سلام عزیزان شعر دوست:*)
چند روزی هست که دارم بخش غزلیات از کتاب دیوان شمس تبریزی اثر مولانا رو میخونم و بعضی از بیت هایی که خیلی ازشون خوشم اومد رو با شما به اشتراک میذارم،امیدوارم شما هم به اندازه من لذت ببرین❤
تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را؟
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را؟
****
ای که به هنگام درد راحت جان مرا
ای که به تلخی فقر گنج روانی مرا...
****
زان شبی که وعده کردی روز فصل
روز و شب را می‌شمارم روز و شب
****
آیم کنم جان را گرو،گویی مده زحمت،برو
خدمت کنم تا واروم،گویی که ای ابله بیا
****
در گِل بمانده پایِ دل،جان میدهم چه جای دل؟
وز آتش سودای دل،ای وایِ دل ای وایِ ما
****
تلخ از تو شیرین می‌شود کفر از تو چون دین می‌شود
خار از تو نسرین می‌شود چیزی بده درویش را
****
جانِ من و جانانِ من!کفرِ من و ایمانِ من!
سلطانِ سلطانانِ من،چیزی بده درویش را
****
