chapter 5 ☆A GOOD TALK☆

22 8 0
                                    

Sabrina

"Oh, Miss Young! Welcome ho--"

"Out of my way!" Singhal ko kay Vivay. Napaatras naman siya agad. She's probably wondering why I'm furious right now. Pero wala akong oras para magkwento!

"Miss Young, hindi niyo pa naman po uwian, ah. Bakit aga--"

"Shut up," sinabi ko na lang. Oo, dumiretso na ako pauwi. Hindi ko alam kung bakit ganito ang naging asal ko. Yes, I like Andrew and he was my crush for like 2 years already. Kaya nang marinig kong gusto niyang tulungan siyang ipahulog ang loob ni Sam sa kaniya,  hindi ko na kinaya. Sa diram-rami ng Samantha sa mundo, bakit si Samantha na best friend ko pa?! Argh!

"E-Eh, Miss Young! Kumain na po ba ka--"

"Oo na!" Padabog kong inakyat ang mahabang hagdan patungo sa kwarto ko. Doon na lang ako magmumukmok!

Binalibag ko ang pinto ng kwarto and marched toward my bed. Doon na ako nagsimulang pagsusuntukin yung mga unan ko.

"Argh!!"

"What is the matter?"

Natigilan ako. It's back. The freaking egg is back!

"Sabrina, calm down..."

Kahit na tinago ko siya sa loob ng walk in closet ko, bakit naririnig ko pa rin siya?

Oh, right. It said we were doing ot telepathicly. *rolls eyes*

"Ano na naman ba ha?" Inis kong sabi. May problema na nga ako dito dadagdagan niya naman. Hays.

"I know how you feel, Sabrina. Trust me, he's not worth your attention. Besides, there are many guys who would love to like you back. Being mad is not the key to this problem. You might also ruin a good friendship you and Samantha built for a long time. Think about this."

Parang natameme naman ako bigla. And since when did this egg learn how to give people advice? I'm shook.

"How'd you know?" Tanong ko naman.

"I already told you. I am you and you are me. We are connected to each other. May it be by mind and heart. You just have to accept and that's the time where I can be free," sagot nung itlog. Ngayon ko lang narealize na 'itlog' lang palagi ang tawag ko sa kaniya. Naming it won't hurt. Right?

"Call me Melody, Sabrina."

Well I guess binabasa niya nga talaga ang isip ko.

Kumalma na rin ang tibok ng puso. Hindi na rin ako naiiyak. I guess she's right, he's not worth my attention. Pwede ko rin naman siyang tawaging 'she' di ba? Pambabae naman ang pangalang Melody, so why not?

"So... Melody," sabi ko.

"Yes?" She replied. Napabuntong hininga ako. I guess ito na ang tamang oras para itanong siya di ba?

"Ano ka ba talaga?"

Hindi siya sumagot agad. Namayani ang katahimikan sa buong kwarto. I sighed.

"Only you can reveal what my identity is," sagot niya. I pout in frustration. Hindi niya ata sasabihin.

"C'mon! Tell me!" Pagpupumilit ko.

"Do you accept me as your servant and protector?" Melody asked. Panandaliang kumunot ang noo ko.

"Again with that servant thing. Ano nga? Sasabihin mo ba sa akin o hindi?"

"The desicion is all yours..."

I waited for her next reply but she said nothing more. Eh? Yun lang? Ang gulo naman ni Melody.

Oh well, at least I had a good talk. Who knows an egg can be a good listener and advice giver at the same time?

***

Maikli lang, I know. Pero sana naman po ay nagustuhan niyo kahit papano.

Spoiler alert!!! May mangyayari sa itlog sa next chapter huehue. ABANGAN!

You know the drill!😉
(Vote, comment, share and follow!!😂😄)

Thank you thank you thank you for reading this short and stupid chapter. Pasensya na sa mga grammatical errors na matatagpuan dito. And also wrong spellings!

Peace out!😙

The Dragon Master (ON HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon