çocuk yaşta adam olanların hikâyesi

26 7 2
                                    


Biz, çocukluğu şişelerden bozma arabalarla geçen, hiç değişmeyen çamurlu yüzlere sahip ufak adamlardık.Pis bir gülümsemeye saklayabiliyorduk saf ve temiz hayatımızı.Hiç mutsuz kalmadık birbirimizleyken.Öyleki birimizin derdi olsa, hiç çaktırmadan gülebiliyordu mutlu olduklarımıza. Bakmayın fazlaca güldüğümüze.Belkide gamzelerimiz, ağlamak eylemine nispeten kondurulmuştu yanaklarımıza.Kimimiz ufak yaşlarda kaybetti babasını, kimimizin babası da ufak yaşlarda kayboldu.Umutlar hiç uğramadı oturduğumuz sobalı evlerimize.Beklemedik de zaten, alışmaya çalıştık.Zorluklar bir karış omuzlarımıza ağırdı belki, bizler koca kayaları tutan ufacık çakıllar gibiydik onların karşısında.Cılızdı bileklerimiz, fakat olabildiğine dayanıklı bir azme sahiptik.
Hayatımız gecekondularda, hayallerimiz gecelerde geçti bizim.
Gecenin çocuklarıydık da bir nevi.İsteklerimiz günyüzü görmeyecek kadar karanlıktaydı.
Herkesin içinde apayrı dünyalarımız vardı.
Suretlerimiz farklı olsa da sustuklarımıza kadar aynıydık .Ve en çok da birbirimize sarıldık, kalkmaya mecalimiz olmadığı zamanlarda.Kimsesizliğimizi, herkesin dokunmaya korktuğu yanlızlıkla giderdik.Sabır suyunda yıkadığımız sürüyle hayâllerimiz vardı.Yaşıyorduk, yaşını çoktan almış 70 lik bir ihtiyar misali.Sanki ölüm vagonunda ayrılmıştı yerimiz ve biz umut dolu bavullarımızı bir uçurumdan atmıştık.Her günümüz aynıydı ve aynı olan günlerin birine daha açılıyordu gözlerim.Annem mutfakta yiğecek bir şeyler hazırlama telaşındaydı.İki domates, bir dilim peynir ve doyması gereken 7 buğaz...
Kardeşlerim her günki gibi sahip oldukları iki parça kıyafet üzerinde didişmekte, babam da sanki dünyayla ilişkisini kesmişçesine uzanıyordu kanepenin üzerinde.Annemin arkasından usulca yaklaşıp sabah öpücüğünü kondurdum pamuksu yanaklarına.Biraz korkmuş olacak ki titredi birden ve her zamanki gibi " günaydın eşşek oğlum " dedi bana. Her zaman öyle seslenirdi ve nedense çok da hoşuma giderdi benim.Öylesine güzel öylesine narin bir sesi vardı ki bir şey anlattığında dalıp giderdik hepimiz, o güzel sesli kadına.

Patonik GünlüğüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin