Vazgeçemedim ne senden ne de şiirden

YEŞİL GÖZLERİN

Gelmedinki yeşil gözlüm dertler bitsin
Sen gelince içimdeki fırtınalar esip gitsin
İsterdim ki zaman bütün olanları silsin
Artık şu kalbim sensizliği de ne bilsin

Şu yeşil gözlerinde hep ufkum esir
Esen her rüzgar seni sevdiğimi söylesin bana ister aşık isterse herkez kör desin
Çünkü sen benim görebileceğim tek yörüngesin

Şu kalbin uyur gibi açık yeşil gözlerin
En çokta gözlerine bakmayı özledim
Sen olunca geçer mi ki şu özlemim
Tutulmadı hiç bana verdiğin sözlerin

Sensiz kolu kanadı kırık bir kuşum
Gel şu gönül zindanın dan beni uçur
Duasız kaldı gönlümüz hep buruşur
Şu gönlümüz ancak dualarla buluşur

Varsa eğer bir iyiliğin onunla kötüleri bitir
Nasıl gittiysen artık kendini bana öyle getir
Sen gelmedikden sonra sana nasıl gelirim
Sen sevilcek ol bu gönül seni hep sevebilir

Bir çöl düşün içinde hiç su olmayan
Her zaman hazır olacaksın yok olmaya
Yolunu bilir elbet hiç yolunu sormayan
Geri gelir elbet gittiği yolu hiç unutmayan

Bir yıldız düşün her gece parlamayan
Her an hazırda yerin dibine kaymaya
Bir ateş düşün hazırlanmış yanmaya
AŞKTAN HİÇ ANLAMAZKİ YÜREĞİ YANMAYAN.