MY POSSESSIVE BOSS -Under Revising

CHAPTER 40

PHOEBE'S POV:

"I'm gonna swing from the chandelier, from the chandelier, I'm gonna live like tomorrow doesn't exist..." Pakembot-kembot pa ako habang kinakanta ang usong-usong kanta ngayon habang naghahalo ng niluluto kong beef steak na paborito ng future husband ko hehehe.

Ilang lingo na rin ang nakakalipas simula nung pagtatalo namin ni daddy at hanggang ngayon ay nalulungkot padin ako dahil hindi nila makuha maging masaya para sa akin at kahit naman na nangako si alex na gagawin niya ang lahat para si daddy padin ang maghatid sa akin sa altar ay hindi ko parin maiwasan na malungkot. Hays. Bakit ba ako nag-eemote baka maglasang luha 'tong niluluto ko dahil sa kadramahan ko. Hahaha. Maaga kasi uuwi ang hubby ko dahil sabi niya na dito daw siya mag lalunch kaya nag luto ako ng paborito niyang ulam.

*DOOR BELL RINGS*

Napakunot noo ako. Si hubby nab a yon? Tinignan ko ang relo na suot ko at 10:25AM palang walang pang lunch kaya bakit an gaga naman netong umuwi atsaka hindi siya nag-dodoorbell kapag nauwi dahil may susi naman siya. Inihinto ko ang ginagawa ko ng marinig ko ulit ang tunog ng doorbell baka naiwan niya susi sa opisina niya, mabilis kong tinangal ang suot ko apron atsaka nagtungo sa main door at binuksan 'to.

I stiffed because of the person in front on me that I didn't expected in my whole life. "S-Stephanie?" Tama kayo ng basa si Stephanie na baliw na baliw kay alex. "A-Anong ginagawa mo dito?" Nagtataka kung tanong. Natatandaan ko ang huling pagkikita o pag-uusap naming ay nag-away lang kami.

"Hindi mo ba ako papasukin muna?" She said with smile on her face.

"Oh, my bad. I'm sorry. Pasok ka muna." Atsaka nilakihan ko ang bukas ng pintuan namin at gumilid upang makapasok siya.

"It's okay." She replied. Ngitian niya ako ng makapasok siya kaya kahit naiilang ako ay ngitian ko siya pabalik.

"Maupo ka muna, m-may gusto ka bang inumin?" I said and asked politely. Ayaw ko muna kasi ng gulo dahil alam ko naman na walang patutunguhan lang.

"Kahit ano na lang. Mabilis lang naman ako." Sabi niya atsaka ngumiti ng tipid. Napapadalas yata ang ngiti neto. Hindi ko na lang pinansin atsaka nagpaalam na pupunta muna ako ng kusina para makagawa ng maiinom niya.

Nang makagawa na ako ng maiinom naming dalawa ay tsaka na ako bumalik kung saan ko iniwan si Stephanie atsaka inilpag sa harapan niya ang juice na intinimpla ko at sa harapan ko naman ang para sa akin atsaka umupo na nakaharap sakanyan.

"Anong pag-uusapan natin?" I asked dahil hindi ako komportable na andito siya.

Kinuha niya naman ang baso na may laman juice atsaka nagsip doon at nilapag pabalik. "I just want to say sorry to you." Mahinahon niyang sabi na hindi makapagpaniwala sa akin. Nabibingi ba ako o talagang nag sosorry siya?

"A-Ano?" Hindi ko maiwasan na ilabas sa bibig ko. Hello?! Obsessed 'tong babaeng 'to kay alex at natatandaan ko na binantaan niya pa ako na mababawi niya sa akin si alex tapos ganito? She's saying sorry?! I just can't believe it.

"I said I'm sorry. Alam mo naman na kung para saan ako nag sosorry and I hope na maging magkaibigan tayo." Totoo ba 'to? Ayaw mag sink in sa utak ko ang sunod niyang sinabi, gusto niyang maging magkaibigan kami? Hindi naman sa maarte ako hindi ko lang magets yung nararamdaman ko ngayon. Yung isa kung utak na nagsasabi na maging masaya ako pero yung isa nagsasabi nab aka pinaplastik niya lang ako pero alam ng puso ko na dapat patawarin ko na siya at maging masaya dahil wala akong magiging kaaway kapag kinasal ako.

"S-Stephanie...." Hindi mailabas ng bibig ko ang gusto kong sabihin.

"Pinapatawad mo na ba ako?" Sabi niya ng di ko maituloy ang sasabihin ko.