10» Hatırlamak

69 8 5
                                    

CLARA'NIN AĞZINDAN

Yine her zamanki gibi kötü bir gündü. Badre beni arayıp, iş bulduğunu söylemişti. Tamam diyip hastaneden çıkmıştım. Taksiciye bana attığı mesajdaki adrese gitmesini söylüyordum. Geldiğimiz yer bir caddeydi. Badre oradaydı. Beni görünce sarılıp bebeğim demisti. Ne işi bu demistim sırıtarak. Gel demisti çekiştirerek. Bir barın içine girdiğimizde anlamamıştım hala. Bana dönüp işin burda demişti. Ne işi yoksa dediğimde birsey yok fahiselik demisti. Hayır böyle bir sey olamaz dedigimde. Yaparsin sen küçük sürtüksün. Olmaz diyip yürümeye baslamistim. Kolumdan tutup tokat attı. Yere düştüğümde tekrar soruyorum demişti. O sırada etrafımızda oluşan kalabalıktan biri beni kurtarmıştı.

Belki james beni kurtarmasaydı o barda, kötü emellere alet olucaktım. James garip ve tuhaftı. Kavgadan sonra beni alıp arabaya götürdüğünde polise götürüceğini sanmıştım ama o beni evine götürmüştü. Korkmustum ama zaten hayatım berbattı daha ne kadar kötü olabilirdiki. James bana sorular sorunca cevaplamıştım. Yapmayadabilirdim. Hatta onun evinde kalmayadabilirdim. Neden yaptım bilmiyordum. Çaresiz olduğum içinmi acaba ? Ertesi gün annemin yanına gittik beraber. Aslında ona güvenmiyordum ama yardım etmeye çalışıyordu sonuçta. Hastaneye geldiğimizde ondan önce inip içeri girmistim. Oradaki herkezi tanıyordum. Hemşirelerden biri bizde seni arıyorduk heryerde, annen fenalastı diyince hemen odasına çıktımıştım. Annem çok kötüydü yine atak geçiriyor sanıyordum. Buraya getiren ve beni o pislikten kurtaran kişi diye bahsetmiştim. Annem jamesi yanına çağırıp benim adıma teşekkür etmisti. Son olarak ona iyi bak, sana emanet diyince işin gerçeğini yeni anlamıştım. Artık bi hiç olduğumu anlamıştım. Ondan sonra jamesde kalmaya basladım o iyi biri yada öyle sanıyorum...

- Seans ne zaman bitecek ?

Psikolog

- Daha yeni başladık devam et sen?

Peki diyerek devam etmistim. Ertesi gün james'e yük olmamak için mektup yazıp evden gidecektim. Mektupu yazdıktan sonra kapıyı kapatıp ilerledim. Arkamdan biri iğneyle bayıltmıştı beni. Uyandığımda eski bir evdeydim. Michel diye biri o yaptıklarının cevabını seninle vercek demişti. Neyin cevabı diye sorduğumda beni susduruyordu. Daha sonra senin tadın nasıldır acaba diyip... dudağıma yapıştı.

- O an neler hissettin ?

- İğrenç bir duyguydu bunlar.

Sonra james'e mesaj attmıştı. Daha sonra james geri dönüp aramıştı. Michel denen adi ona tuzak kurmustu. Biryere gelmesini söyleyip tuzağa düşürmüştü. Bir kızı öldürüp benim kıyafetlerimi giydirmişti. Arkası dönük yerde yatan kızı ben sanmıştı james..

- Tamam sakinleş sana ağlama demiyorum. Bu yaşadıkların hiç de katlanacak bir şey değil..Derin derin nefes al.

Ondan sonra arkadan michel benim boynumdan tutup silah dayamisti bana. James sinirlenmisti baya bi beni onun elinden kurtarıp eve götürmüştü.

- Bu konu bitti zaten. Peki james sana neden yardım ediyor olmalı ?

- Emanet olduğum için olabilir heralde.

- Sence iyi birimi ?

- Bence evet bana bazen kötü davranıyor ama sebepleri olmalı.

- Seninle vakit harcıyomu ?

- Evet eğlendiriyor. Gezdiriyor filan ama aşırı sahipleniyor beni. Kısa giymemi, sort filan istemiyor.

- Kıskanıyor olabilirmi seni ?

- Neden yapsınki bence sadece sahipleniyo o kadar.

- Anlattıklarına göre james gizemli biri. Seni böyle sahiplenmesi senden hoşlandığını gösterir.

- Hayır. Alakası yok.

- Peki seni kim getirdi buraya ?

- Lisa diye bir arkadaş. Böylelikle bu dönemlerimi kolay atlatabilecektim.

- Bugünlük bu kadar clara..

- Saolun :)

- Daha sonra görüşürüz

- Umarım diyerek odadan çıkmıştım. Yeni ev buraya o kadar da uzak değildi yürüyerek eve gitmeye karar verdim. Yolda giderken psikoloğun dediği şeyleri düşündüm.. Aslında içime kapanık bir insandım. Kendimi böyle ifade etmek iyi gelmisti bana. Eve geldiğimde zile bastım. Arkama baktım şöylebi iyi yürümüstüm. Düşünmekten vaktin nasıl geçtiğini anlamamıştım doğrusu. Hizmetli kapıyı açıp hosgeldiniz demisti gülümseyerek karşılık verdim. Hizmetçiye james evdemi diye sorduğumda hayır efendim kendisi dışarda. Peki saol diyip odaya çıktım. Gerçekten gizemli biriydi. Nasıl bu kadar çok parası vardıki bunun ? Sorularla çelişirken odamın kapısını açıp içeri girdim. Yatakta bir hediye paketi ve yok artıkkk bu kadar da değil ? İyice yaklaştım. Ağzım açık kalmıştım öylece. Yanında duran notu okumaya başladım ;

* Aslında şuan ağzın açık bu notu okuyosu.......

Devam etmek için vote,

İyi veya kötu yorum

Bekliyorum ^.^

Bu bölümde başımın etini yiyen yazarmısın artık diyen @tralse ye gelsin :)

Emeklerini esirgemeyen,

gizli okuyucularada :)

İthaf isteyen yorum atsın Okey !

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 13, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Emanet Kız !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin