นางร้ายพ่ายรัก [END]

2..........คอนเสิร์ต

แต่งตัวเสร็จแล้ว แต่งหน้าต่อสิคะ

กริ้ง....เสียงออดบ้านของฉันดังขึ้น
ฉันเดินไปเปิดประตู พบว่าเป็นเจมส์
"นายนี่เอง เรานัดกัน 15:00น ไม่ใช่หรอ" ฉันถาม
"ดูนาฬิกาด้วยนะครับ ว่านี้กี่โมงแล้ว อ๋อแล้วก็เลิกเรียกนายได้แล้ว ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ และอีกอย่าง ฉันก็มีศักดิ์เป็นพี่เธอนะ" เจมส์ตอบกวนๆ

"เอาเป็นว่าขอเวลา 10นาทีนะ นายรอข้างล่างนะ" ฉันตอบ(พี่)เจมส์ไปและรีบวิ่งขึ้นไปแต่งหน้า

10 นาทีผ่านไป (มั้ง)
ฉันแต่งหน้าเสร็จพอดี กำลังเดินออกจากห้องน้ำเพื่อจะลงไปข้างล่าง ฉันก็เห็นพี่เจมส์นั่งอยู่บนโซฟาในห้องของฉันแล้ว "นายขึ้นมาทำไม ฉันบอกให้รออยู่ข้างล่างไง" ฉันถามพี่เขา
"ก็ไหนบอกว่า 10 นาทีไง นี้มันกี่โมงแล้ว" พี่เจมส์ย้อนถาม ฉันมองที่นาฬิกาข้อมือของฉัน 15:30น
อะไรเนี่ย คอนเสิร์ตเริ่ม 18:30 นั่งรถไปถึงประมาณ 16:00 หรือถ้ารถติดก็จะถึงประมาณ 16:30 กว่าจะได้เข้าก็ 17:45 มั้ง

"คิดอะไรอยู่ รีบไปเหอะเดี๋ยวไม่ทัน" พี่เจมส์จูงมือฉันลงจากขั้นสองและรีบขึ้นรถ

บนรถพี่เขาอะไรที่เงียบมาก แถมยังรถติดอีก อะไรกันเนี่ย เงียบกว่านี้ก็ป่าช้าแล้วมั้ง ตอนนี้มีแต่เสียงรถคันรอบๆ "นายมีแฟนยังอ่ะ" ฉันถามขึ้น
"ถามทำไม จะจีบหรอ" พี่เขาตอบ แบบกวนๆ

ฉัน: "พูดแบบนี้แสดงว่าไม่มีอ่ะดิ ก็แหง่แหละ ปากแบบนี้นิสัยแบบนี้ใครจะไปทนนายไหว"

ฉันพูดจบ พี่เจมส์ก็เงียบสักพัก

ฉัน: "เฮ้ยเป็นไรเนี่ย"

พี่เจมส์ก็ยังเงียบ
ฉันเลยยืนมือไปเปิดเพลง
เพลงที่เล่นคือเพลง คนไม่รัก
มันทำให้ฉันคิดถึง ไมค์ แฟนเก่า ไม่รู้ทำไม
ตอนนี้คนที่เงียบกลับกลายเป็นฉัน

คนอยู่ด้วยกันทุกวันทำไมจะมองไม่ออก ว่าเปลี่ยนไป ท่าทางอึกอัดของเธอฉันก็พอเข้าใจ ทุกอย่างดี เมื่อฉันก็ทำเพื่อเธอมามากมาย และสิ่งสุดท้ายคือยอมให้เธอจากไปเสียที ................................................................. เมื่อคนไม่รักก็คือไม่รัก ฉันเข้าใจทุกอย่างได้ดี มองตาก็รู้ไม่อยากอยู่ตรงนี้ อย่าฝืนให้ลำบากใจ เมื่อคนไม่รักก็คือไม่รัก ฉันก็คงไม่รั้งเธอไว้ อย่างน้อยฉันมีเรื่องปลอบใจ ว่าเคยได้ใช้ ชีวิตร่วมกับเธอ.....จะเป็นความทรงจำที่แสนดี ที่ช่วงนึงของชีวิต มีเธอ ...........................................