5.Bölüm

366 21 6
                                    

Arabanın oraya geldik. Yorulmuştum. Arabaya bindim. Yola koyulduk.

**********

Sabah ışık gözümü deşiyordu. Sanırım yaklaşmıştık. Babama: "Geldik mi?"
"Yaklaşık 1 saat var kızım."
"Seni seviyorum baba."
"Bende kızım."
Biranda içimdeki ses bunu demem gerektiğini söyledi. Diğerlerine baktım. Hepsi uyuyordu. Dikkatimi Edrien çekti. Kabus görüyor gibi duruyordu. Çok terlemişti ve teni çok solgundu. Yanına gittim ve oturdum. Elimi alnına koymamla çekmem bir oldu. Yanıyordu. Hemen annemin yanına koştum.
"Annem sana çok ihtiyacım var."
Annem gözlerini ovuşturarak kalktı.
"Kızım."
"Edrien yanıyor ve teni çok solgun."
"Tamam halledebilirim."
Annem Edrien'ın yanına gitti. Çantasından bir ilaç verdi ve yerine geçti.

Edrien yavaşça kalktı. "Geldik mi?"
"Evet."
Köye girmiştik. Yeni bir hayat beni bekliyordu. Korkuyordum. Ama dik durmak zorundaydım. Ben bir melezdim, ben güçlü bir melezdim. Kolayca yenilemem. Babam daha önceden yerleri ayırmıştı. Annem, babam ve ben aynı evde kalıyorduk. Diğerleri ise kızlar erkekler diye ayrılıyordu. Eve girdik. İki katlı çok büyük bir evdi. Üst kata çıktım. Odam sağdan ikinci kapıydı. Daha önceden herşey hazırdı. Odama siyah ve tonları hakimdi. Siyahı çok severdim. Siyah çoğu insanın içini karartırdı, fakat benim için öyle değildi. O benim içimi aydınlatıyordu. Eşyalarımı dolabıma yerleştirdim. Fazla kıyafetim yoktu. Zaten yarın kızlarla dolaşıcaktık. Kıyafet alıcaktık. Bu arada yeni okula başlayacaktım. Çok yorgundum. Pijamalarımı giydim. (Aşağıda fotoğrafı var.)

Göz kapaklarım ağırlaştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Göz kapaklarım ağırlaştı. Daha fazla direnmeyip kendimi uykunun derin kollarına bıraktım.
Edrien Ağzından
Arabadan indik. Nacy'le vedalaşıp evime doğru yol aldım. Evin önünde durdum. Burası bir apartmandı. Ben üçüncü kattaydım. Üstümde bir kat daha vardı. Eve girdim ve odamı aradım. James amca (Nacy 'nin babası) önceden herşeyi ayarlamıştı. Eşyalarımı yerleştirdim. Saat daha 20:00'dı. Komşularla tanışmam lazımdı. İlk başta üst kata çıktım. Kapıyı çaldım. Kapıyı 17 yaşlarda kahverengi saçlı, mavi gözlü bir kız açtı. Sevimli görünüyordu. Tatlı bir ses tonuyla: "Selam." dedi. Bende gülümseyerek: " Selam." dedim. Kız beni içeriye davet etti. On beş dakika filan konuştuktan sonra kalktım. Kız yani Hadley bir cadıymış. Annesi ve babası yıllar önce insanlar tarafından öldürülmüş. Hikayesi çok hüzünlüydü. Daha sonra bir alt kata indim. Fakat bu kattan yoğun bir kan kokusu geliyordu. Yinede kapıyı çaldım. Kapıyı orta yaşlarda bir kadın açtı. Gülümsedi. Sıcacık gülümsüyordu, içimi ısıtmıştı. Kadın tatlı bir sesle: "Merhaba oğlum. Sen Diana' nın arkadaşı mısın?" Gülümseyerek: "Yok teyzem. Ben üst kata yeni taşındım. Sizinle tanışmak için geldim."  Teyze beni içeriye davet etti. Biraz sohbet ettik. Onlar buradaki sayılı insanlardan birkaçı. Tabi onlar bunu bilmiyorlar. Burası sessiz, sakin bir kasaba olduğu için gelmişler. Kızda burada olan tek okula, yani "Doğaüstü Güçler Akademisine" gidiyormuş. Onlara orası normal bir okul gibi geliyor. Bir alt kata indim. Buradan da kurt kokusu geliyordu. Kapıyı tıklattım. Genç bir erkek kapıyı açtı. Biraz konuştuktan sonra evime döndüm. Saat 10:00' dı. Pijamalarımı giyip yattım. En son tanıştığım erkeğin adı Ethan'dı. Yakışıklı biriydi. Daha fazla dayanamayarak kendimi bıraktım.
Nacy Ağzından
Sabah kalktım. Bugün kızlarla buluşup dışarıya çıkacaktık. Günlük rutin işlerimi halledip üstümü giyindim. ( Aşağıda fotoğrafı var.)

Melez Yüzüm (Ara Verildi!!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin