Asylum | YoonKook Texting

[Fourteen]

JJK

Hyung?

Neredesin...

Haftalardır sana ulaşmaya çalışıyorum ama ulaşamıyorum

Günlerdir gözüme uyku girmiyor

Aklımdan çıkmıyorsun

Biliyorum hiç birbirimizi görmedik, en azından sen beni görmedin ama...

Ben sana çok bağlandım

Aylardır konuşuyoruz sonuçta ve...  Bilmiyorum yani

Umarım iyisindir

Lütfen iyi ol

İyi olmak zorundasın

Eğer sana bir şey olursa ne yaparım hiçbir fikrim yok

Sanırım bunun verdiği suçluluk duygusuyla yaşayamam

Lütfen...

Yalvaracak dereceye geldim artık

Sana ulaşabileceğim başka bir yolum da yok

Ah aslında var

Ama şey...

Sanırım birkaç gün daha bekleyeceğim senin gelmeni.

Eğer gelmezsen...

Tanrım, çok kötü hissediyorum. Lütfen bir an önce gel.

Panik ataklarım çok kötüleşmeye başladı

Belki anlattığım için bana çok kızacaksın ama berbat bir durumdayım gerçekten

Seni kesinlikle suçlamıyorum

Sadece...

Okula gitmedim günlerdir

İnsan içine çıkamıyorum, kimseyle göz göze gelmeye cesaret edemiyorum.

Nefesim sıkışıyor, kalbim hızla atmaya başlıyor, gözlerimin kenarları kararıyor korkudan

Sanki alevler içinde yanarken bir anda başımdan aşağı buzlu su dökülmüş gibi oluyorum

Elim ayağımın canı gidiyor

Ben önceden böyle olmazdım, üstesinden gelebilirdim...

Hyung, neden hiçbir şeyin üstesinden gelemiyorum?

Sanırım çok beceriksizim.

Her şeyin olup bitmesini izliyorum sadece.

Engel olabilecekken olamıyorum...

Senin yanına gelebilecekken...

Jungkook yazmayı bıraktı ve elini göğsünün üzerine koyarak, hıçkırıklarının kestiği nefesini düzene sokmaya çalıştı. Telefonunun klavyesini göremeyecek kadar şiddetli bir ağlama krizine girmişti.

Ses kaydı atmaya karar verdi.

[Ben... Senin yanına gelebilecekken tek yaptığım uzağında d-durmak.. Çok ö-özür dilerim her şey için... Senin yanında olabilirdim, önceki  konuştuğum, intihar eden insanlar gibi olmaman için h-her şeyi yapabilirdim... Ş-Şu an ne haldesin bilmiyorum ama ne olur iyi ol, yoksa k-kendimi asla affetmeyeceğim...]