Surviving depression (βιογραφία)

Μέρος ένατο - "καλό" μήνα

Νιώθω σκατά. Είμαι ένα πρόβλημα.ακομα δεν μπήκε ο μήνας . Από τώρα φαίνεται πως θα περάσει και αυτός. Θέλω να πεθάνω , να χαρακωθω. Λυπάμαι τόσο πολύ. Δεν πιστεύω πια στον εαυτό μου. είμαι ένα τίποτα. Το μόνο που κάνω είναι να προκαλώ πρόβλημα. Δεν αξιζω να ζω πλέον. Δεν χρειάζεται να αναπνέω. Δεν είναι κανείς εδώ για μένα. Με μισώ. Με έχω σιχαθεί. Πότε μετατραπηκα σε αυτό το τέρας; Που είναι το χαρούμενο κοριτσάκι που ζούσε τη ζωή του; Που είμαι; Έχω χαθεί. Δεν ξέρω που είμαι. Δεν αξιζω ούτε το παραμικρό ίχνος αγάπης. Δεν αξιζω αυτή τη ζωή, και αν φύγω από αυτήν θα της κάνω και τη χάρη. Θέλω να κλείσω τα μάτια μου και να μη τα ανοίξω ποτέ. Υπόσχομαι πως κάποια στιγμή θα είστε πια χαρούμενοι μακριά μου. Αυτό έχω να πω.. όσο το ότι σήμερα οι συμμαθητές μου συζητούσαν πως ό,τι κάνω το κάνω για προσοχή και πώς είμαι ψυχοπαθής να μη το συζητήσω... Προσπαθώ να μείνω γερή όσο και πιο λιγότερο πιστεύω στον εαυτό μου καθημερινά.