MİSAFİR

107 4 2
                                    

      Rüzgar'ın ağzından:

  Sabah gözlerimi açtığımda yanımda melek yüzlü biri uyuyordu.O an hiç hissetmediğim duygularla karmakarışık bir halde hissettim.O hala uyuyordu.Onu uyandırmamak için sessizce yanağına bir öpücük kondurdum.Birden çok güzel bir tebessüm oluştu yüzünde.İyi de uyumuyor muydu? O an hiç hissetmediğim bir şeyle karşı karşıya kaldım.

     "Bu sabah öpücüğünü neye borçluyuz beyefendi?" diyip gülümsedi.Mahçup olduğu yüzünden anlaşılıyordu.O an ne diyeceğimi bilemedim.Kendimi bir an için yataktan attım.Biraz hava alıp kendime gelmeli ve sonra konuşmalıydım.Bahçeye çıkıp düşünmeye çalışıyordum fakat aynı anda ona bağlanmaktan korkuyordum.Ona hiçbir zaman zarar verip geçmişimle onu üzmek istemiyordum.

    Su'yun ağzından:

   O birden yanımdan gidince ne yaptığını anlamadan şaşkın bir şekilde kapıdan onun gidişini izledim.Kalbimin paramparça bir hale geldiğini hissedebiliyordum.Acaba o cümleyi hiç kurmasamıydım diye içimden geçirdim.Her ne olursa olsun beni böylece bırakıp gitmesi çok saçmaydı.Birkaç dakika geçtiğinde orada öylece kalakaldığımı farkettim.Hemen üzerime montumu geçirip kapıdan koşarak çıktım.Şu an hiçbir şey düşünmek istemiyordum.Kendimi tek huzur bulduğum yere, sahile attım.

    Rüzgar'ın ağzından:

 Kafamı topladığımı düşündüğüm bir anda odaya çıktım.Odaya girdiğimde Su'yun çoktan gitmiş olduğunu gördüm.Her ne kadar istemesem de Su'yu görebilmek için okula gitmem lazımdı.Kendimi soğuk bir duşa attım.Hazırlanıp hemen okula gittim.Sınıfa girdiğimde o yoktu.Acaba onu fazla mı kırmıştım? aptalca bir şey yapıp onu üzmek hayatımın en büyük hatası olurdu.Son derse kadar bekledim ama o gelmedi.Bu dersi de atlatıp hemen eve gitmek istiyordum.Zili duyar duymaz fırladım.Kapıdan çıkarken Su'yla karşılaşmak mı? Okul bittiği halde acaba ne işi vardı diye farkettirmeden peşinden ilerledim.Fotoğrafçılık klübüne girdiğini farkettim.Bugün fotoğrafçılık klübü vardı.Tamamen aklımdan çıkmıştı.Yanına gidip konuşamazdım şu an yapıcağım en son şey buydu.

                                      ***************************

   Hiç konuşmadan ve bakışmadan klübü de atlatmıştık.Koşa koşa okuldan çıktım.İstemsizce ağlayarak koşuyordum.Ne için ağlıyordum? Hiç konuşmadan ve ne olduğunu anlamama zaman tanımadan beni bırakıp giden Rüzgar için mi? Eve kadar böyle koşmuştum.Annem delirmiş olmalı dünden eri evde yoktum diye düşünürken mutfaktaki notla karşılaştım.İçim rahat bir şekilde kendimi odama attım ve direk uykuya daldım sanırım.

  Sabah uyandığımda kendimi hiç bu kadar yorgun hissetmemiştim.Yataktan kalkarken sanki üzerimde tonlarca ağırlıkla kalkmıştım.Kalkmak hiç bu kadar zor olmamıştı.Dün olanları hatırladıkça bu halimin normal olduğunu düşündüm.Sıcak bir duşa girip kendime geldim.Üstümü giyinip direk evden çıktım.Annem 1 aylığına Mersin'e gitmişti.Teyzem rahatsızlanmış sanırım.Şu an onu bile düşünemiyecek bir halde hissediyordum.Belki çok bencilceydi ama dün yaptıkları aklımdan çıkmıyordu işte.Okula geldiğimde hiçkimseyi görmemek için kendimi sınıfa attım ve en arka sıraya geçip başımı elimin arasına alıp hiçbir şey düşünmemeye çalıştım.

    Kafamı kaldırdığımda Rüzgar sınıfa giriyordu.'ukala' diye geçirdim içimden.Yüzüne yayılan bir gülümsemeyle yerine geçti.Ardından hemen hoca içeri girdi.Ders kimya olmasına rağmen rehberlik hocası ve müdür içeri girdi.

   "Evet gençler, bir duyurumuz olucak" dedi müdür.Saçma sapan bir şeydir yilne diye umursamayacaktım.Fakat ne mümkün.Maya kolumdan dinlemem için itekliyordu.Mecburen dinlemeye başladım.Rüzgar'ın yüzünde bilmiş bir sırıtma vardı.Sinirlerim kat ve kat artmıştı.

   "İzmir'e 1 aylık bir kamp düzenleniyor" dedi ve devam etti "12.sınıfların gitmesi zorunlu ve gitmemek için bahaneye gerek yok, ailelerinize çoktan haber verildi ve izin vermeyen tabi ki yok, iyi dersler." diye gülümseyip sınıftan çıktı.Şaka mıydı bu bir de kamp olayı çıkmıştı.Ve üstüne üstlük zorunluydu.Belki kafamı dağıtmak için iyi olabilirdi ama Rüzgar'da geliyorsa bu tam bir yalan olurdu.Rehberlik hocası geri döüp "Bu arada gençler geziye yarın akşam 11'de çıkıyoruz." dedi ve çıktı.'ŞİMDİ TAM BİR YALAN OLMUŞTU!'.Okul sonuna kadar zor dayandım.Tüm gün gitmem için Maya dil dökmüştü.Ve sonunda beni ikna edebilmişti.Eve gidip valiz hazırlamaya başladım.Gerekli her şeyi koyduğumu düşündüğüm zaman saatin kaç olduğunu farkettim.Saat 9'a geliyordu.Hemen annemi arayıp kısa bir sürede anlattıktan sonra üstüme kot bir şort üstüne de siyah bir T-shirt geçirdim.Valizimi ve gerekli eşyaları alıp ayakkabılarımı giydikten sonra evden çıktım.Havaalanına geldikten sonra içeri girer girmez Maya üstüme atladı.

  "Geliceğini biliyordum herkes burada hadi gel." diye çekiştire çekiştire herkesin bulunduğu alana götürdü.Rüzgar küçümseyici bir gülüşle bana doğru yaklaşıyordu.Kalbim küt küt atmaya başlamıştı."Küçük hanım, geldiğinize sevindim." diyip geri döndü.Şaşkına dönmüştüm birden karşımdan duygularını kaybetmiş soğukkanlı bir çocuk gelip geçmişti sanki.Uçağa bindiğimizde kimseyle konuşmadan direk uykuya daldım.Uyandığımda ya da düzeltirsem uyandırıldığımda çoktan gelmiştik.Valizleri alıp servise bindik.Otele kadar kulaklığımı hiç çıkarmadım.Kimsey dinlemek istemiyordum.Aslında içten içte mutluydum Rüzgar'la aynı ortamda 1 ay diye düşündüm.Gülmemek için kendimi zor tutmuştum.

  Otele geldiğimizde İzmir'in bu ayda bu kadar sıcak olmasına şaşmamak gerekliymiş diye düşündüm.Valizlerimizi alıp resepsiyona yöneldik.Bir süre bekledikten sonra hoca beni çağırdı."Odalarda bir sorun olmuş ve Maya'ların odasına kalamıyorsun dedi ve ben şaşkın bir şekildeyken ağzım bile açmama izin vermeden devam etti "Tek boş oda Rüzgar'ın odası onun yanında kalmak zorundasın şimdiden söylemeliim ki itiraz kabul edemeyiz şu an sadece Rüzgar'la iyi anlaşmaya bakç" dedi ve beni alıp Rüzgar'ın yanına götürdü.Tüm bunlar şaka olmalıydı.Rüzgar'ın yüzü resmen gülmemek için kendini zor tutma aşamasındaydı."Hadi odanıza." diye bizi gönderdi hoca.Odaya girdik ve bu sefer gerçekten dayanamazdım buna.Çift kişilik yataktan başka hiç yatak yoktu oda da.

   "Bu şaka olmalı!" diye bağırdım."maalesef sadece 1 ay dayanıcaz artık." dedi ve gülmeye başladı.Gülüşü sinir bozucuydu.Dolaba kıyafetlerimi yerleştirip kendimi yatağa attım.Rüzgar zaten ortalarda görünmüyordu.Sanırım o yorgunlukla uyuyakalmıştım.Uyandığımda kendimi kısılmış gibi hissettim.Bişey sıkıca sarıyordu beni.Kafamı döndürüp gördüklerim karşında şaşırmış bir şekilde...

  BİR KAÇ GÜN GECİKMELİ OLDUĞU İÇİN 2 BÖLÜM BİRDEN YAYINLADIM, UMARIM BEĞENİRSİNİZ :)

  YORUM VE VOTE BEKLİYORUM ^^

BİRAZ SEN GİBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin