4.Bölüm-Dengesiz

114 9 3
                                    

Her zaman olduğu gibi uyuyamamıştım.Baska birinin evinde uyuyamazdım.Bunu her ne kadar Bernaya söylesemde beni dinlememişti, benim iyiliğimi düşündüğünü biliyorum ama peşimde binlerce insan beni öldürmek için can atarken onu ve ailesini riske atamazdım.

Salih amcayla Sedef teyzeye kalsa temelli onlarda kalacaktım.

Sedef teyze çok kibar biriydi evde genelde son sözü Sedef teyze söylerdi bildiğim kadarıyla Salih amca karşı çıkamazdı.

Salih amcaya göre Sedef teyze daha baskın ,ağırbaşlı ,otoriter, disiplinliydi.Salih amca ise daha çok kafasını estiğini yapardı ama bu yaptıklarının sonunda Sedef teyzeden azar işitirdi.

Berna ise ikisinde olmayan özellikler vardı.Ağırbaşlıydı ama daha çok özgürlüğüne düşkün biriydi. Sedef teyzede bunu bildiği için çok fazla üstüne düşmezdi.

Sedef teyze anneme çok benziyor aslında bizde de hep son sözü annem söylerdi ama tabiki babam yine kendi bildiğini okurdu.Annem başta kızsada babam onu sakinleştirmeyi çok iyi biliyordu.Telefonum sehbanın üstünde titremeye başlayınca bir an korktum.Yine mesaj gelmişti.

Ellerim korkarak telefona giderken gözlerim çoktan dolmaya başlamıştı.

'Bir daha benim mekanlarıma adımını atma -Giray' diye mesaj gelmişti.Buda neydi şimdi ben onun mekanı olduğunu nerden bilebilirim ki ayrıca nereye gideceğimden nerede duracağımdan sanane.

Bu çocuk benim telefon numaramı nerden buldu? Dengesizin teki resmen daha 8 saat öncesine kadar hayatımı kurtarmıştı hem de iki kez şimdi ise attığı mesaj gerçekten dengesiz.Ben bide bu çocuğa teşekkür etmeyi düşünüyordum ne aptalım ben ya.

*

Güneşin açmasına 2 saat kala uykuya dalmıştım.2 saatlik uykuyla okula gidecektim.Yorgun olmasaydım o 2 saat bile olmayacaktım.

"Günaydın sarışın."deyip sulu öpücüğünü yanağıma bırakan Bernaya karşılık gözümü devirerek sade bir 'günaydın' ile geçiştirmiştim.

"Huysuz."deyip gülünce gülümsemesine karşılık verip çekmecedeki allık, pudra, krem ,kapatıcı gibi kozmetik malzemelerini çıkarıp gözümün altında oluşan mor halkaları kapattım.Üstümüzü giyinir giyinmez kahvaltı yapmadan evden çıktık.

Bernaya dün gece Girayın mesaj atmasını söyleyip söylemeyip arasında gidip gelirken arabanın biri yan yoldan gelip arabayı önümüze kırdı.

"Hayvan mısın ?" diye arkasından bağırdım.Ama o ne ki adam takmamıştı aksine üstümüze doğru sürüp yolun ters yönüne doğru sürdü.İşte böyle salaklara ehliyet verirlerse.Bernanın birşey dememesine şaşırmıştım normalde o benden önce atlayıp adamı küfür yağmuruna tutmasına gerekirdi.

"Dün akşam Giray bana mesaj attı."dedim anın etkisiyle.

"İyi ne güzel."dedi Berna elindeki telefona dalmış bir şekilde.

"Giray diyorum hani benim hayatımı kurtaran çocuk."dedim.

"Öyle mi ne güzel."dedi.Ne diyor ya bu kız normalde telefonumu eline alıp mesajı okuması gerekirdi.

"Buğranın sinir olduğu çocuk."dedim bir kez daha Girayı tanıtarak.

İyi işte ne güzel."dedi bu sefer.Bu kız beni dinlemiyor mu?

"Okulu bırakmayı düşünüyorum."dedim.Dikkatini bana vermesini sağlamak için ama ne hoş ki kafasını kaldırıp bakmadı bile tek söylediği şey 'iyi ne güzel işte' gibi kelimelerdi.

"Sen beni dinliyor musun?"deyip elindeki telefonu çektim."Ben mi hı hı dinliyorum."dedi telefonu elimden almaya çalışırken.

"En son ne dedim söyle telefonu vericem."dedim ellerimi arkamda birleştirip telefonu avuclarımda tutarken."Okulu bırakmak istiyorum dedin."dedi.

Son DarbeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin