရာကေန... ငါဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ???"
Kitစိတ္ေတြ႐ႈပ္လာပီး ေခါင္းခါလိုက္ရင္း ေျခလွမ္းေတြကိုျပန္ေကြ႔ပီး လမ္းေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္...
#Ming : "ခနေလး...ခင္ဗ်ားအဆင္ေျပရဲ႕လား..."
Ming Kitရဲ႕လက္ကိုလွမ္းဆြဲပီးတားရင္း ေမးလိုက္ေတာ့...
#Kit : "ငါအဆင္ေျပပါတယ္...ဒါေပမဲ့မင္းကေတာ့အဆင္မေျပဘူး ထင္တယ္...မင္းဘယ္လိုလုပ္ငါ့ကိုေမ့ႏိုင္ရတာလဲ...မင္းဘယ္လိုလုပ္..."
Kitေျပာလက္စစကားကိုရပ္ပီး လမ္းဆက္ေလ်ွာက္ခဲ့တယ္...
သူ႔တကၠသိုလ္ဘက္ကို သြားတဲ့လမ္းမွန္ေပၚမွာေရာက္ေနေပမဲ့ Kitခုခ်ိန္ထိ သတိလက္လြတ္ေလ်ွာက္ေနမိတုန္းပဲ...တျခား အေဆာက္အဦးဘက္ကိုသြားဖို႔ လမ္းကူးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ သတိမထားပဲ ကူးလိုက္တာေၾကာင့္ သူ႔ဆီဦးတည္လာေနတဲ့ကားကို Kitမျမင္လိုက္မိဘူး...
#Ming : "P'Kit!!!"
Mingေအာ္လိုက္ပီး Kitကိုလမ္းေပၚကေနလွမ္းဆြဲလိုက္တယ္...
လွမ္းဆြဲရာကေန ဖက္ထားသလိုဖစ္သြားရင္း Kit ထိခိုက္မိတာ႐ွိမ႐ွိကို စစ္ေဆးေနမိတယ္...ဒါေပမဲ့Kitမ်က္ရည္ေတြဝိုင္းပီး စိုက္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ေတာ့ Mingစစ္ေဆးေနရာက ရပ္သြားမိတယ္...
#Kit : "မင္းလိမ္တယ္...မင္းငါ့ကိုမွတ္မိေနရဲ႕သားနဲ႔ မင္းငါ့ကိုလိမ္တယ္...ဘာလို႔ငါ့ကို မမွတ္မိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာလဲ... ဘာလို႔လဲ..."
Ming ရဲ႕အေျဖကိုေစာင့္ရင္း Kitရဲ႕ပါးေပၚကို မ်က္ရည္ေတြ တလိမ့္လိမ့္က်လာခဲ့တယ္...
#Ming : "ကြၽန္ေတာ္လိမ္တယ္ဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ...ခင္ဗ်ား ဘယ္သူဆိုတာကြၽန္ေတာ္မသိဘူးလို႔ ေျပာပီးသားေလ..."
#Kit : "မင္းငါ့နာမည္ကို ေအာ္လိုက္တယ္ေလ...မင္း ပီပီသသနဲ႔ အက်ယ္ႀကီးေအာ္လိုက္တာကို ငါေသခ်ာၾကားလိုက္တယ္..."
Kitယံုၾကည္ခ်က္႐ွိ႐ွိနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္...
#Ming : "ကြၽန္ေတာ္ထင္တာေတာ့ ခင္ဗ်ားအခု ထင္ေယာင္ထင္မွား ဖစ္ေနတယ္ထင္တယ္...ခင္ဗ်ားရဲ႕က်န္းမာေရးကို ဂ႐ုစိုက္ရင္ ေကာင္းလိမ့္မယ္...ပီးေတာ့ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလဲ သတိထားပီး သြားလာသင့္တယ္...ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ကယ္ဖို႔ဒီမွာ႐ွိေနတာ ခင္ဗ်ားကံေကာင္းသြားတယ္..."
Mingေျပာပီးတာနဲ႔ Kitမတားႏိုင္ခင္မွာပဲ သူ႔ရဲ႕တကၠသိုလ္ဘက္ကို ျမန္ျမန္ျပန္ေျပးသြားေတာ့တယ္...Crd.deebamanja
Trans by Me(#MCopter)
YOU ARE READING
I Know He Is Cute But He Is Mine
Fanfictiondeebamanja ရဲ့ mingkit ficေလးကို author ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ႀကိဳးစားပီးျပန္ထားပါတယ္...