We zitten in de auto onderweg naar Justin Bieber zijn feestje. "Gaat het een beetje?" vraagt Liam. "Aangezien iedereen me dwingt om te feesten zal het wel moeten." zei ik. "Kijk Jennifer, we willen gewoon het beste voor je. Bij de pakken blijven zitten helpt niet. Geloof me." terwijl Liam dat zei gaf Miley hem een kneepje in zijn hand. Waarschijnlijk omdat Liam bedoelt over het moment dat hij en Miley uit elkaar waren. "Nou voor jullie is alles goed gekomen. Maar ik ben al jaren single en ik wil niet heel mijn leven alleen blijven." zei ik. "Je bent niet JAREN single. 2 dagen geleden had je nog een relatie." zei hij. "Ja van een jaar, en dat is het. Ik ben 27 en kan ineens geen relatie van langer dan 5 jaar hebben." zei ik. "Jennifer, wees blij dat het dan maar een jaar geduurd heeft. Als het 5 jaar was en het zou dan gedaan zijn was er al een heel groot stuk van je leven verdwenen." zei hij. "Wat maakt het uit. Dan heb ik tenminste een relatie gehad..." zei ik en ik ontweek de blik van Liam in de achteruitspiegel. Ik keek gewoon door het raam.
We waren er. Justin Biebers huis. WAT EEN VILLA. Ongelooflijk. Er was al veel volk. Dat konden we zien aan de auto's die geparkeerd stonden. We liepen naar de deur. De security stond er met een lijst. Stiekem hoopte ik dat ik er niet opstond. Maar jammer genoeg gaf hij een knikje en mochten we naar binnen. Het was er wel mooi. Goeie muziek. Mooie belichting. En HEEL veel celebrities. Eerst gingen we naar Justin en Selena om ze proficiat te wensen. "Hey, je bent gekomen!" zei Justin terwijl hij me een kus om de wang gaf. "Ja deze gast liet me niet thuis zitten" zei ik terwijl ik naar Liam wees. "Ik ben blij dat je er bent!" zei hij. Ik schoof door naar Selena en omhelsde haar. "Ik hoop dat je een beetje van het feestje kan genieten, als je wil praten of weg wil gaan begrijpen we dat wel." zei ze. "Dank u, maar ik denk dat het wel zal gaan." zei ik met een vriendelijke glimlach. Er liepen garsons rond met glazen champagne. Ik nam 1 van een schaal en liep verder. Ik zag Sam Claflin staan en ging er naartoe. Hij stond bij een man die ik niet kende. Sam zag me al afkomen en zwaaide naar me. "Heyyy, lang geleden he! Hoe gaat het? Je ziet er beeldig uit!" zei hij. "Haha merci, jij ziet er ook niet zo slecht uit." zei ik terug. "Dit is Thomas Mathews." en Sam wees naar de man waarmee hij daarnet een gesprek aan het voeren was. De man stak zijn hand uit. "Hallo." en we schudden elkaar de hand. "Ik zie Lily Collins staan. Ik ga juist eens hallo gaan zeggen. Ik zie jullie nog wel!" en Sam stapte weg. Nu was ik alleen met Thomas. "Moet ik je ergens van kennen, want sorry dat ik het zeg maar ik heb je nog nooit gezien." zei ik. "Euhm, ik ben niet echt bekend. Ik vlog en ben auditie aan het doen voor films en series en ik zing." zei hij. "Ohn, cool! Ik zie dat er een karaoke hoek is. Ga je er eens gaan zingen?" vroeg ik aan hem. Ik wou graag inschatten wat voor persoon hij was. "Oke, waarom niet." zei hij en hij stapte op de micro af. "De karaoke hoek is de andere kant" riep ik nog maar het was te laat. Hij ging het podium op. Toen de mensen zagen dat hij op het podium stond begonnen ze te klappen en de fluiten. Ik keek verbaasd rond me heen want ik wist niet dat deze mensen hem allemaal kenden. Thomas begon te lachen. "Hahaha, dank u, dank u. Jennifer Lawrence vroeg of ik een liedje wou zingen dus hier sta ik dan" zei hij en de mensen begonnen weer te klappen en fluiten. Hij was erg geliefd. Hij ging op een krukje gaan zitten en bracht de micro op juiste hoogte. Het publiek werd stil. De violist en de pianist begonnen te spelen. En hij begon te zingen. Flicker van Niall Horran
Terwijl hij zingt. Krijg ik tranen in mijn ogen. Van de tekst maar ook van zijn stem. Toen hij klaar was kijk hij naar mij en zag hij dat ik aan het wenen was. Ik stapte naar boven en ging een random kamer binnen. Op het einde van de kamer was er een balkon met een kampvuur en zitzakken. Ik ging er naar toe. Terwijl ik aan het huilen was hoorde ik de glazen deur open gaan. Het was Thomas. "Mag ik er bij komen zitten?" vroeg hij. "Pfff, ja doe maar." zei ik terwijl ik mijn tranen weg veegde. Hij ging in een zitzak liggen en keek naar de hemel boven hem. Hij lag daar gewoon, te kijken naar de sterren. Ik liet een zucht van ongeloof horen. "Wat?" vroeg hij. "Nou, ja ik weet het niet. Ik dacht dat je wou weten waarom ik aan het huilen was. Maar je zit hier gewoon een beetje te liggen" zei ik nogal geïrriteerd. "Als jij jouw verhaal wil doen dan moet je dat maar vertellen. Ik ga jou niet pushen om iets te vertellen." zei hij rustig. "Maar je vraagt er niet eens naar" zei ik. "Hahaha, oke sorry. Ik dacht gewoon dat je er niet wou over praten aangezien je weg bent gelopen." zei hij terwijl hij recht begon te zetten en naar mij begon te kijken. "Ik had een relatie en heb het gisteren uitgemaakt." zei ik. "Met Darren?" vroeg hij. Ik zuchtte. "Jep, met Darren." "En waarom? Als ik vragen mag? vroeg hij. "Het leeftijdsverschil zorgde ervoor dat ik me niet goed genoeg voor hem voelde." zei ik. Hij schoot in de lach. "Jij? Jennifer, jij beseft ineens niet hoe mooi je wel niet bent." zei hij. Ik keek hem raar aan want we kenden elkaar amper. Hij zag mijn blik en draaide zijn blik weg. Het was even stil. "Wat ik probeerde te zeggen is, wees niet zo onzeker over jezelf. Je bent een goede persoon." zei hij. "Dank je." zei ik. "Ik denk dat ik maar eens naar beneden ga gaan." zei hij en hij stapte weg. Een tijdje later deed ik hetzelfde. Toen ik beneden was zag ik Amy staan. "OMG OMG OMG, kom jij nu juist van beneden samen met die hotie,?! VERTEL ME ALLE DETAILS!!! Hebben jullie het gedaan?! Toch wel met bescherming zeker??!!" zei ze enthousiast. "Wow wow wow, nee! We hebben gewoon gepraat. Omg Amy, aub." zei ik al lachend. "ahn, das jammer..." zei ze teleurgesteld.
