Who am I?

de inbreker. ..eh ontvooerde.... eh idk

jammer genoeg kom ik maar niet inslaap, ik draaide en draaide en draaide me naar steeds om. Wat was er toch aan de hand? Waarom kan ik niet slapen? Zucht.....

Ik ging maar op mijn rug liggen en naar het plafond kijken. Op de achtergrond hoorde ij wat stemmen, die stemmen in mijn hoofd, niet die iedereen hoort dus. Ik deed maar geen moeite om ze ontcijferen en negeerde ze dus maar. Het was toch maar heel zachtjes, toen hoorde ik ze steeds dichterbij komen, bijna alsof ze in mijn hijs waren. Het waren niet mijn ouders, want elke 'stem' klinkt anders en die van mijn ouders kan ik zo herkennen.

Ik sperde mijn oren open en hoorde gerommel beneden,  ik besloot maar te gaan kijken.

Heel zachtjes kruip ik uit mijn bed, ene voet eruit , andere voet eruit en toen zat ik rechtop. Ik zet mijn voet op de grond en sta heeel rustig op. Zo rustig als ik opstond loop ik naar mijn deur, gellukkig stata die op ene kier, dus dat scheelde wat geluid. Ik open de deur nog een klein stukje, ver genoeg dat ik er doorheen kan en dan sta ik op de gang.

Als ik zachtjes naar de trap loop, hoor ik van beneden treden kraken, heel zachtjes en ik besluit zo zacht en snel als ik kan naar een kast op de gang te soort van rennen.

ik ga in d ekast zitten, want je weet maar nooit wie/wat dat is. Ik zit helemaal te trillen.

Ik kijk door het kierde en zie een man staan boven aan de trap.  Hij loopt naar mijn kamerdeur en doet hem zachtjes open. Had ik nu maar mijn mobieltje bij me, dit is zoiezo een inbreker, maar waarom loopt hij precies naar mijn deur, de middste deyr van alle drie de deuren, waarom niet gewoon de deur het dichtst bij de trap? raar...

Ik word uit mij  gedachten gehaald door de inbreker, die ik zachtjes hoor vloeken;' waar in stampot is dat meisje, ze moet echt met me mee, ze doen me nog wat aandat ik zo'n simpele klus verpest.' Hij heeft het dus over mij, dus geen inbreker, maar ene ontvoerder?? Zonder dat ik het merk staat opeens de man voor me met de deuren van de kast in zijn hand. ' Daar ben je dus, verstopt in een kast.' Ik kijk hem bang aan,' Wat moet je?' vraag ik heel erg bibberend en bang. ' jij gaat met mij mee, of je nou wilt of niet, wij, iedereen heeft je nodig.' antwoord de man.

Zonder dat ik het door heb sleept hij me mee van de trap. Als we bij de deur zijn trek ik me los. Watte bleh, hoezo zou ik met jou meegaan? En wie is wij, iedereen? ? Wat is er zo bijzonder aan me dat ze mij nodig hevben!! Schreeuw ik zacht.

De man rolt met zijn igen en zegt' dan doen we het maar zo', hij haalt een doekje uit zijn zak en doet die voor mijn mond. ' watte....' ik kan niet eens mijn zin afmaken,  want ik verlies mijn bewustzijn.

sorry dat het een tijdje duurde voordat er een nieuw hoofdstuk kwam, ik was gewoon even bezig met andere dingen.

ik hoop dat ie ene beetje goed is, een hele plot twist.:p

Ik was eest van plan nog wat meer schooldagen hoofdstukken te maken maar die komen vanzelf wel weer terug. Het oomt goed.

vergeet niet te vote, tips,  complimentjes, volgen enzv :p

luff ya

xxx Meggie