Niall James Horan
Na een vliegreis die mij veel te lang duurde stonden we eindelijk op het vliegveld van Oostenrijk te wachten op de taxi. Ik kon het niet helpen om op en neer te springen. Van kou en enthousiasme.
‘Niall I thought you didn’t want to come here,’ zegt Liam lachend en schud een beetje zijn hoofd. Het is wel waar. Ik had helemaal geen zin om mijn kerst hier door te brengen maar ik krijg er steeds meer zin in. En misschien is dit ook wel meteen de beste oplossing om Zayn wat op te vrolijken.
Na een paar minuten komt er eindelijk een busje aanrijden. Meteen stoppen we alle spullen achterin en proppen ons waar er nog plek is. Misschien moeten we de volgende keer minder bagage meenemen. De chauffeur kijkt even moeilijk, waarschijnlijk omdat we eruit zien als een stel kleuters, maar rijd dan toch weg. Meteen duw ik iedereen aan de kant en druk mijn neus tegen het raampje van de auto.
Het is net een kerstfilm, of beter gezegd een sprookje. Het mooie dikke witte pak sneeuw, de mensen die allemaal vrolijk lijken.
Ik zit een tijdje rustig uit het raampje te kijken als ik ineens een hoofd in mijn nek voel en meteen dringt de geur van Zayn’s luchtje en shampoo mijn neus binnen. Alsof het afgesproken is beginnen ook de vlinders in buik weer te fladderen.
‘It looks so magical,’ fluistert hij zachtjes. Zijn prachtige diepe stem vult mijn gehoorgangen n meteen explodeert de bom van vlinders die nu alle kanten op vliegen. Met alle macht probeer ik om niet rood te worden en mijn hart op een normaal ritme te latten kloppen. Hopend dat Zayn niets doorheeft. Al heeft hij best een bord voor zijn kop.
‘It is magical,’ fluister ik nog zachter terug.
‘This is gonna be the best Christmas we ever had Nialler,’fluisterd hij nu zo zachtjes in mijn oor dat de andere het onmogelijk kunnen hebben gehoord. Hij slaat zijn armen om me heen, rond mijn buik waar de vlinders fladderen, en drukt een kusje in mijn nek waar mijn enorme hartslag te voelen is en nu krijg ik ook nog zweethandjes. De dingen die Zayn met mijn lichaam doet zijn niet normaal meer. Ik kijk vanuit mijn ooghoek even naar hem maar hij heeft zijn ogen strak op de weg gericht en zit ver in gedachten. Aan de gekwelde blik in zijn ogen te zien denkt hij nog steeds aan Perrie.
Iets van beweging achter Zayn’s hoofd trekt ineens mijn blik en ik zie dat het Liam is die een duim opsteekt en me een knipoog schenkt. Meteen voel ik het bloed naar mijn wangen stijgen en wend mijn blik weer naar buiten. Liam is de enige van de jongens die mijn geheim weet en eerlijk is eerlijk ik zou het geen van de andere jongens vertellen. Harry en Lou hebben onder elkaar nogal moeite om hun mond te houden en dat ik het Zayn niet vertel lijkt me duidelijk.
De stad verdwijnt na een tijdje en maakt plaats voor enorme bomen. Het teken dat we er bijna zijn. En nog steeds is het uitzicht schitterend. Het liefst zou ik hier iedere kerst komen gewoon voor de sneeuw.
Na nog een half uurtje gereden te hebben stopt de chauffeur dan eindelijk en meteen gooi ik de deur open, schud Zayn van me af en spring de auto uit. De chalet ziet er zo romantisch uit. Een houten huisje met een enorme pak sneeuw op het dak. Hier en daar nog wat lichtjes en het is de mooiste plek op aarde.
Een arm word om mijn schouder geslagen.
‘Do you like it Nialler?’ vraagt de hese stem van Harry en meteen knik ik uitbundig.
De rest haalt even de spullen uit het busje en weg is de taxi. Lou, die het huisje heeft geboekt, gaat voor ons staan met de sleutel in zijn hand en schraapt zijn keel of hij een enorme speech gaat houden.
‘We only have three rooms..’
Hij wilt nog meer zeggen maar meteen stormen we op het huisje af. We willen gewoon naar binnen.
