FOREVER is full of twists and turns.

Chapter 2 - Reminiscing the past

AMANDA'S POV*

*****

Nandito ako ngayon sa park, sa swing kung san nangyari ang lahat. Mabilis lang to, Gusto ko lang maging kalmado pag harap ko sa Ate ko, maging masaya sa harapan niya. kahit mahirap! 'Mandy, pano ka magiging masaya kung lahat ng bagay na konektado kay Bry ay binabalikan mo?' waaah. Andaming Mandy sa katauhan ko ah. tsk! I slapped my face. "Ouch!" napalakas ata! 'Okay lang yan, Amanda. para magising ka sa katotohanan' Isang Mandy ulit? Wth?! nakakabaliw na. Tama na nga. hmmm. Lumipat nalang ako sa may bench kung san madalas kaming umupo to see the sunset. missing the old times. huh?

*****

Habang nakaupo ako, may mga bata sa paligid ko. Nakakatuwa sila, masayang naglalaro and wala pang muwang sa realidad. Pure Fantasy! I really miss the first time we met. Im talking 'bout Bry. Napapikit ako habang hawak ko ang pendat na binigay ni Bry bago siya umalis. ginawa ko itong necklace. And bigla ko nalang naalala ito.

*****

12yrs ago. I am only 5 yrs. old.

"Auntie Jane, Is this the park? You were right. It has a beautiful scenery, Completely Amazing! Can I also play with them?" I cheerfully asked my auntie. She smiled and nodded for a yes. "YEEEY! Thankyou so much auntie, Iloveyou!" Naglalakad ako papunta sakanila when.. "Ouch! it hurts." someone pushed me hard kaya natumba ako. Ayokong umiyak. No no! They were laughing at me saying

'What are you doing here? you do not belong on our group!'

'Blehbleh, Jamie is right!'

'Go away and wag na wag mo kaming lalapitan, bleh!'

'Sa amin lang itong park, di ka pwede dito'

Why? may nagawa ba kong mali. "I just want to play with you guys, I just want to have a friend" My tears starts to fall. Where is auntie Jane? I need you know. Naalala kong babalik pala siya sa bahay para kumuha ng miryenda. I can't stop crying. Patayo na ko para makaalis sa mga bully na to, but they pushed me, the other one pushed me again. Matutumba na sana ako pero may tumulong sakin, he hold my hands. "Hey, stop this guys. You don't have the rights to hurt her" I am still crying. I don't know what to do! "Hindi niyo pag aari ang park na ito, Go away or I will break your legs" the bully kids go away and left us. Im still crying. ngayon na nga lang ako lumabas to make friends pero..

"U-uhm, hey..." Inabot niya sakin ang panyo niya. "...take this" kinuha ko ito and start wiping my tears. "Thanks!" I said. "Do you want to have a friend?" He asked with a big smile on his face at napatingin ako sakanya. "Ofcourse! can you be my friend?" I asked cheerfully. "Sure!" then we smile to each other. "Thankyou for helping me, ang bad bad nila..." habang hinahawakan ko yung tuhod ko. ang sakit, may sugat. "Masanay ka na sakanila pero habang andito ako sa tabi mo, walang aaway sayo" He winked! hihi silly boy. "So what's your name?" He asked. "Im Amanda, and you are?" "Im Bry, Bryan Torres" nag shake hands kami. "Pwede na tayong maglaro araw araw!" Im so lucky to have a friend like him. Alam kong iba siya sa mga bully. Mabait siya and alam kong mapagkakatiwalaan. So everyday we always play and palagi niya kong pinapatawa.

Dito nag simula ang lahat, una palang siya na ang nandyan to take care of me, nag pasaya sakin. Kahit na si Auntie Jane nalang ang kasama ko, nakakalimutan ko ang lungkot kapag naglalaro kami. Mas lalo pa naming nakilala ang isa't isa, 11yrs kaming nagkasama. 'dapat 12 na kaso umalis siya last year.' Nagaral sa iisang school and naging mag bestfriend kami. Nasa kanya na ang katangian ng isang mabuting bestfriend na hinahanap ng karamihan. Kaya mahal na mahal ko to, pero parang lumagpas na ko sa yellow line. I love him, I fell inlove with my bestfriend. Pero hindi niya alam. Ang tagal na niyang hindi nagpaparamdam. Magiisang taon na rin. No comunication, hindi na siya nag oonline. no texts, no calls. Wala lahat! Anong nangyari, Bry? Asan ka na ba kasi? Bumalik ka na. Tuparin mo mga promise mo. Naghihintay pa rin ako. Miss na miss na kita,Bry!

*****

My tears starts to fall, pero pinunasan ko agad. Nakakalungkot lang dahil, bata pa lang ako realidad na agad ang bumungad sakin. pero natatabunan ng fantasy kapag kasama ko si Bry, ganun kahalaga ang naging parte ni Bry sa buhay ko. Emo much? Napatapik nalang ako sa forehead ko at umiiling. napapa fake smile at tinatawanan ko nalang ang sarili ko. nakakabaliw na talaga kasi. "Hay nako, Amanda" makauwi na nga."

*****

Anw, Im AMANDA SALAZAR VALDEZ, typical teen girl, A college student. Single and still waiting for Bry. Si Auntie Jane nalang ang pamilya ko dito sa Pinas. My father? mother? they died because of a car accident. It hurts to say maaga akong naulila. 4 yrs old palang ako nun, my ate Stella was 5. Nung namatay ang parents namin, dinala ni auntie Susan si ate Stella sa states. Dun niya daw pagaaralin. Ako naman naiwan dito sa Pilipinas with Auntie Jane. Bakit kailangan pa kaming paghiwalayin ng Ate ko?

Wala pa kaming muwang sa nangyayari, pero nakakaramdam na ko ng lungkot nun. My mom and dad left us, my ate Stella naman pumuntang states. Saklap ng buhay. Di ako naging masaya hanggang sa isang araw dinala ako ni Auntie sa Park. Dun ko nakilala si Bry. Nagbigay ng kulay sa mundo ko at nagpasaya ng childhood life ko, A year ago nung pumunta si Ate Stella sa states. Buti nalang dumating sa buhay ko si Bry!

Eto, Im still waiting. STILL! Isang taon na kong naghihintay Bry. Bumalik ka na.

*****

"MANDZ! I missed you so much! How are you? You're so gorgeous! May boyfriend ka na no? Im so happy too see you, again" Masayang masaya siya na nakayakap sakin. Siya kasi nagbukas ng pinto, mukhang ang saya saya niya. Niyakap ko nalang din siya and syempre nakasmile. "Hi Ate Stella, I miss you so much" masayang malungkot ang tone ng voice ko when I said that. pumasok na kami. Ang dami niyang kinikuwento habang pinapakita ang mga pasalubong niya. Tungkol sa mga narating niya, tungkol sa buhay niya sa states at sa lovelife niya. "May nakilala nga akong guy sa hospital, naaksidente siya, car accident. Na comma siya for 3months and pag kagising niya, hindi niya maalala lahat, may amnesia siya and that guy Im telling you is courting me. Were dating, ako kasi ang nag alaga sakanya dapat nga sasama siya sakin, you know baka..." Ayoko ng marinig pa, naiinggit lang ako kasi naging masaya siya, Ako hindi. pero Im happy for her. Its just that.. "Buti ka pa naging masaya. Masakit po ulo ko, I need to rest." Mukhang nalungkot siya sa sinabi ko. Pumunta nalang ako ng room ko.. "Mandz, SORRY." habang paakyat ako sa hagdan, sinabi niya sakin yun. I just nodded.

*****

Nagpalit na ko, I need to rest. Sobrang lungkot ko. Nakatingin lang ako sa labas ng window ko. Telling myself na 'I just want to go there, pabalik sa nakaraan. Kung san masaya ako' Humiga na ko and nakatulog na din.

*****

Nagising ako, what? 2 oras lang ako nakatulog? bumaba ako to drink milk. so that I can sleep again. My sister is there sitting at the sofa, Tinitingnan ang photo album namin when we were little pa with our parents. Umiiyak siya. Nilapitan ko siya, Niyakap ko to show my comfort. "Uy, Mandz. Nandyan ka pala." Sabi niya while wiping her tears away. "Stop crying na ate, Its been 13 years ago and I know they were proud of us lalo na sayo." Napangiti naman siya sa sinabi ko. "Thankyou Mandz." Nagsmile kami sa isa't while reminiscing the past.

"Do you have boyfriend, Mandz? Bigla siyang nagtanong. "h-huh. Wala ah." awkward. pero wala talaga akong boyfriend. "Uhm, sure ka Mandz? You're Gorgeous, syempre marami kang manli...." bigla ako nagtanong sakanya. I felt awkward! hihi "You said awhile ago, you were dating someone, what's his name?" Bigla siyang kinilig. "He's...."

'Dingdong' Auntie Jane, opened the door. And oh. its Nic!

-

Hmm. Who's that lucky guy? well, wrong timing as always! Maybe next time I will know he's name.

Ate Stella and Nic were having girly talks. Im just smiling at them. Gumugulo pa din sa isip ko lahat.

Andami ko pang gustong itanong kay Ate Stella, pero wag muna ngayon. Soon masasabi ko na rin lahat ng hinanakit ng puso ko.

*****

Whats up guys! Hope you enjoy reading this dramatic chapter. mehe! Don't forget to share and also Vote! Thankyou guys!

*****

Follow me on Instagram @Hanareignridesa. On twitter @Hanaridesa. and also here on wattpad. SALAMAT! :*