Acılarla Doğan Aşk

KARŞILAŞMA

=yazarin agzindan=
Gürültüden dolayı o tatlı uykusundan ne kadar direnmeye calissada sesler gittikçe kafasının içinde telli turnalar çalıyormuş gibi sesler yükselince rahat bir uyku çekmeyeceğini anladı ve yavaşça gozlerini açtı. Yastığının altında aramaya başladı bulamayınca bu sefer yatakta oturur pozisyonuna gelip yastığı kaldırdı ama yok yatagin altina bakmak için dogruldu telefonun yerde olduğunu görünce yerden alarak saatte baktı ve saattin 08:35 geçiyordu. 'Bugün tatil ve neden bu sesler bu kadar var " diye içinden geçirdi. Elini yüzünü yikamadan odasından çıktı seslerin annesine ve babasına ait oldugunu duydu ne olduğunu anlamak için merdivenin başında gizlice dinlemeye başladı ama sesler net gelmediği için kendini daha aşağıya indirerek dinlemeye basladi.
'Yeter bu kadar bıktım senden boşanmak istiyorum ' diye annesinin sesini duydu şaşırmadı çünkü suan Gunes'in hiç kimseyle konusmamasinin sebebi annesi ve babasiydi. Yıllar önce Güneş okuldan eve erken geldi çünkü lise ikinin sonlara dogruydu dersler olmadigi için okulda boş durmak istemediği icin, ve zaten fazla da arkadaşı olmadığı için okuldan sıkıldı eve gelmek istedi.
Kapıyı anahtariyla açınca annesinin evde olmadığını düşündü zaten babasi da iş seyehatindeydi. Bir an önce odasına gitmek istiyordu kendisini uykunun kollarına atmak istiyordu. Üst kata çıkınca sesler gelmeye başladı. 'Hade aşkım daha hızlı 'diye . Bu ses annesine aitti acaba' Babam geldi mi ' içinden geçirdi. Hic ses cikartmadan yavaş yavaş adımlarla odasına gitmek için yürüdü istemeden olsa annesinin odasına gözü kaydı çünkü kapı açıktı ama gördüğü şeyle şok oldu. O narin dudaklarında ''ANNE!!'' oldu çünkü annesi başka biriyle yani ailesinin dostuyla Ali Amca'yla sevişiyorlardi.
Gunes'in anne demesiyle Arzu Hanım kapıda şok içinde duran Gunes'e dönmesi bir oldu.
''Güneş aciklayabilirim''
''Neyi aciklayacaksin babamı aldattigini mi yoksa bu rezaleti gordugumu mu ???''
Güneş hızla evden çıkmak için koştu ama gözlerindeki yaşlardan dolayı etrafı net goremiyordu. Merdivenlerin başındayken ayağı takılmasıyla merdivenlerden düştü. En son duyduğu merdivenlerden yuvarlandigı an en son isminin bağırdığını hatırladı ve sonrası karanlık.
Güneş o olaydan sonra bir kelime bile konuşmadı değil dilsiz yada başka birşey sadece konuşursa haykırırcasına bağıracağını öfkesini kusucağını o yüzden susmayı seçti. Zaten zamanla babasınında şu iş seyehatlerinde annesini aldattığını öğrendi ve hiç bir zaman konuşmamayı seçti.
Şimdi diceksiniz neden hala onlarla yaşadığını okulun bitmesini bekliyor zaten son senesi az kaldı bu evden ve her ne kadar ailesine aile demesede onlardan kurtulacaktı.
Güneş böyle dalarken kendi ismini duymasıyla yerinden irkildi annesinin onu çağırdığını duyunca ona baktı yanına gelmesi için işaret etti ne kadar onlardan nefret etsede dediklerini yapıyordu çünkü bu lanet evde yaşıyordu ve yapıyordu. Annesinin yanına karşına çıktı 'ne var' der gibi işaret etti
'Koltuğa otur senle konuşacaklarımız var' .
Güneş ne kadar istemesede oturdu ve sadece oturdu çünkü ne annesi ne de Güneş annesine bakışlar atıyordu.
Bu sesızlikten bir an kurtulmak için tam annesine bakacağı sırada babası geldi Gunes'in karşında ki koltukta oturdu ve konuya giriş yaptı.
' Güneş biz annenle boşanma kararı aldık ve yani yakında başanacaz ve sen şim-'
Ama demesine kalmadan sözü annesi kesti.
' ve sen ne benim yanımda ne de babanın yanında kalacaksın '
Güneş cümleleri tek tek anlamak istercesine tekrardan sözler kafasının bir köşesinden geçti de ' peki kimin yanında kalacam ki kimsemiz yok ki' diye içinden geçirdi daha fazla düşünmesine gerek kalmadan babası cevab verdi.
'EVLENECEKSİN'
Güneş bunu duymasıyla ayağa fırladı ve kafasının bir sağa bir sola çevirdi istemiyordu onları daha fazla dinlemek istemediği için gitmek için bir adım attığı sırada babasının uyarısıyla yerde çakılı kaldı.
Evet babasından korkuyordu evet korkuyor Güneş kendini bildi bileli ona düşmanmış gibi davrandılar nefretle baktılar buda yetmezmiş gibi dayak atıldı. Babasının uyarısıyla tekrardan koltuğa oturdu çarezislikle dinlemeye başladı onlar konuşurken Güneş hiç birşey duymuyor sadece burdan kurtulmak istiyor. Evlenecek mi asla gerekirse kaçmayı düşünüyor.
Ama ne kadar kurtulmaya çalışsada kurtulmayacağını elinde sonunda öğrenecek. :(
== GÜNEŞ ==
Onların konuşmalarını sadece dinledim evet doğru onlar artık ne anne nede baba diyorum çünkü onlardan nefret ediyorum onlara ne yaptığımı bilmediğim halde bu hayatı yaşıyorum ve yine onlar yüzünden hayata bakışım sıfır.
Odamın kapısının önüne gelince zor bela kendimde güç bulup kapıyı açtım yatağa attım kendimi.
Bedenim artık pes etti göz yaşlarım istemsizce durmadan akıyor onlara bir yükmüşüm gibi beni zorla evlendirecekler ben kabul edecek miyim asla istemediğim insanla ve ben evliliğe hazır değilim ki ben.. ben evlenemem ki..
==YAZAR==
Gunes'in gozlerinde durmadan yaşlar akıyor ama ne konuşuyor nede haykırıyor yine her zaman ki gibi içinde fırtınalar kopuyor onu kimse anlamıyor yada anlamak istemiyorlar mı?
((==BURGAC==))
==YAZAR==
Yüzüne değen güneşe lanet etti içinden hemde bu perdeyi açıp bırakana lanet etti.
Burgac gözlerini yavaşça açarken üstünde bir ağırlık olduğunu hissetti sol tarafına baktığında ismini dahi bilmediği kıza baktı. Yataktan kalkacağı sırada telefonu çaldı. Arayan babasi olduğunu gördü.
' Efendim baba'
Bu sırada sadece boxserli olduğu için pantolonunu giydi.
'Hemen şirkete gel' dediği anda telefonu Burgac'in suratına kapattı.
Üstünü de tam giyeceği sırada yatakta ki kız ' günaydın aşkım ' Burgac bu lafına karşılık kaşlarını çattı üstünü giydikten sonra telefonu cebine attı cüzdanından para çıkartıp yatağın üzerine attı kıza dönüp 'al parayı 10 dakika içinde kaybol ' demesiyle kız umursamaz bir şekilde yataktan çıktığı gibi üstünü giydi odadan çıktı.
Burgac onun hiç tavrını görmesiyle midesi bulandı az da olsa kızlarda gurur olmasını beklerdi ama tanıdığı hiç bir kızda gurur diye bir şey yok.
==Burgac==
Banyoya gittim her zaman ki gibi işlerimi hallettikten sonra hemen evden çıktım. Garaja doğru ferrari araba bindiğim gibi şirkete doğru sürdüm. Muzikin sesini sonuna kadar açıp sürmeye başladım. Ama aklımı kurcalayan birsey var babam beni niye şirkete gelmemi istedi yoksa her zaman ki mesele mi şirketin başına geçmem için off kesin yine aynı mesele olmalı. Böyle düşüncelerimin ortasında telefonum çaldı.
Telefona bakarken şaşırdım babam normalde iki defa üst üstte birşey için aramaz kesin önemli birşey hemen oyalanmadan açtım.
'Nerde kaldın? '
Sesi sinirli kesin birşeyler oldu.
'Geldim arabayı park ediyom ba-'
Lafımı bitirmeden kapattı yine ne halt karıştırdım şirketin başına geçmem konusu olsa bu kadar sinirlenmez kesin kız meselesi ama ben çapkımlığımı bırakamam asla!.

==Yazardan==
Burgac düşüncelere dalarken de bir yandan da arabayı park ediyor park edecen bir yer bulunca hemen park ettikten sonra asansöre doğru giderken orda ağlayan bir kız gözüne çarptı.
' Çok masum bir duruşu var acaba onu ne üzdü de bu kadar ağlıyor. '
Ama Burgac nerden bilsin ki o kızın ağlayışı onun yüzünden olduğunu, nerden bilebilsin ki hıçkırıkların sebebi o olduğunu.

Aras bir yandan kızın ağlayışını bir yandan da babasını düşündü . Çünkü normalde hiçbir kızın ağlaması acı çekmesi umrunda olmaz ama bu kızda her ne olduysa masumluğu çekiyordu ama bi yandan da babası telefonda arıyor. ...
Kız mı babası mı? ??