Andrew’s POV
“Because I like you”
“Shit.shit.shit. why did I said that?!” saway niya sa sarili. Ayaw niyang I admit sa sarili na talagang gusto niya si Nicole
W--what sir?” nagstammer na sabi ni Nicole
“Naw, forget it.” sagot niya. Pasalamat siya at saktong nasa destinasyon na sila kaya’t agad siyang bumaba. Pinagbuksan niya ng pinto ng sasakyan si Nicole
“Thank you” umusal ng pasasalamat ang dalaga. She’s really pretty with just a simple shirt and denims.. mas lalo itong gumanda sa suot na spaghetti strap blouse at floral skater skirt.
“I didn’t notice that you looked well tonight” puri niya sa dalaga
“I always look like this sir” sabi ng dalaga
“Yeah, you looked well everyday” mahina niyang sabi.. di niya alam na narinig pala ito ng dalaga
“Excuse me?”
“No. nothing.. let’s go inside” anyaya niya.
Nicole’s POV
“Because I like you” Nabigla siya sa sinabi
W--what sir?” nagstammer na sabi ni Nicole
“Naw, forget it.” Sagot nito, alam niya sa sariling narinig niya ang sinabi ng binata ngunit nais niyang marinig pa ito ng isang beses ibubuka niya sanang muli ang bibig ngunit sakto namang huminto ang sasakyan at bumaba si Andrew, pinagbuksan siya nito ng pinto.. napaka gentleman talaga ng boss niya kahit muka itong basagulero at arogante
“Thank you” umusal siya ng pasasalamat sa ginawa ng boss, feeling niya tuloy isa siyang Disney princess
“I didn’t notice that you looked well tonight” Puri ng boss niya.. isinuot niya ang kanyang casual outfit tuwing papasok sa trabaho.. at alam niyang maganda talaga siya sa suot. She looked sophisticated
“I always looked like this sir” sabi niya na p-humble
“Yeah you looked asdfghjkl” Huh? Di niya nain tindihan ang sinabi ng boss
“Excuse me?” mejo naiirita niyang sabi
“No, nothing.. let’s go inside” hindi nito sinagot ang tanong niya at pumasok na sila sa restaurant
*AFTER DINNER*
“I’m hooooooome! Chichay!” sigaw niya. Agad na tumalon patungo sakanya ang alaga at diniladilaan ang muka niya
“Kumain kana ba Chichay?”
“Arf! Arf!”
“Very good!” Parang naiiintindihan na nila ang isat’isa
“Well then chichay, let’s go get some sleep” nagtungo siya sa banyo at nagpalit ng pantulog saka humiga
Itinaas niya ang kanang kamay naroon ang bracelet na ibinigay ni Andrew kani-kanina lamang
Naalala niya ang eksena kanina
*FLASHBACK*
“Here”inilagay ng binata ang kaheta sa table
“What’s this?” sabi niya, tingin niya’y singsing ito ngunit, ayaw niyang magassume
“Why don’t you open it?” alok nito, at binuksan niya ang kaheta at nagningning ang mga mata niya sa nakita
“For me?!” gulat niyang tinanong.. tumungo lamang ang binata sa naging tanong niya
“B—but, why? I don’t deserve this.” Sabi niya sa boss
“Of course you do.. let me do it” at ikinabit sa kanang kamay niya ang bracelet
“It’s beautiful” sabi niya, meron itong mga diamonds at red ito.. ruby
“Isn’t it your birthstone?” tanong ni Andrew
“Yes it is..” nakatingin padin siya sa bracelet.. di niya alam kung bakit siya binigyan ng boss ng bracelet na ganun kaganda
“I know right, that’s your reward.”
“Reward for what? I did nothing” sabi niya
“Basta, you deserved that.”
*END OF FLASHBACK*
“Very beautiful” parang baliw na itinaas niya ang kamay at itinapat sa ilaw ang bracelet na gumawa ng parang disco light na pula
“Arf! Arf!” hinabol habol ng alaga niya ang mga ilaw na nakikita
“Chicha stop!” at huminto naman ito..
Hindi nanaman siya makatulog kaya naman tingingnan niya ang DSLR camera.
“Gwapo talagaaaa.” Habang tinitijgnan ang stolen na picture ng boss
Naisipan niyang ang dami niyang larawan ng boss na nastolen kung kaya’t idedevelop niya ito sa darkroom kinabukasan
“Goodnight Chichay” nakaramdam na siya ng antok at maya maya’y nakatulog na nga.
“Goodmorning Nicole!” bati ng kaibigang lagging early bird
“Goodmorning Veronica Reyes” dull niyang bati
“What’s with the mood, di ka nanaman nakatulog?” puna ng kaibigan
“Shut up, I slept well.” Tanggi niya sa kaibigan
“Wuuuhhh halata naman.. your eyes says it all dear” asar ng kaibigan
“It’s make up dear, my eyeliner smudged”
“Okay, what that beautiful thing?!” agad na napansin nito ang bracelet na suot
“I bought it myself Veron.” Sabi niya
“What? Did I said something? I ask what’s that.. uh-oh too defensive dear?”
“Huh! Get back to work.” Masungit niyang saway sa kaibigan
“Yes maam!” tuya nito
“Hmmn.” She headed towards her table and started doing some things
***
Abalang nagtatype si Nicole ng biglang magring ang cellphone
*ring ring*
“Hello?”
“Nicole I need you in my office now” ang boss niya
“Okay sir”
Lumabas siya ng kanyang cubicle at pumunta sa boss
Andrew’s POV
“Hello?” sinagot ng dalaga ang tawag sa ikalawang ring
“Nicole I need you in my office now” sabi niya
“Okay sir” he hung up, he’ll just discuss serious business matters with Nicole
Makaraan ang ilang minute
*knockknock*
“Come in”
“Yes sir? What can I do?” si Nicole
“I think we’ll have a shoot at Palawan this weekend Nicole, can I rely on you?” tanong ng boss
“Do I have a choice? I’m your employee” sagot ng dalaga
“Actually no, you are our official photographer so we’ll need your help a lot”
“Okay sir”
“Good, that’s all.. by the way.. how’s my gift?”
“It’s clingy. Always on my arm you know” sagot ng dalaga natawa siya sa sense of humor nito, minsan lamang niya ito marinig mag joke
“Good thing, I am clingy too”
“Haha, that’s good sir. Can I go now?”
“Yes, you may go”
A/N: Sorry for super late update guyth!! nkalimutan kong ipublish yesterday :( huhuhu please enjoooy!!!
BINABASA MO ANG
YOU CAPTURED MY HEART
RomanceNicole Abueva: a young aspiring photographer with good skills and beautiful looks. she's a first when it comes to love. Pero pag dumating ba ang right guy? maiiwasan niya ba ito? ano kayang mga mararamdaman niya? Andrew Manansala: One of the heirs o...
