Θα με Παρακαλάς

Part 58

Βάλτε ξανά αυτό το τραγούδι💖

Κατερίνα pov

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα την Έλλη να κάθεται στην ίδια θέση με πριν. Πρέπει να κοιμήθηκα πολύ. 

Ε-"Ξύπνησες αγάπη μου;"

Κ-"Πως είναι ο Παναγιώτης; Βγήκε από το χειρουργείο;"

Ε-"Όχι ακόμα. Είναι μέσα εδώ και δεκαπέντε ώρες."

Κ-"Χριστέ μου αυτό σημαίνει ότι πεθαίνει;"

Α-"Όχι ρε Κατερίνα, θα γίνει καλά και το ξέρεις."

Εκείνη την ώρα βγήκε ο γιατρός. Σηκώθηκα και πήγα κοντά του.

Κ-"Σας ακούω."

Γ-"Λοιπόν, υπέστη ρήξη του πνεύμονα, αλλά καταφέραμε και το σώσαμε.Είναι ακόμα σε κώμα και δεν ξέρουμε όπως σας είπα πριν, όταν ξυπνήσει αν θα έχει κάποιο πρόβλημα, αν καταφέρει να ξυπνήσει.Θα ξέρουμε μόνο όταν ξυπνήσει."

Κ-"Σας ευχαριστώ πολύ γιατρέ"΄έφυγε και καθίσαμε ξανά στις καρέκλες. Μια νοσοκόμα ήρθε και είπε ότι μπορούμε να τον δούμε. Τα παιδιά μου είπαν να πάω πρώτη.Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και τον είδα με μερικά σωληνάκια πάνω του. Κάθισα στην καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι και έβαλα το χέρι μου πάνω στο δικό του.

Κ-"Μωρό μου; Αγάπη μου το ξέρω ότι με ακούς. Σε παρακαλώ ξύπνα να συνεχίσουμε την ζωή μας. Τώρα που ο δεσμός μας θα γίνει πιο σοβαρός, θα γίνεις μπαμπάς αγάπη μου. Είμαι έγκυος. Σε παρακαλώ ξύπνα να μεγαλώσουμε μαζί το παιδάκι μας.Το μωράκι μας θέλει τον μπαμπά του κοντά του. Και εγώ σε χρειάζομαι κοντά μου. Σε έχω ανάγκη. Συγνώμη που δεν μπόρεσα να σε βοηθήσω όταν πονούσες. Ήθελα. Ήθελα πολύ. Λυπάμαι. Ξύπνα να τα διορθώσουμε όλα."του είπα και δάκρυα άρχισαν να εμφανίζονται στα μάτια μου. Η πόρτα χτύπησε και μπήκε μέσα ο Άλεξ. Μου έδωσε ένα φιλί στο κεφάλι, φίλησα τον Παναγιώτη και βγήκα έξω.

Είδα την Έλλη να κάθεται στην καρέκλα και με το χέρι της να σκουπίζει τα μάτια της.

Κ-"Σε παρακαλώ. Δεν αντέχω να κλαις και εσύ.Πες μου ότι όλα θα είναι καλά"

Ε-"Θα είναι κολλ μου. Όλα θα πάνε καλά."είπε και με πήρε αγκαλιά.

...

Έχει περάσει μια εβδομάδα και ακόμα καμία βελτίωση. Αναπνέει με βοήθεια και δεν έχει καμία αντίδραση ακόμα. Φοβάμαι. Φοβάμαι πολύ. Δεν θα αντέξω μακριά του. Ήδη μου είναι πολύ επώδυνο. Δεν ξέρω τι θα κάνω.