Wiskundeknobbel

De etui

's Ochtends is mama alweer vertrokken. Er ligt een briefje op tafel: 

Liefje, jammer dat het zo gelopen is gisteravond. Hopelijk heb je lekker geslapen. Fijne dag vandaag. x mam

Ik gooi het in de prullenbak. Mama altijd met haar schijnheilige briefjes. Ik ontbijt snel en fiets alleen naar school. Ik wil even alleen zijn, zonder Lynn die me de oren van het hoofd praat. Ik kom veel te vroeg aan op school en zie Jack alweer lopen. Snel loop ik de andere kant op. Hopelijk heeft hij me niet gezien. Ik ga met een omweg naar mijn kluis en pak mijn boeken. Shit, ik heb het zevende uur vandaag wiskunde en daarna heb ik ook nog bijles! Helemaal vergeten! Misschien kan ik me ziek melden voor de laatste uren. Dan ben ik voor vandaag van hem af. Maar dan bedenk ik me dat het helemaal geen zin heeft. Ik kan hem niet ontlopen, het is een leraar. 

Het zevende uur zit ik braaf weer naast Sophie in de wiskundeles. Jack legt de nieuwe paragraag uit. Het valt me op dat hij meerdere meiden lief aankijkt en af en toe knipoogjes uitdeelt. Dat hij zo speciaal deed tegen mij, zal ik me wel weer verbeeld hebben. Na de uitleg mogen we zelf aan de slag. Ik ga gelijk aan het werk, dan hoef ik straks niet zoveel meer te doen tijdens bijles. Jack loopt rond en helpt andere leerlingen, dus ik kan me goed concentreren. Ik pak mijn grafische rekenmachine uit mijn tas om een som uit te rekenen. Op dat moment loopt Jack langs mijn tafel en mijn etui valt op de grond. 'Oh sorry', zegt Jack en voordat ik het op kan pakken, bukt hij zich al naar de grond. Hij legt zijn hand op mijn been, wat ik helemaal niet fijn vindt. Hij raapt mijn pennen op en met zijn andere hand knijpt hij lichtjes in mijn bovenbeen. Zijn hand kruipt steeds verder omhoog en komt dichtbij mijn schaamstreek. Ik ben stijf van angst. Hij knijpt nog een keer lichtjes en legt dan mijn etui op tafel. 'Sorry schatje', fluistert hij. Hij staat op en loopt verder. Ik slik mijn tranen weg. Als ik om me heen kijk, zie ik dat iedereen verder rustig aan het werk is. Bijna iedereen heeft oortjes in, dus niemand zal wel gehoord hebben wat hij tegen me zei. Dit moet wel opzet zijn. Het kan niet anders. Als de bel gaat, snel ik het lokaal uit. Ik ga daar echt niet nog een uur zitten voor bijles. Ik fiets snel naar huis, zonder op mijn vriendinnen te wachten. 

Thuis aangekomen hoor ik dat ik gebeld wordt. Het is een onbekend nummer. 'Hallo?' 'Dag Maud, Jack hier. Je hebt nu bijles, was je dat vergeten?' 'Uhh... ik ... uhh... moest naar de tandarts ', verzin ik snel. 'Helemaal vergeten door te geven, sorry.' 'Oké stoute Maud, veel sterkte dan bij de tandarts. Ik zie je dinsdag weer bij bijles!' 'Doei', fluister ik. Trillend klik ik op het rode hoorntje. Hoe komt hij aan mijn nummer? En zei hij nou echt stoute Maud? Wat wil hij van me? 

'Wat ben je stil', zegt mama tijdens het eten. Ik heb nog geen woord gezegd sinds we aan tafel zitten. Met mijn vork hussel ik mijn eten door elkaar. 'Heeft het iets met Evert-Jan te maken? Het spijt me echt dat ik je er zo mee overvallen heb. Ik dacht gewoon dat je het net als bij je vader wel prima zou vinden.' Ik knik. 'Daar ligt het niet aan. Ik ben gewoon een beetje moe.' 'Als jullie elkaar wat beter kennen, zal het vast beter gaan.' Ik knik weer. Ze moest eens weten wat er allemaal in mijn hoofd rondgaat. Ik kan alleen nog maar aan Jack denken. Heb ik het misschien uitgelokt? Zat ik met hem te flirten ofzo? Ik kan het me niet goed herinneren. 'Lieverd, misschien is het goed als je weer eens een weekend naar papa gaat. Dan kan je even uitrusten van school en het gedoe met Evert-Jan.' Ik knik. 'Dat zou ik wel leuk vinden, ik heb hem al een paar weken niet meer gezien.' 'Bel je hem zo zelf even?'vraagt mama. 'Is goed.' Ik weet best dat mama niet meer met papa wil praten. Als ik er niet tussen had gezeten, zouden ze elkaar waarschijnlijk helemaal niet meer zien of spreken. 

Na het eten bel ik papa. 'Hoi met Maud.' 'Dag lieverd', zegt hij,'hoe is het met je?' 'Goed hoor, ik wilde even vragen of ik dit weekend naar jou kan komen.' 'Ja tuurlijk Maud, lijkt me gezellig! Het is ook alweer een tijdje geleden. Isabel is zaterdag de hele dag weg voor haar werk, dus dan kunnen we gezellig iets met z'n tweetjes doen.' Met z'n tweetjes, dat is lang geleden. Isabel heeft mijn plek al aardig ingenomen. 'Ja leuk pap, zal ik morgenavond dan al komen?' 'Prima, ik pik je wel op van het station.' 'Doei pap, tot morgen!' 'Dag schat!' Blij hang ik op. Eindelijk weer een weekend bij papa en dan is Isabel zaterdag ook nog de hele dag weg! Beter kan haast niet.