PROLOGUE
Noong umaga…
Happy birthday, our dear son!
Pagbati sa akin ng aking mga magulang.
Twenty-five years old na ang nag-iisang anak namin.
Sabay yakap sa akin ni Mama.
Well, we have to go so that I can finish my work, then let’s celebrate!
Sinabi naman ni Papa habang inaayos ang necktie niya.
Ako naman ay sasabay sa Papa mo para bumili ng regalo para sa’yo.
Naku, Mama kahit wala na! Masaya na ako na kayo ang kasama ko sa napakasayang araw na ito sa buhay ko.
Puwede ba yun? You’re my only son.
Bahala ka Mama, if you really insist.
Umakyat siya sa kuwarto nila ni Papa para magbihis ng pinakamaganda niyang damit. Well, palagi namang maganda ang isinusuot ni Mama dahil fashionista siya at dating fashion designer.
Mga sampung minuto ang nakalipas, bumaba si Mama na blue green colored dress and stilletos. Kahit kailan talaga, simple pero elegante siya manamit.
Goodbye, Luke!
Nagpaalam sila na parang mawawala na sila. Yung tipong hindi na sila makakabalik.
Goodbye Mama at Papa!
I love you Luke!
Love you too, Mama!
Niyakap ako ni Mama tsaka sila umalis ni Papa. Kumaway sila na parang walang bukas na darating sa kanila at tila lilisan na habambuhay lalo na si Mama na panay ang kaway kahit napakalayo na nila sa bahay.
Habang wala sila ay natulog muna ako dahil galling ako sa dalawang business trip sa Singapore at Malaysia. Nagising na lang ako sa tawag sa akin ni Mama.
Phone Conversation
Luke (Ako): Hello Mama!
Mama: Anak, pabalik na kami dyan.
Bigla na lang akong nakarinig ng putok ng baril.
Luke (Ako): Hello Mama? Mama!
Ito na ang huling naming pag-uusap at simula ng malungkot kong buhay.
BINABASA MO ANG
Where's Happiness
General FictionNamatay ang magulang ni Luke Xavier D. Lim sa araw ng kanyang 25th birthday. Para sa kanya ang magulang niya ang pinakaimportante sa buhay niya. Sa pagkawala nila ay nawala ang sigla sa buhay niya. Sa tulong ni Andrea ay sisimulan niya ang paghahana...
