Love Like a Man

KABANATA V

Hindi na halos maalis sa isip ko ang planong iyon ng aming mga magulang. Hanggang sa matapos ang dinner na iyon at hanggang sa makauwi kami ng bahay ay iyon ang gumugulo sa aking isipan. I'm sure ganoon din si Bernard dahil matapos ianunsiyo ng Mama at Tita Dahlia ang araw kung kelan kami lilipat ay ganoon nalang ang pagtahimik nito.

Halos hindi ako nakatulog ng ayos nang gabing iyon kaya kinabukasan pagpasok ko sa school ay inaantok pa ako.

"Lagi ka nalang pumapasok ng kulang sa tulog. Ano ba kasing ginagawa mo tuwing gabi?" Nag-aalalang tanong ni Dianna habang nagmemeryenda kami sa canteen.

"I don't want to talk about it, Diana. Mas lalo lang sumasakit ang ulo ko kapag naaalala."

Iniwas ko ang tingin ko kay Diana at itinuon na lamang iyon sa kinakain kong Shawarma. I'm glad na may Zagu shake na ngayon sa canteen kaya mas ginaganahan na akong kumain ng paborito kong food tandem. Hoping na sa susunod ay potato fries naman ang available.

"I think it's not about Calculus anymore. I think it's about your fiancée, right?" Hindi niya papigil na komento. Ang daldal din talaga.

I stop biting my foods then I gazed to Diana who comfortably sipping her milktea. My brows furrowed when I saw that her milktea is having too much pearls. I don't know why she likes so much pearls on her milktea that it almost occupied the whole bottle of it.

"Yeah, you're right." I'm boredly answered.

At bago pa siya makapagtanong na muli sa akin ay nakita ko nalang ang sarili kong kinukwento sa kaniya ang tungkol sa pagtira namin ni Bernard sa iisang bubong. Siguro dahil na rin gusto kong gumaan ang aking pakiramdam kaya sinabi ko nalang sa kaniya. Knowing her, malalaman at malalaman niya pa rin naman ang lahat sabihin ko man o hindi.  Sa aming magkakaibigan, siya ang pinakatahimik pero daig pa ang detective kung makausyoso. 

"So, pumayag rin siya?" Ani Diana na hindi ko malaman kung amusement ang nasa tono ng boses o pagkabahala sa akin.

"As if we both have a choice." I uttered bitterly.

"Well, kung para sa akin, Tita Ana have a point. It's okay na magsama kayo sa iisang bubong para maging pamilyar na kayo sa isa't isa. 'Di ba nga may kasabihan ang mga matatanda na, makikilala mo lang ang isang tao ng lubusan kapag nakasama mong tumira sa iisang bahay."

"You're so optimistic," 

Ngumuso siya. "And you're so pessimistic."

I rolled my eyes. Malay ko ba kung ano talagang totoong ugali ng Bernard na iyon? Though, sometimes he's polite and kind but I knew from the start that he was just doing it to show off that's why I just go with the flow.

Pero ibang usapan na talaga kapag titira kaming dalawa sa iisang bahay.

"But do you think pumayag si Bernard dahil wala siyang choice na gaya mo o dahil may iba pang dahilan?"

Napakunot-noo ako sa kaniyang naging tanong.

"I think so." I briefly replied then I continued eating my food.

"Hindi pa pumasok sa isip mo na kaya siya pumayag ay dahil gusto ka niyang makilala or something?"

"Hell no!"

Mas naisip ko pa ngang pumayag siya dahil gusto niya akong inisin. Because I know from the very beginning that he such a bully and he loves seeing me pissed at him.

Wala sa sarili akong napahigop ng iniinom kong Zagu.

"O 'di kaya pumayag siyang tumira kayo sa iisang bubong dahil he wanted you for himself."