Jobein POV
Dinala ko sya sa isang tree house. Katahimikan ang namayani..
“Salamat sa pagligtas! Ikaw pala ang dakila!”
“Wala yun, I love you we” napa-smile sya!
“If you love me, you better prove it because love is not a noun to be defined but a verb to be acted upon.” – natameme ako sa sinabe nya at nabihag ng lungkot yung muka nya. dala pa rin pala nya yung sakit!
“Pero mahal naman talaga kita at---“
“Eto yung araw na kinakatakot ko, yung araw na dalawa na kaming mahal mo. di naman kita pinapili diba? db hinayaan kita sa kanya?”
“Oo, pero bakit ginawa mo yun? Alam ko mahal mo ko bat di mo ko pinaglaban? Hinintay lang naman kitang bawiin ako kay Vin at tumutol kila mama pero hindi mo ginawa, mahal pa naman kita.”
“Kasi di mo naman yun babalikan kung mahal mo ko we, at kung mahal mo ko, kahit na gaanokabigat ang kapalit ng pagpili mo sakin, tatanggapin mo basta ako ang kasama mo, pero hindi ganun! Tapos ako pa yung mali ngayun??? Wow ha!” – Napaluha Na ang baby KO!
“Sorry na baby! Alam ko naman yun, tsaka tapus na, sorry na?” iyak na sya ng iyak!! Naku ayaw ko pa naman Makita tong umiiyak, parang tinatahi yung puso ko sa sakit ng tusok ng karayom tapos hiniwa ng blade, ayy oa na!!
‘Ikaw kasi pinaalala mo pa!huhu”
“Naka-move on ka na pala?”
“*hikbi* Hindi pa!Masakit pa rin minsan!”
“Tahan ka na! I’ll explain na, pero promiswe mo muna magbabati na tayo?”
“Ayoko!”
“Ang Kulit talaga ng babay ko! Ano ba gusto mo? Alam ko na yang style na yan.”
“Icecream cake at friesd madami!!”
“Yun lang wala na?” she just nodded. Katahimikan ang namayani, ako na yung bumasag ng katahimikan..
“Mag-explain na ko ha! Yun promise mo!”
Sinabi ko sakanya lahat lahat ng una kong sinabe dun sa previous xhapter! Mula sa pagkabata naming ni Vin, sa baliw na magulang namin, sa paghihinagpis ko nun umalis si Vin, yung confusion sa utak at puso ko at dsahilan kung bakit nang yayari samin ni Vin ito—sa kasunduan!
Mukha namang naniniwala siya, tumigil nadin sya sa pag-iyak at nakinig lang maigi sa kwento ko.
“Naniniwala ka ba?” she shooked her head.“Ngee, bakit??”
“Wala lang, Pero kahit di ako maniwala ok lang kasi wala na naman ako magagawa! Na set na, hindi ko na mababago.”
“Hindi na!ayoko na suko na ko!!?” she smiled. Awts naman po. Inayawan na nya talaga ko T.T
“Sabagay may BF ka na!”
“Huh?!Paano mo nalaman?”
“Kayo nga pala talaga!! Huhu, ayoko na magpapakamatay na ako” umaarte ng hindsi naayun, pero deep inside may kirot! dahil ba ayaw ko sya mapunta sa iba? Makasarili naman ganap ko!!
Natawa lang sya sa arte ko! “PUro ka kalukohan, kung di ka pa ikakasal lalo ka na..tsaka hindi kami nun, nagpapanggap lang kami.!”
“Para pagselosin ako?”
“Aha!”
“Ayun naman pala! Halika itatanan na kita sumama ka wala ng makakapaghiwalay saten haha.”
“Uto uto..galit pa rin tayo!”
“Ayan, akala ko bati na ulit tayo?pls? bati na ulit tayo?”
“Ayaw!” –tumalikod pa sya ..
“Please Baby!”
“Hmp!” ayaw pa nya, Hinarap ko na nga sya sabay luhod!!
“Can we still be Friends kriska Legaspi?”
She Smirked “Oo na, yun na lang naman talaga!..hihi”
“Yes!” napasuntok pa ko sa hangin sabay yakap sa kanya!
“Maasim ka yata?!hahaha. Joke” nakahabul pa ng hampas haha “Ayos lang to no, bati na tayo e yehey!”
“Ansarap ng feeling!Hay : D
“Smile ka lagi a!” habul ko pa..magkayakap pa rin kami namiss ko to e
“I smile not bcos I already forgot the pain but it’s bcos I already accept the thing that I just can’t change, ok!”
“Good! Basta whenever you have problem, I’m always here for you, I Love You”
“Ul*l” haha, bumitaw na sya at inaya na ako bumalik.
Bumalik na kami na HHWW, Bati na ulit kami masaya na ulit ako, sana sya rin.
====
BINABASA MO ANG
To Love you more
Novela JuvenilMAHAL MO SIYA? MAHAL KA NIYA. ________________________xx Ang love mafefeel mo sa iba't ibang klaseng paraan, pero ang true love hindi mo mafefeel sa taong akala mo lang palang mahal. Masarap YUN kasama pero Masaya ko pagkasama SYA. Sweet YUN minsan...
