Hayal kurdum..
Hayallerimi duam üzerine kurdum..
Duam belliydi..
Kabul olduğundan da eminim..
Sen beni sevdin..
Bana sarılan..
Üzüldüğümde teselli eden..
Hayallerimiz de aynıydı..
Biz aynıydık..
Birbirini tamamlayan..
Birbirine zıt ama anlayan..
Belki de bundandı gönlümüzün bir olması..
Peki ya ayrılmamız..
Bu nedendi..
Birbirimizi anladıgımızdan mıydı?
Hayal kurduk diye miydi oldu yoksa?
Yok yok..
Çok sevdik diye oldu bence değil mi?
Ne dersin?
Neden ayrıldım hediyemden?
Ayrılacak isem neden verildi hediyem?
Hediye bir kişiye verilmez miydi?
Neden elimden alındı hediyem?
Son parasıyla şeker alıp da yere düşüren çocuk misali..
Çaresiz..
Üzgün..
Öfkeli..
Düşünceli..
Bi o kadar stemli..
Peki stemim kimeydi?
Hediyemi alan adama mı?
Hediyemi başkasına gitmesine mi?
Harbiden kimeydi???
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefesim
RandomUnutma!! Hayat hiçbir zaman bedava mutluluk vermez.. Eğer hayattan mutluluk aldıysan vay haline.. Bir gün bi kalkmışsın. Elindeki o küçücük mutluluk yok.. Nerde? Ne oldu? Kim aldı onu senden? Ve sonra hissedersin? Yüreğinin ortasında kocaman bir acı...
