Artık ne kendimi anlatacak gücüm kalmış
Nede anlatacak birşeyler
Susmuşum öyle
Sessizliğe bürünmüşüm
Kapamışım kendimi duvarların arkasına
Yalnızlığın en koyu rengine boyuyorum kendimi .
Umursamaz biri olmuşum
Yaramaz bir çocuk gibi hırçın
Sonra çok gülmeye başlamışım
Arkasından hüngür hüngür ağlamaya...
Ben böyle olmuşum işte
Öyle diyorlar öyle söylüyorlar
Kimsenin de aklına gelmiyor
Bir kez olsun sormak
Neden böyle oldun ?
Sormasınlar da zaten
Dedim ya
Ne kendimi anlatacak gücüm kalmış
Nede anlatacak birşeyler
Susmuşum öyle
Sessizliğe bürünmüşüm
Yalnızlığın en koyu rengindeyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİM MISRALARIM
PoesíaHissetiklerimdir belki parmak uçlarımdan kalemimi kullanarak kağıtlara döktüğüm. Kim bilir belki de yaşadıklarım. Ama her mısrada benden ve hayatımdan izler var ve her mısrada bir parça yalnızlık. Bir o kadar mutluluk var belkide bir o kadar hüzün. ...
