Kiedy ostatni raz byłam nad morzem
Czułam siebie
Widziałam w falach nadzieję
Chwilę później
Rozbryzgiwały się na brzegu
Nie dosięgały suchego piasku
Ani mnie
Byłam daleko
A jednak czułam, jakbym była blisko
Miałam wiatr we włosach!
Moje serce tak szybko biło!
Wyrywało się, niczym ptak
By zasmakować szczęścia w locie
By mieć pełen obraz na morze
By mieć nadzieję w posiadaniu
A jednak wszysko się skończyło
Kiedy ktoś szarpnął za mój rękaw
Wróciłam do rzeczywistości
Ze łzami w oczach
Bo opuściłam coś tak pięknego
Czym jest nadzieja
Choć płynęła tuż przede mną
--.12.2017
CZYTASZ
Ostatni płomyk słońca
ПоэзияZbiór moich uczuć i emocji. „Kto urazi oko, wyciska łzy, kto urazi serce, odkrywa uczucie" Syr 22,19