ISABELLE POV.
Pagkauwi ko palang ng bahay puro sermon na agad ang inabot ko kay mommy pati kapatid ko sinesermunan ako. Wala naman akong mapapala kung sasagt pa ko besides di naman ako paniniwalaan ni mommy-- i mean nila. Basta alam ko sa sarili ko na alam ko ang tama at mali.
Pagpasok ko sa kwarto, biglang pumasok si Nicole. Yeah! Nicole ang tawag namin sa kanya kasi gusto ni mommy para daw sosyal.
"Where have you been huh? Galit na galit si mommy ah" - Tiningnan ko lang sya and i saw a smirk on her face. Hindi na ko sumagot dahil alam kong walang patutunguhan lang ang paguusapan namin.
Napatingin nalang sko ng bigla syang nag salita. "Isipin mo parang kelan lang sayo nakatuon ang atensyon nila, pero tingnan mo ngayon sakin na alam mo kasi sakin nalang sila maniniwala ngayon, kawawa ka naman wala ka ng kakakampi tas wala ka pang kaibigan.
Yeah! tama sya "SISTERS-LIKE-BESTFRIEND" kami noon, basta one day bigla nalang syang nagbago bigla nalang nya kong hindi pinansin at nalaman ko din na sinisiraan nya ko sa ibang tao tao at kay mommy, pag may lumalapit sakin at makikipagkaibigan bigla nalang syang magsasalita ng kung ano ano.
"Nakakaawa ka talaga ate-- or should i say ISABELLE, alam mo ba pati si lola ayaw na din sayo at galit na galit napaka epal mo kasi napaka papansin akala mo ikaw na ang pinakamagaling sa lahat buti nga nawala na si lolo atleast magagawa na namin ang gusto naming gawin sayo." - Pagkatapos nyang sabihin yon bigla nalang nya kong sinampal.
*PAK*
*PAK*
"Oh bakit ano na ang nangyari sa tahimik pero palaban kong kapatid?--"
Di ko na sya pinatapos magsalita bigla ko nalang syang sinampal at sinigawan. "Attention Seeker. Insecure"-- sasampalin ko na sana sya sa kabilang pingi ng biglang bumukas ang pintuan at nanlaki ang mata ko ng makita ni mommy ang ginawa ko kay Nicole.
O_O
O_O
Tiningnan ko si Nicole at parang automatic na tumulo ang luha nya at bigla nalang napahagulgol, nakita ko din na papalapit na si mommy at naramdaman ko nalang ang kanyang palad sa aking magkabilang pisngi.
*PAK*
*PAK*
"Mommy sinampal a-ako n-ni a--te" - sabi ni nicole habang patuloy sa pag-iyak.
"Ang kapal ng muka mong saktan ang anak ko, sabi ko na nga ba nasaloob ang kulo mo at pakitang ta lang yang pagiging mabait mo. Sa oras na makita kong saktan muli ang anak ko hindi lang yan ang matitikman mo." -sabi ni mommy at halatang galit na galit.
Magpapaliwanag pa sana ko kaso bigla nalang silang lumabas, pero bago ni nicole masarado ang pinto nakita ko pa ang isang nakakalokong ngiti sa kanyang labi.
Hay nako, ang hirap talaga pag mag-isa nalang at wala ng kakampi di ko namalayan unt unting umagos ang aking mga luha. "Kainis ano ba yan umiiyak na naman akololo naman kasi e bat mo ko iniwan wala na tuloy akong kakampi dito si mommy,nicole pati nadin si lola pare-pareho sila kung pano ko itrato wala ng nag tatanggol skin, wala na din nagpapatawa. lagi nalang akong ganto sa tuwing pinagtutulungan nila ko minsan nga iniisip ko kung ampon lang ba ko o hindi-"
Natigil ang pag-iisip ko ng bigla na naman pumasok si nicole. "Hey! sis or should i say isabelle, you're so kawawa naman i told you, mommy doesnt love you anymore ang pathetic mo kasi" sabi nya namay halong inis at galit sa kanyang boses.
"what the hell is youre problem huh? andwhat are you talking about? look whos's more pathetic is it me? is it me? why dont you try to look at yourself? - habang sinsabi ko yan iniisip ko ang dahilan kung bakit sya nagkaganyan.
"what? me? pathetic? your just joking around do you?thats not enough all these yars they'd always gave you a priority but me? they'd always dump me like a trash, because they're fucking attention are all yours. Do you really know my point is huh? - puno ng insecurities at sarcasm ang tono ng boses nya.
"then try to explaine it hindi ako manghuhula para malaman kung ano man yang mga hinanakit mo". - inis na sabi ko sa kanya pero pinipigilan ko ang boses ko para hindi marinig ni mommy na nagtatalo na naman kami.
"so you really dont get my point huh?" - sabay ngiti ng nakakaloko. tiningnan ko lang sya sya ng may pagtataka bilang pagsagot.
"To slow. So--Nevermind. Dont be bothered about that, thats nothing (insert wide smile ) and oh- Let me just remind you that i will do anything and EVERYTHING, para lang walang matira sayo kukunin ko ang mga bagay na dapat ay sa akin lang."
At talagang in-emphasize pa ang EVERYTHING.
Pagkatapos nyang sabihin yon dumiretso na sya sa pinto pero bago nya mabuksan yon ay humarap muna sya sakin at mas lalo kong nagulat sa sinabi nya .
" BETTER MARK MY WORDS ISABELLE CRYSTAL."
