Bir Adamın Günlügü

44

Saat 03:00
Bu gece seni son kez hatırlıyorum. Uğurluyorum seni artık. Ebediyen unutmam gerek seni. Son hatırlandığın yer bu satırlar olacak. Nasıl yapacağım bilmiyorum. Yalnız kaldığında anlarsın , iç muhakemeni yapıp o mahkemede sevdiğini yargıladığın da anlarsın derler. O mantıkla düşünceğim. Aslında biliyor musun sana baktığımda ne olduğunu değil de kendini ne sandığını görebiliyorum. Umarım söylediklerimden yola çıkarak söyleyemediklerimi anlarsın. Güzel oynadın. Güzel kandırdın beni. Tebrikler. Belki biraz daha dikkatli bakabilseydim gerçeği görebilirdim ama karanlıkta karanlığı fark etmek gerçekten görmek anlamına gelmiyormuş. Sonradan fark ettim tabi tüm bunları. Çok sevmek değilmiş mesele güzel sevmekmiş. Sen bunu beceremedin. Herşeyi yapabildin de bunu yapamadın. Ne ettiğim küfürler ne içtiğim alkoller ne yaktığım sigaralar iyi gelmedi isyanıma. Sen benim taştan hayatıma bir pencere açtın açmasına da açtığın pencere hapisane duvarındaysa ne işe yarar. Hikayeyi tamamlayamadık. Geçmiş olsun. Sen ve ben bi biz olmayı beceremedik gitti...

Biz Olmayı Beceremedik Gitti.