Küçücük dertleri büyüttük kendimizce
Sonra en çok dertli olan biz olduk
Hiç bakmadık etrafa çünkü en dertli olan bizdik güya
Sandık ki herkes mutlu herkes huzurlu
Oysaki biraz baksaydik çevremize çoğu insanın derdinin tırnağının ucu etmezdi derdimiz
Savaş yerindeki kimsesiz kalan çocuklar
Analarin birkez olsun vurmaya kiyamadigi evlatlarinin gözleri önünde canına kıyılmasi
Sevdiği kadının gözleri önünde toprak olması
Ailesinin hepsini yitirmiş bir baba
Kendi topraklarında ölüme mahkum edilmiş binlerce insan ...
Bunların hepsi buram buram çaresizlik kokarken
Dermanı olmayan dertler varken
Gözyaşlarının dinmedigi ve asla dinmeyecek gecelere sahip olan sayısızca insanin arasında
Evet haklısınız en büyük dert bizim
Inanin öyle büyük ki derdimiz gözlerimiz kör olmuşta etrafı göremez olmuşuzİnanın öyle büyük ki derdimiz
Sırtına yüklendiği onca derde rağmen Hala yaşamayı değerli bulurken
Dert sayilamayacak şeyler yüzünden isyan eder olmuşuz .Evet öyle büyük ki derdimiz gerçek dertleri yok sayıp dert dediğimiz şeylerden utanmamiz gerekirken utanmaz insanlar olmuşuz
Bence bu gerçekten büyük bir dert .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİM MISRALARIM
PoesíaHissetiklerimdir belki parmak uçlarımdan kalemimi kullanarak kağıtlara döktüğüm. Kim bilir belki de yaşadıklarım. Ama her mısrada benden ve hayatımdan izler var ve her mısrada bir parça yalnızlık. Bir o kadar mutluluk var belkide bir o kadar hüzün. ...