วันนี้เป็นวันเกิดฉันจ้าาาา
ก็แน่นอนว่าฉันจะต้องจัดงานวันเกิด
แต่ฉันจะเชิญใครดีอ่ะ และควรจะจัดธีมงานแบบไหนดีอ่ะ เอางี้ดีกว่า ฉันว่าฉันไปหายัยเจนให้มันช่วยฉันคิดดีกว่าบ้านเจน
พี่เจมส์มาเปิดประตูและก็ทักทายฉันด้วยประโยคที่ฉันแทบจะอวก "มาหาพี่ถึงที่บ้านมีอะไรหรอ คิดถึงพี่หรอ" และลองคิดดูด้วยน้ำที่ iwwww ขนลุกอ่ะฉันส่ายหน้าและทำสีหน้าเบื่อโลกและก็เดินเข้าบ้านไปหาเจน
หลังจากที่เราคุยเรื่องธีมงานกันเสร็จ ฉันก็กำลังจะกลับบ้าน พี่เจมส์ก็มาขว้างฉันที่หน้าประตู และบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย (อีกแล้ว)
ฉันกับพี่เขาเดินไปคุยกันที่สวนพี่เจมส์: "ไหนบอกพี่มาสิว่าช่วงนี้เราเป็นอะไร พี่เห็นเราแปลกๆไปนะ"
ฉัน: "ก็เปล่านิคะ"
พี่เจมส์: "จะเปล่าได้ไง เพราะเรื่องไอ้ไมค์ใช่ไหม โรสยังลืมมันไม่ได้ใช่ไหม นี่โรสยังรักมันอยู่ใช่ไหม บอกพี่มา"
ฉันเงียบ เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าตอนนี่ฉันเป็นอะไร รึว่าฉันยังจะรักไมค์อยู่จริงๆ
พี่เจมส์: "เงียบทำไมหล่ะ พี่ถามโรสก็ตอบพี่มาสิ"
ฉัน: "โรสไม่รู้ โรสตอบไม่ได้คะ และอีกอย่างมันก็ไม่ได้สำคัญนิคะว่าโรสจะยังรักไมค์อยู่รึเปล่า"
พี่เจมส์: "สำคัญสิ เพราะถ้าโรสยังรักมันอยู่ พี่ก็จะได้ตัดใจไง"
ฉัน: "ที่โรสบอกว่าโรสไม่รู้ก็คือโรสไม่รู้จริงๆ ว่าโรสยังรักไมค์อยู่ไหม โรสรอบไม่ได้ เอาเป็นว่าอาทิตย์หน้าวันเกิดโรส โรสเชิญพี่ด้วยนะคะ และถ้าเป็นไปได้โรสไม่อยากพูดถึงเรื่องไมค์อีกนะคะ"
พี่เจมส์พยักหน้าแบบงง
.
.
.เจมส์ Point of view
คือผมไม่เข้าใจ ว่าทำไมโรสเขาถึงไม่ตอบผมมาตามตรงว่าเขาคิดยังไง แต่ส่วนตัวผม ผมคิดว่าโรสน่าจะยังลืม ไอ้ไมค์ไม่ได้ เพราะตั้งแต่วันนั้นวันที่ไมค์มาหาโรสถึงที่บ้าน จนถึงวันนี้โรสคงไม่เปลี่ยนไปขนาดนี้ ฉันไมาเข้าใจว่า ไอ้ไมค์มันเลวกับโรสขนาดนั้น ทำไมโรสยังรักมันอยู่ ทำไมมันยังมีอานาจขนาดที่ทำให้โรสเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ โรสเป็นคนที่ใจร้อนมากขึ้น โมโหง่าย และหลังผมส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ ผมไม่รู้จริงๆครับว่าผมควรต้องทำยังไง
VOUS LISEZ
นางร้ายพ่ายรัก [END]
Roman pour Adolescents->โรส/22 สำหลับฉัน ความรักก็แค่คำๆนึง ที่เราไม่สามารถมองเห็นได้ ไม่สามารถแตะต้องได้ และไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่ามันมีอยู่จริง คำว่ารัก ไม่มีมีจริงหรอก มันก็แค่ความรู้สึกที่เราคิดไปเองกันทั้งนั้น ฉันเคยเชื่อในความรัก และเป็นไงหล่ะ ฉันก็ต้องมาเป็นแบบนี้...