FOREVER is full of twists and turns.

Chapter 3 - Mysteries

AMANDA'S POV*

******

"Tootootooottooootoootoot" 🕡

"Goodmorning sleepy head!" Kakapatay ko pa lang ng alarm clock ng may biglang bumati sakin. Pagdilat ko. Oh Its Ate Stella. "Breakfast is now ready, baby Mandz! Ako ang nag luto kaya bilisan mo na and mag prepare ka na for shool " wow. oh wow! "Goodmorning Ate Stella!" I said while smiling. "Anong nakain mo? naisipan mong mag luto?" I laughed. "It is all because of you my little sis, para sayo kaya yung niluto ko. hmp!" Joke timeee! "Just joking sis, Sige hintayin mo nalang ako sa baba. Sabay na tayo kumain." Inaasar ko lang siya pero ang totoo my heart is secretly smiling. "Okay my little gorgeous sister" Ngayon ko nalang naranasan ang ganitong feeling. Ang sarap sa pakiramdam. Parang natabunan lahat ng hatred sa puso ko, bakit ko pa sasayangin ang mga oras. Always remember 'Time is Gold' simple but full of meaning! pero bakit nga ba ako magagalit? mga bata pa naman kami nun. Ang sakin lang, bakit hindi siya umuwi? bakit ngayon lang?

Nag prepare na ko para pumasok. Sabay na kaming kumain ng sister ko. "Sarap naman neto, perfect!" Ang sarap talaga, ngayon ko lang natikman ang luto niya. Syempre mga bata pa kami nung last kami nagkasama. "Of course!" She said.

We talked about everything, laugh like crazy people pero lagi kaming sinasaway ni Auntie Jane. Ang KJ. tsk. "Nasa hapagkainan kayo. Bilisan mo Mandy at baka malate ka na" Sanay na ko dito kay Auntie Jane. "Yes, Aunt!" Nagtinginan nalang kami ng sister ko, nagtawanan ng hindi maririnig ni Auntie. "So, hanggang kailan ka dito ate Stella, bakit ba kasi nayon ka lang nakauwi?" tanong ko sakanya, this time my voice tone was serious. "1 week lang ako dito, Mandz... Kailangan mo ng pumasok, Malalate ka na oh." I checked what time is it and oh my gosh. 20 mins nalang and start na ng first subj ko. "Oh! Got to go sis. mamaya na ulit tayo magusap. byebye!" I kissed her cheeks and waved goodbye. "Bye, little mandy! Iloveyou!"

W-what did she just say?

Ngayon ko lang narinig yun, mismong galing sakanya. My heart was so happy!

Nadaanan ko nanaman ang park and as usual, BRY! where are you? hmm. Hahawakan ko na sana yung necklace sa leeg ko pero hindi ko suot. Nasan na yun? hindi pwedeng mawala yun. nasuot ko ba yun?

******

NICOLE'S POV*

'Nasaan na ba yun si Mandy? grrr. malapit na magstart ang first subject namin, hintayin ko na nga lang siya sa bench. Habang naglalakad papunta sa garden, pinagtitinginan nanaman nila ako.

'Ang ganda ganda niya talaga no?'

'Sus, nagparetoke yan. Kaya nga perfect na perfect eh'

'Girl, ang yabang kung pumorma.'

'Kahit babae ako, crush ko siya'

Sa isip ko, 'hey hindi ako nagparetoke and talaga bang perfect na perfect?' nakakaflatterred tapos may halong inis. Inggit lang sila.

'Pre, ganda niya no? Ligawan ko kaya. Siguradong maiinlove yan sakin'

'Brad, sakin yan. Wala namang ganyanan'

Hello, wala akong boyfriend and hindi ko kayo type. Bulungan ng bulugan, rinig na rinig ko naman. Malapit na ko sa bench and may nakaupong lalaki. Sino kaya yun? Blonde ang hair, Tangos ng ilong, Ang gwapo! Perfect, perfect na perfect para sakin. Ngayon ko lang siya nakita and ngayon ko nalang ulit naramdaman ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

Paupo na sana ako, pero bigla siyang umalis. Dumaan pa siya sa harap ko and omg! He has a captivating scent! I hate this feeling, gusto ko sana tanungin ang name niya. Pero parang hindi siya interesado. Hmm, Nicole Santiago kaya to, Sikat na model and pinapangarap ng lahat. Mapapansin mo din ako.