Feeling's involved

Chapter 2

Author's Note: Hello po sa inyoo! Ang part na po ito ay tungkol po kay Nico and Mandy. If you don't want to read this part. Skip it.

Baka maguguluhan lang kayo kapag na-iskip nyo itong part kasi hindi lang po ito about sa main character, nagpangalan po ako ng iba dito. Ang panget naman kasi kung may mga pinapangalanan ako dito tapos binabalewala ko lang.

Don't worry, next chapter will be the DEADLY START!

~Ciao~
//////////////////////////////////////////////

Chapter 2

Mandy's P.O.V

Bakit ang talaga ni bessy?...at ni Nico? Ugh! Ba't ko pa sya iniisip eh sinaktan at iniwan nya ako ng hindi ko alam ang rason. Wala din kaming closure.

Kahit anong galit ko sa kanya. Nangingibabaw pa rin ang pagmamahal ko sa kanya. Kahit anong pagkalasing ko para makalimutan sya hindi pa rin yun matanggal ang sakit na nararamdaman ko.

Masaya naman kami ah. Before that happen. Masaya naman kami kaya naguguluhan ako ng sabihin nya sa akin ang katagang yun. Ang nagpagunaw ng mundo ko.

||Flashback||

"Nico." tawag ko sakanya. Hindi ko alam kung bakit nya ako pinapunta dito sa puntod ng mommy nya. Dito ko rin sya sinagot nun eh. That was the time that im very happy. And right now, i was more than happy to be with the guy i loved.

Humarap sya sakin ng may dalang roses. Napangiti ako dahil ang gwapo at ang sweet nya.

"Thanks." sabi ko matapos nyang ibigay sakin ang roses.

Hinarap nya ako sa puntod ng mommy nya. Bale nasa likod ko sya at nakapulupot ang kamay nya sa bewang ko habang ang baba nya nakapatong sa balikat ko.

"Mom. Here she is. The girl i liked, the girl that made me happy when im sad, she's like you mom. She's the girl that prove to me that im worth to be loved. And im so proud that i have this girl." tumawa sya ng bahagya at itinuloy ang sinasabi nya."Mom, i think she doesn't deserve's me because im not the right man to be loved by her." napawi ang ngiti ko sa sinabi nya.

"N-nico i don't understand." hinarap ko sya at kitang-kita ko na may luha na sa mata nya. Napaluha na din ako.

"Mandy, im sorry. Im not the man for you."

"W-what?"

"Let's break up."

"N-no! W-why?!"

"It's because liking you is not enough for me to have a relationship with you! I just like you. I-i can't love you Mandy. Im sorry." sabi nya at umiyak.

"Why can't you love me?! Am i not the person who is not worth to be loved?!" sigaw ko sakanya.

Hinawakan nya ang muka ko."Mandy, listen. You are worth to be loved. Im trying to love you but the harder i try the harder i could not make it." sabi nya habang nakatitig sa mata ko.

"I love you Nico. Please don't"

"It's the right thing to do Mandy. If we will continue this...you will be hurt."

"I don't care if i will be hurt! As long as your with me it's enough that you are trying not to!" sigaw ko. Yinakap nya ako.

"Im sorry but i just can't. Im sorry Mandy."

That's it. And everything between us is OVER.

||End of Flashback||

Nang sabihin nya yun iniwan ko sya at ang bulaklak nya. Takbo ako ng takbo hanggang sa nakarating ako sa isang Bar. Pumasok ako dun na hindi iniintindi ang ingay ng loob. Ghad! All wild people are here. May nag-iinom, may nag-aaway, may nagme-make out.