Short Stories

Part 2: Forgetting The Past

"Feel the pain until it hurts no more. Feel it until you feel numb so the pain cannot hurt you anymore"

-RR ❤

*****

-After 2 years-

Kakauwi ko lang dito sa Pilipinas galing Korea para ganapin ang aking 18th birthday. Ang bilis ng panahon, parang dati lang laging mugto ang mga mata ko kakaiyak but now, I must proud of myself because I already move on.

I already forget what they did to me in the past 2 years. Kamusta na kaya sila? getting strong pa rin ba? or forgetting each other na? tsk hahaha

Habang nag-aayos na ako ng mga gamit ko ay pumasok ang isa naming katulong.

"Maam? may naghahanap po sa inyo"

"Sino?"

"Kaibigan niyo daw po"

Kaibigan? Sa pagkakaalam ko, wala na akong kaibigan na naiwan dito sa Pilipinas maliban na lang sa dalawa kong best friend na ang isa ay ahas

"Sino daw?"

"Demean daw po"

"Let her in"

Si Demean lang pala, I miss her so much, bukod kase kay 'AHAS' ay best friend ko din siya.

"Hi sis!"

"Oh my! I missyou so much Demean"

"Me too sis. kumusta? already move on huh? Hahaha"

"Definitely fine and of course hindi na dapat tinatandaan ang mga katangahan"

"Anyway before I forgot, I'm here to tell you a great news"

"What is it?"

"About your beloved ex and our ex best friend"

Yes! You've read it right! our ex bestfriend. Galit din kase si Demean kay Fearl. Gusto niya na ngang ipasalvage nung kinuwento ko sa kanya ang nangyari eh.

"Not interested"

"Oww! come on sis. I thought you already move on? Bakit sa simpleng sabi pa lang ng pangalan nila, apektado't nasasaktan ka pa?"