Someday

chapter 1

MAVI'S POV

I'm a fresh Graduate from Manila Science High school. I'm taking up right now AB Psychology but that was my second choice. I've always wanted to be a businesswoman before, but like I said, before. Now, everything has changed. Everything.

Nasa kwarto ako ngayon trying to compose myself, because right now, half of my body is telling me to move and go to school and half of it tells me not to. Oh my Lord, why does life have to make easy decisions hard?

"MAVI! LABAS KA NA DIYAN SA KWARTO MO! NANDITO NA SI TRIS!"

"Hey" I said pagkakita ko kay Tris na nakapamewang na sa harapan ng main door namin.

"wag mo akong ma hey-hey dyan babae ka ma la-late na tayo!" umagang umaga ooohh tapos sigaw ang aabutin ko sa pinakamamahal kong bestfriend -_- kung sabagay nagmana naman ako sa kanya 

"opo, sorry na po. 'wag nang magalit please" kota na ako dito ah! malambing voice ko na 'yon. mahal kaya bayad pag ginagamit ko 'yon. HAHAHA. pero oks na yun kesa mag ala court of justice kami dito dahil lang doon. Lord, wala po akong balak mag Lawyer ah?

"oo na, oo na. Tara na nga. Tong babaeng to, pag ako na late nang dahil sa'yo ipapa-prenda ko yang diary mo sa school natin!" oo nga pala, nakalimutan ko palang Most Punctual since Nursery tong babaeng amazonang ito kaya ayaw ma late. Kahit nga 15 minutes before the time pa nga galit na kasi hindi pa kami umaabot sa classroom namin eh ilang hakbang at ikot lang naman eh andon na kami. psssshhhh.

"Ma alis na po kami! Pa!" sigaw ko kina mama at papa na nasa kitchen kumakain

"Sige anak, mag ingat kayong dalawa baka ma-kidnap kayo diyan dahil sa kagandahan ng anak ko ah." abat nag biro pa talaga papa ko. Pustahan, hindi mag papahuli tong amazonang katabi ko.

"Aba tito, nahiya naman po yung kagandahan ni Mika Reyes sa anak ninyo oo." ayun nga, hindi na nga nagpatalo, dinamay pa idol ko. haaaaaay nako.

"Ako, wala ba akong goodbye diyan?" umepal pa kapatid kong lalaki.

"John Michael Rivera, manahimik ka nga! hindi ka kinakausap" sabi ko sa kanya sabay belat. Wala eh, this family is a bully eh, isama pa tong si Tris.

"oo nga naman Mike, manahimik ka nga, hindi ka kinakausap, mabuti pa, tapusin mo na yang pagkain mo at para makapunta ka narin sa school mo." sabi ni mama sabay tingin sa akin. "oo nga pala Mavi, hindi ka pa kumakain"

"sa school na po ako ma, medyo may galit kasi sa oras tong babaeng kasama ko." sabay tingin kay Tris na pinagdilatan ako ng mata kasi 20 minutes nalang at male-late na kami.

"aba't babae! kung hindi ka pa aalis ay aalis na ako." sabi niya sabay pamewang at sabay labas sa door.

"alis na kami ma, iniwan na ako ng kasama ko eh" sabi ko sabay lapit sa kanila at nag-beso.

"DE LA SALLE UNIVERSITY, BE READY BECAUSE HERE WE COME!" sigaw naming dalawa ni Tris sa bus na sinasakyan namin, 'yan tuloy, pinagtitinginan kami.

Ang DLSU nga ba dapat ang maghanda kasi dadating kami (para namang kung sinong celebrity) o kami dapat ang maghanda. Kami nga ba, o ako lang? Am I ready for what's coming my way?