Napansin agad ng Mag kapatid yung saya sa muka ko pag dating ko sa kanila ng gabing yon halos hindi maalis yung ngiti ko hanggang ngayon na raramdaman ko pa din yung lambot at init ng halik ni "Jessica" !
"tang inaa! pre Sheeet! Salamat sa gabing ito kase naka score nako!"
Jamil-
"Langya ka! kaya siguro namumula si Jessica! hahaha kunwari kapa!
"oy wala noo! hahaha!
Sabay kami tumawa habang si jhon lee ay nag hahanda na ng tutulugan naming tatlo. makalipas ng mga pangyayare, Halos isang oras ko iniisip bago ako maka tulog sa nang yare samin kanina at halos hindi ako maka paniwala na nangyari yon.
Lumipas na araw, kina umagahan bumangon na yung dalawang mag kapatid dahil Linggo nag hahanda na sila tumulong sa parents nila sa pag titinda sa bayan.
nag paalam muna ko dahil hindi ako nakauwi nung gabi, baka hinahanap nako at sermon na naman sigurado ang aabutin ko.
"hayys! sakit sa ulo ko, tas sermon na naman ako nito kay tatay"
Pag uwi ko akala ko sesermonan ako pero walang sermonan na naganap tinanong lang ako kung saan ako galing at bat ako hindi umuwi at nag paliwanag ako.
habang nasa kwarto ako, iniisip ko kung ano kaya ang ginagawa ni jessica sa mga oras na to.
Kung iniisip nya din kaya ako?
gusto ko syang puntahan halos Hilingin ko na sana bumilis na yung oras para makasama ko na sya ulit.
"Kinabukasan"
"yes! Lunes na! Mag kikita na naman kami"
Halos tuwang tuwa ako dahil makikita ko ulit si Jessica, ganado at nag mamadali pa ko pumasok nung araw na yon dahil masisilayan ko na naman yung matatamis na ngiti nya at ang maamo niyang muka, pero bigla nalang ako naka ramdam ng pag babago nung araw na yon.
Halos buong araw syang tahimik sa klase at hindi nag sasalita kahit kay Nicole ay hindi sya nakikipag usap.
Nicole
"uy bess! Bat tahimik ka nakaka panibago ka huh! Ano tey? Kunwari wala nakikita? Huy ang daya mo di ka namamansin na kaka tampo na ahh.
Jessica
"sorry nicole hayaan mo muna ko sorry"
Kita ko yung lungkot sa muka ni jessica nung araw na yon iniisip ko kung ako ba yung dahilan kung bakit sya nag kakaganon pero hindi ko inasahan yung mga sumunod na pangyayari.
Lunch time na halos nan lalambot nako sa gutom ng ma pansin ko ang isang papel na naka bilot at naka ipit sa pagitan ng zipper ng aking bag.
Oo sulat nga ni Jessica para sakin
"Ely pwede ba tayo mag usap kahit sandali mag kita tayo sa likod ng school sa my puno ng mangga."
Hindi ko alam kung bakit ako kinabahan ng ganon pero masaya ako dahil gusto nya ako makausap kaya dali ako nag punta upang malaman ko ang dahilan kung bakit sya ganon nung araw na yon.
"uy! Jessica! "
Jessica
"uy Ely dito kana pala, sorry pala kung naging tahimik ako sa klase at hindi ko kayo pinapansin ah my mga iniisip kase ako"
"ayy yun ba haha! Ok lang yun no!
Akala ko kase galit ka sakin ey.
Bakit pala ang tahimik mo ng oras na yon? "
Jessica
"ahh... Eyy.. Kaseee........."
"ano? My problema ka ba? Sabihin mo baka maka tulong ako nag aalala na si nicole kase pati sya di mo kinakausap ey."
Jessica
"sorry.... Kase ang totoo nyan kagabi napa isip ako halos di nga ako nka tulog."
"hala bakit? Ano ba problema? May sakit kaba?"
Jessica
"walaaaa... Kase my gusto ako sabihin sayo pero napapaisip ako at natatakot at nahihiya"
"nakooo! Wag kana mahiya sakin ano ba! Sige na sabihin mo na baka maka tulong ako."
Jessica
"kase nattakot ako na baka pag sinabi ko iwasan mo na ako o kaya baka magalit ka"
"hindi ahh bakit naman ako magagalit? Teka, ano ba kase yon nagugulahan ako sayo"
Jessica
"kase....
To be continue
