BÖLÜM 6

17 14 4
                                    

ATAKA'NIN AĞZINDAN

Kapıda kader teyzeyi gördük İsrayla beraber tabi ben kendimi tutamayıp 'sen, kader teyze burda ne işin var' demeseydim çok daha iyi olacaktı İsra'ya baktığım da kendin de değildi bayılmıştı hatta çok bile dayanmıştı önce kendinin böbrek yetmezliği olduğunu öğreniyor daha sonra kaza yapıyor ki o kazayı ben bilerek yaptım daha sonra bir kaç gün boyunca yürüyemeyeceğini öğreniyor bunlarda yetmiyormuş gibi birde 17 senedir anne baba dediği insanlar öz anne babası değillermiş baştan beride saklıyorlarmış ve aynı gün içerisin de bir kaç dakida sonra da kendi annesini görmesi şok yaratmıştı ki bu da doğladı bence kim olsa bayılıdı hatta bayılmakla kalmaz belki delirirdi bile.
Baktım olmuyor ilk defa kader teyzeye hak vermedim hiçbir şey demeden çekip gittim tabi kucağim da İsrayla beraber.
Arabaya bindirdikten sonra ne zaman sıkılsam bunalsam ya da kötü bir şey olsa gittiğim kulubeye doğru sürdüm arabayı.
Kulubeye geldiğimizde İsra hala ayılmamıştı bende yine kucağıma alıp içeri götürdüm yatağa bıraktım sonra mutfağa gittim.
Ben bile anlam veremiyorum Kader teyzeye nasıl böyle bir şey yapardı her zaman bir şey sakladığını düşünmüşümdür ama bu denli bir şey olduğunu asla. Kader teyzenin her zaman beni anladığını düşünürdüm meğerse kendiside aynısı olmasa bile farlı bir şekilde çocuğunu terk etmiş bundan sonra Kader teyzenin bile beni anlamadığı düşünüyorum.

İSRA'NIN AĞZINDAN

Gözümü açtığımda kendimi farklı bir yerde buldum. Ben en son nerdeydim ya, tabi şimdi hatırladım okula gidecektim hemen hazırlanmalıydım ama ben evimde değildim ki burası neresiydi acaba annem aşağıda olmalıydı bir oraya bakayım diyip yataktan çıktım.
Aşağı indiğim de bir çocuk gördüm benden büyüktü lise 3'e lise 4'e falan gidiyordur şimdi yani benden neredeyse 3-4 yaş büyüktü yanına doğru gitmeye başladım bana baktı sanki beni tanıyormuş gibi.
"Annemi gördünmü kesin burdadır"dedim.
Benden büyük olan çocuk"Ne annesi sen hala o kadına anne diyor musun"dedi.
"Neden anne demiyecekmişim hem ben seni tanımıyorum sen kimsin"dedim.
İsra İsra İsra İsra İsra garipten sesler duyuyordum sanırım çocuk nereye gitmişti.
Sarsılmaya başladım İsra İsra İsra sonra birden soğuk su geldi üstüme pat diye kalktım gözümü bir açtım Atakan elinde su şişesiyle.
"Ne yapıyorsun ya"dedim.
"Sabahtan beri seni kaldırmaya çalışıyorum nedense bir türlü kalkmıyorsun"dedi.
Ay Allahtan hepsi bir rüyaymış gerçek değilmiş birde hafıza kaybıyla uğraşamazdım.
"Kızım kafayı mı yedin cevap versene"dedi.
"Oha nerden biliyorsun kafayı yediği mi"dedim.
"Cidden sen kafayı yemişsin"dedi.
"Oha bu kadar da olmaz rüyalarıma bile giriyorsun oda yetmiyormuş gibi birde ne gördüğümüde mi biliyorsun"dedim.
"Ya ne saçmalıyorsun ben senin davranışlarından bahsediyordum hem sen rüyande ne gördün anlat bakalım"dedi.
Bende anlatmaya başladım.
"Şimdi şöyle ben bi uykudan kalkıyorum kendimim 8'inci sınıfa giderken sanıyorum sonra evimde olmadığımı anlayınca annem kesin aşağı dadır diyip aşağıya iniyorum seni görüyorum ama sen hala aynısın küçülmemişsin ben seni tanımıyorum ama sen beni tanıyorsun. Sana annemin burda olup olmadığını söylüyorum,sende bana sen hala o kadına anne diyor musun diyorsun. Sonra ben sana neden anne demiyecekmişim hem ben seni tanımıyorum diyorum tam o anda sen bana seslendin İsra İsra İsra İsra demeseydin az rahat bıraksaydın da devamınıda görse idim"dedim.
"Lan kızım rüyaların bile senin gibi acayip"dedi.
'Hım'yaptım.
"Off tamam be tamam zaten öyle bir şey yok'dedi.
'Ki Allahtan yok ay sen benden küçük ben senden büyük'.
"Ne dedin sen"dedim.
'Lan ben yinemi sesli konuşmuştum'
"Evet yine sesli konuştun"diyip gülmeye başladım bu halimle bile beni güldürüyordu.
"Tamam kendimi daha fazla rezil etmeden lütfen gidelim aşağıya hem yemekte yaptım"dedi.
Çok üstelememek için"tamam"dedim.
Sonuçta ben onun gibi değildim şaka şaka tabikide üsteliyecektim.
"Ne o benden o kadar büyük olmak istemez miydin hem sana abi derdim"dedim.
"Ha ha ha çok komiktin boş konuşma da aşağı gel hadi"dedi.
"Asıl sen komiksin yürüyebilseydim zaten aşağı inerdim ama inemiyorum"dedim.
Kafasına dank etmiş gibi yaptı.
"Sabahtan beri beni oyalayacağına söyleseydin aşağıda olurduk"dedi.
"Bide bana suç atıyor asıl senin unutmaman lazımdı sonuçta beni buraya getiren sensin sahi burası neresi"dedim.
"çokta bilmene gerek yok emin ol bilmen gerekseydi sen sormadan ben sana söylerdim"dedi.
"Hım neden bilmeyecekmişim"dedim.
Cevap vermek yerine beni kucağına alıp aşağı indirdi.
Yrmekleri yokmaya başladı cidden yemek yapıyodu bikdiğiniz hayretle ona bakıyordum.
"Ne o ne bakıyosun"dedi.
"Cidden bu yemekleri senmi yapıyorsun yoksa sipariş mi veriyorsun"dedim.
"Kaç kere diyeceğim ben yapıyorum ha inanmıyorum diyorsan bir gün gözünün önün de yapayım"dedi.
Ben şok terslemeyip gözünün önünde yapayım dedi.
"Tamam benim için sorun yok"dedim.
Cevap vermedi yine. Yemekleri yokma işlemini bitirip oturmuştu,bende yemeğimi yemeye başladım gerçekten çok güzel yemekler yapıyordu.
"Eline sağlık çok güzel olmuş"dedim.
"Afiyet olsun"dedi.
Neyse bunu bile demesi gelişme var demekti.
Yemeklerimizi yedikten sonra ben ayağa kalkamadığım için her şeyi yine Atakan yaptı.

KARMAKARIŞIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin