Wiskundeknobbel

Een nieuw schooljaar

Druk kletsend lopen Lynn en ik het schoolplein op. De zomervakantie is weer voorbij en we gaan alweer naar vwo 6, ons examenjaar! Ik zou heel blij zijn als we eindelijk deze school mogen verlaten. 'Zo mentorles, kan de dag nog erger beginnen...' zucht Lynn. 'Ja het kan nog erger', lach ik,'we hebben straks de jaaropening van meneer Pimpel!' We kletsen nog wat over onze vakanties en zien dan onze andere vriendin Sophie lopen. 'Hé Soof!' roept Lynn. Iedereen kijkt naar ons, wat ik een beetje ongemakkelijk vindt, maar Lynn trekt zich nooit wat aan van dat soort dingen. Ze zegt gewoon wat ze vindt en doet er niet moeilijk over wat anderen van haar vinden. Daarom vindt ik het ook zo geweldig om met haar bevriend te zijn. We lopen naar Sophie en geven haar een dikke knuffel. Het lijkt wel eeuwen geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben, maar eigenlijk is het maar een paar weken terug. Sophie vertelt gelijk over het laatste nieuwtje, de nieuwe wiskundeleraar. 'Ik heb gehoord dat hij echt megaknap is en laat ik nou net goed in wiskunde zijn', zegt ze met een knipoog. We moeten alledrie lachen. Waar is Sophie niet goed in? Een nerd kan je haar niet noemen, want zoveel doet ze niet voor school. Wel is ze superslim en gaat ze sowieso naar de Universiteit volgend jaar. Af en toe ben ik wel jaloers op haar. Niet dat ik niet slim ben, maar ik moet best veel doen voor school en haal vaak lagere cijfers, terwijl zij amper iets uitvoert. Toch ben ik blij dat ze mijn vriendin is, want ik kan alles met haar delen zonder dat ze iets doorvertelt.  

Even later ploffen Lynn en ik neer op onze stoelen. Sophie zit in de andere mentorklas. 'Welkom allemaal', zegt mevrouw van Dalen, 'ik hoop dat jullie allemaal zin hebben in jullie laatste jaartje.' Ik zucht, nou echt totaal niet. Die vakantie had wat mij betreft nog wel zes weken extra mogen duren. Ik kijk om me heen. De klas is nog precies hetzelfde als vorig jaar op twee mensen na die zijn blijven zitten. Ook Luca zit weer bij ons in de klas. Hij is vorig jaar op onze school gekomen en ik vind hem stiekem erg leuk. Lynn en Sophie weten dat natuurlijk, want wat weten ze niet van mij? 'Zit je weer te staren naar de hotste jongen van de school?' vraagt Lynn. Ik moet lachen. 'Ik zou niet durven.' Mevrouw van Dalen legt ons nog wat uit over examenachtige dingen en laat ons dan maar gezellig kletsen, omdat niemand uit de klas zijn aandacht erbij kan houden. 

Na de mentorles hebben we een soort jaaropening van meneer Pimpel, onze teamleider. Het is onze geschiedenisleraar en hij is ontzettend ouderwets. 'Wedden dat hij zo eerst gaat kuchen en dan zijn bril rechtzet?' fluistert Lynn. 'Haha ik zou het raar vinden als hij dat niet deed', antwoordt ik. 'Niet zo lullig girls, Pimpeltje is ook maar een mens.' We barsten alweer in lachen uit voor de zoveelste keer vandaag. 'Ahum, mag ik even jullie aandacht', begint meneer Pimpel, terwijl hij zijn bril op zijn neus weer rechtzet. We moeten nog harder lachen. Na een lang uur het gezeik van Pimpel over onze studiekeuze en spannende examenperiode aan te hebben gehoord, kunnen we eindelijk gaan. We hebben gelukkig verder geen lessen meer vandaag.