reality

~10~

Ik word wakker door  de stem van Nabil.
"Zijn we nou beide in slaap gevallen" zegt hij met een hese stem
Ik open voorzichtig mijn ogen. Het is al pikkedonker.
Ik rek mij uit en zie dan het haar van Nabil die door de war is. Ik kan mijn lach niet meer onderdrukken en proest het uit. Waardoor er vast en zeker een hele waterval uit mijn mond kwam en het op zijn gezicht belandde. Hij veegt het speeksel van zijn gezicht en begon zich dood te lachen als hij zich zelf ziet in zijn voor camera. Na een paar seconde zijn we uitgelachen.
" hoe laat is het eigenlijk?" Vraag ik giechelend?
"Het is nog vroeg" antwoord hij daar op
Er heerst een stilte. Ik leg rustig mijn hoofd op zijn borstkas en luister naar zijn hartkloppingen die klinken als muziek in mijn oren. Ik voel een hand die mijn haren streelt. Weer voel ik de rust van gister.
"Nabil?"
"Ja?"
"Wie is nada?" Floepte het eruit. Ik kan mijzelf wel voor de kop slaan.
"Hoezo wil je dat weten?"
"Sorry dat was dom van me" antwoord ik terug.
"Nada is mijn ex"
Hoeveel exen heeft hij wel niet?
"Ik weet dat je nu raar denkt over mij maar wat ik al heb gezegd. Ik heb nooit liefde gevoeld en daar was ik altijd al opzoek naar maar geen enkel meisje die me dat kon geven. Sindsdien geloof ik er niet in en heb ik meisjes als objecten gebruikt" verteld hij met een zucht.
Het doet me pijn om die woorden uit zijn mond te horen.
Ik kijk op mijn telefoon en zie weer een onbekend nummer dat mij een berichtje heeft gestuurd.
Had ik je al gezegd dat je van mij bent?
Wie is dit nou weer?
"Wie is dat Widad?"
Ik zet gelijk mijn telefoon uit
"Gewoon iemand die onbekend is"
Hij knikt en gaat weer veder met wat hij bezig was. Mijn haren strelen.
"Nabil hoe laat is het?"
"21:26"
Ik schrik van zijn antwoord is het al zo laat.
"Nee is het al zo laat ik moest allang thuis zijn en morgen hebben we ook nog school"
"Kom ik breng je wel naar huis"
We lopen nog een beetje in de belichtte straten pratend over onze toekomsten.
"Wat wil jij na school doen?" Vraag ik hem
"Ik weet dat eigenlijk niet, wat ga jij doen"
"Veder studeren, trouwen en mijn allergrootste wens is om 7 kindjes op de aarde te zetten"
"7 kinderen!"
Ik zie zijn geschrokken gezicht.
"Ja, dat is een wens die ik Insha'Allah ooit zal vervullen"
"Haha medelijden met je man dan" antwoord hij erop
"Hoeveel kinderen wil jij?"
"Dat ligt aan mijn vrouw"
"Heb je nog geen plan om te gaan trouwen?" Vraag ik hem na een tijdje
" nee ik wil nog lang alleen zijn. Nadenken over het leven. Als ik niet 'verliefd' word dan trouw ik maar met Fatima van de bergen" zegt hij lachend
Ook bij mij ontglipt er een lachje.
Onze handen botsen tegen elkaar. Het voelt goed. Het liefst zal ik elke seconde van de dag van zijn aanrakingen willen genieten. Ik word uit mijn gedachtes gehaald door Nabil die mijn hand vast pakt. Wat zo een kleine aanraking kan doen in mijn lichaam. Ik kijk omhoog in zijn mooie groene ogen. Hij draait gelijk zijn hoofd uit verlegenheid. Mijn wangen gloeien. Gelukkig kan hij dat niet zien aangezien het donker is. Aangekomen bij de auto stap ik in. Hij legt zijn hand op mijn hand die zich bevind op mijn been. Hij concentreert zich op de weg. Hij stopt aan de hoek van mijn straat.
"Het was leuk met je Widad. Ik zie je morgen"
"Ik heb er ook van genoten, tot morgen Nabil"
Ik stap uit en loop naar huis met een glimlach die niet meer van mijn gezicht is af te slaan. Thuis aangekomen wilt mijn moeder haar mond open trekken. De geluiden die uit haar mond komen neem ik niet op. Mijn gedachtes zijn ver weg bij Nabil. Ik loop naar de badkamer en stap de douch in. Het warme water stroom langs mijn lichaam. Tijdens het douchen denk ik veel na over het leven. Ik had mezelf beloofd om me niet meer te hechten aan een jongen. Ik denk dat ik verliefd ben. Gelijk schiet me Djamila binnen. Een van mijn beste vriendinnen is ook verliefd op Nabil. Wat kan ik nu doen?
Hem negeren? Nee.
Ik zet de kraan uit en trek een lingerie aan daarboven draag ik mijn badjas. Zodra ik mijn kamer in kom trek ik mijn badjas uit en kruip mijn lekker warme bedje in.
Om zo de weg van dromenland gereed te maken.