Vazgeçemedim ne senden ne de şiirden

TÜKENDİM VE HÂLÂ TÜKENİYORUM

Tükendim ve hâlâ tükeniyorum zaman geçtikçe yok oluyorum kabul edemiyorum bu hayatı. Hep en acımaz yüzünü gördüğüm hayatı kabullenemiyorum. Bir kez olsun gülmek istedim hep bize göt dönen mutluluk bir gün olsun yüzünü dönüp gülmesini istiyorum. Çok mu ?
Belki de hayatın kötü yüzü erken yazılmış kaderime ama bu kötü yüz beni hayata küstürdü öldüm artık ruhum ölmüş beden gidiyor bide nefes alıyorum diye yaşadığım sanılıyor.

"Acı içinde gelip geçiyor ömrüm
Seni görene aşka kördüm"

Sadece aşka değil hayata da küsmüş tüm. Seni severek barıstığım  hayata. Sen gittikten sonra tekrar küstüm ben bu hayatta hiç bir şeyim yoktu bu hayata dair en ufak sevgim bile yoktu. Seni severek ben bu hayatta ilk sevgimi kazanmıştım ve seni kaybederek bu hayat en büyük nefretimi kazandı.
Belki de bir gün ölsem geriye kalan 100 lerce dörtlükten oluşan şiirler ve bir kaç satır yeni yazmaya başladığım hayata dair kitabım.
Ve bunların hepsi benden sana kalır peki ya senden bana ne kalır ? Hiç bir şey kalmaz ufak bir üzüntü biraz nefret ama bana öğrettiğin çok şey var sevgi,hayat, ömür v.b güzel olan herşeyi bana sen öğrettin. Bana gülmeyi de sen öğrettin yalnız kalıp ağlamayı da sen öğrettin bir yanın iyiyken bir yanın hel kötü oldu bana karşı. Ben mi yanlış yaptım seni severek, benmi yanlış seçim yaptım.
Seçim derken seçim şansım olmadı ki olsa da gene seni seçerdim bu kadar acı çekeceğimi bilsem de gene de seni seçerdim yine seni severdim herşeye rağmen senden vazgeçmezdim.

Sevdim sevdim çok sevdim sadece sevdim her gün sevdim ama bir kez olsun bir gün unutmayı  beceremedim.

HERKEZE BENDEN BOL AŞKLI GECELER BOL AŞK DERKEN FAZLA KAPTIRMAYIN FAZLA AŞK FAZLA ACI DEMEK.