KARMAKARIŞIK

BÖLÜM 3

Annem ve babamdı oha diyen kişiler her şeyi yanlış anlamışlardı.
"Anne baba gördüğünüz gibi değil"dedim.
Atakan"Yoo her şey gördükleri gibi"dedi.
Bu çocuk kesinlikle maldı hala kucağındaydım kolunu cimdikledim. Ben kolunu cimdikledikten sonra beni yatağa bıraktı.
"Ya anne baba size olayı baştan anlatayım ama önce atakan gitsin yani karşınızda gördüğünüz çocuk"dedim.
Babam"hayır oda burdayken konuşacaksın ve bir yere gitmeyecek"dedi.
Atakan"bide bu başıma çıktı"dedi kulağıma doğru.
'fülya teyze ben sana sorarım bunları'diye mırıldandı daha sonra.
Babam"hadi aşşağıda konuşacağız aşşağıya gelin"dedi.
"Baba dinlemiyosunki sıkıntıda o ya"dedim.
"Nasıl yani"dedi babam.
"Yani şöyle baba ben yürüyemediğim için beni buraya getirdi"dedim.
"Ne diyosun kızım ne oldu"dedi.
"Önce gel şöyle otur bir"dedim.
Annem de babam da gelip oturdular.
"Evet seni dinliyoruz"dedi ikisi birden.
Olan biteni baştan aşşağıya anlattım tabi Atakanla yaptığımız tartışmalar hariç.
"Eeee kızım buraya neden geldin bir hastaneye gidelim hadi"dedi.
"Gerek yok baba geçer hem birazdan"dedim.
"Yok öyle kızım gideceğiz arabanın anahtarı nerde sen söyle bana"dedi.
"Ya baba ben hastahaneye gitmek istemiyorum"dedim.
"İtiraz yok kızım"dedi.
"Baba hem yürüyemiyorum nasıl geleyim"dedim.
"Atakan seni getirir aşşağıya"dedi.
Yok artık diye içimden geçirdim.
"Hayır baba gitmeyeceğim işte"dedim.
"Atakan oğlum kızımı aşşağıya kadar getirirmisin"dedi babam.
Atakan"tabi getiririm ha bu arada arabanın anahtarı isran'ın montunun cebinde"dedi.
Annem ve babam gittiğinde.
"Sen hani hemen gitmek istiyordun neden gitmek yerine bir daha taşırım diyosun"dedim.
"Canım öyle istedi"dedi.
Ve beni tekrar kucağına aldı bende tekrar vurdum.
"Bugun kesinlikle morardım elinde baya ağır"dedi.
Ama cevap verme gereği duymadım.
"Arabada senin değilmiş babanınmış"dedi.
"Sanane hem babamın arabası benim de arabam sayılır"dedim.
"Tamam"dedi.
Bende uzatma gereği duymadım ve daha fazla konuşmadım.
Apartmandan çıktığımız da Emir denen çocuk arabadan çıkıp yanımıza geldi.
Emir"Atakan bir şeymi oldu"dedi.
Atakan"Bir şey yok ama hastahaneye gidiyoruz"dedi.
"Gidiyoruz derken"dedim.
"Bende geliyorum"dedi Atakan.
"Hayır ya sen beni arabama bırak git"dedim.
"Bende geleceğim o kadar"dedi.
Babam"hadi Atakan çabuk ol"dedi.
Atakan"hemen geliyorum"dedi.
Atakan"Emir ben gidiyorum arabanın anahtarı arabanın üstünde sen git ben geleceğim"dedi.
Cevap vermesini beklemeden yürümeye başladı. Beni arabaya bırakıp babam'ın yanına gitti. Babamla bir şeyler konuştular daha sonra üçü birden arabaya doğru geliyodu. Atakan'ın yüzünde zafer gülümsemesi vardı. Doğrusu daha önce hiç gülüşünü görmemiştim ama çok güzel gülüyordu.
Atakan"ne sırıtıyorsun"dedi.
"Hııı"dedim.
"Diyorumki niye sırıtıyosun"dedi.
Sırıtıyormuydum ben.
"Sanane hem sen neden geldin"dedim.
"Doğru diyorsun ya banane"dedi.
"Sananeyse neden geliyorsun benimle beraber hastahaneye"dedim.
Babam"yeter artık yola odaklanamıyorum"dedi.
"Tamam"dedik ikimiz birden.
Hastahaneye vardığımızda Atakan beni yine kucağına aldı.
Hastahaneye girdiğimizde bir doktor bulup önünü kestiler olan biteni anlattılar. Doktor da beni bir odaya götürdü daha sonra hemşire gelip iğne yaptı.

ATAKAN'NIN AĞZINDAN

İsraya iğne yaptıktan sonra uyudu. Doktorlar birkaç test yaptılar ne durumda olduğunu anlamak için daha sonra testlere bakmak için yanımızdan ayrıldı. Annesi de babası da çok endişeli gözüküyorlardı neden bu kadar endişeli durduklarını anlamadım sadece yürüyemediği için bu kadar endişeli olamazlardı.
Doktor gelip annesi ve babası'nı çağırdı özellikle benim yanlarına gitmemi istemiyorlarmış gibi bir halleri vardı. Doktor isra'nın annesi ve babasıyla konuştuktan sonra ikisinin de yüzü güldü. Doktor gittikten sonra yanlarına gidip "durumu nasılmış"dedim.
"İkisi o kadar mutluydularki bana sarıldılar şimdiye kadar hiçkimsenin bana sarılmasına izin vermemiştim Kader teyzenin bile ama onlar bana sarılmıştı ne yapacağımı şaşırdım afalladım. Onlarda afalladığımı anlayınca bıraktılar beni, bana mahçup mahçup baktılar normalde olsa şuan yaşamıyor olurlardı ama nedense kızamadım kızmak istedim ama olmadı kızamadım birkaç dakika böyle durduktan sonra.
"Tamam sorun yok öyle mahçup mahçup bakmayın" dedim.
"İsraya bir şey olmamış sadece küçük bir tramva geçirmiş oda bir iki güne geçermiş"dediler.
Sanırım uzatmak istemedikleri için konuyu değiştirdiler. Doğrusu bende uzatmadıklarına sevindim.
"Yarım saate de kendine gelirmiş"dedi babası.