KARMAKARIŞIK

BÖLÜM 2

Telefon yüzüme kapandıktan sonra uzun bir süre öylece kala kaldım. Daha sonra numarayı birkaçkez daha aradım ama açılmadı daha doğrusu aradığınız kişiye ulaşılamıyor dedi. Yok ya yanlışlıkla aramış olmalı ama olamaz çünkü ismimi söyledi yok kafayı yiyeceğim bir türlü anlam veremiyorum. Ben bunu en iyisi yarın anneme sorayım şimdi soramam uyuyordur. Bu akşam bana rahat uyku yok,ama yapacağım bir şey de yok. Bütün gece yatakta dönüp dolaştım saat daha erkendi annem ve babam işe gitmemişlerdir diyerek aşağıya indim. Kahvaltı hazırladım hala annem babam aşağı inmemişti bende oturdum akşam olanları düşündüm sanki akşam hiç düşünmemiş gibi. Ben böyle düşünürken annem ve babam kapıda dikilmiş bana bakıyorlardı.
"Ne alt tarafı anneme ve babama kahvaltı hazırladım"dedim.
"Biz ona şaşırmıyoruz biz senin bu saatte kalkıp bize kahvaltı hazırlamana şaşırıyoruz"dediler.
"Olamazmı daha önce hiçmi kahvaltı hazırlamadım hiçmi erken kalkmadım uykucu biride değilim"dedim.
"Tamam benim canım kızım"dedi babam.
"Vayy benim kızım bana kahvaltı yapmış,ellerine sağlık"dedi annem.
Sanrım bu güzel cümleleri böbrek hastalığına borçluyum normalde baya bir üstelerlerdi
şimdi tamam canım kızımlara geçti bu günleri beynime kazıtmam gerekiyordu unutmamak için.
"Kızım hadi kahvaltını yap"dedi annem.
"Tamam anne dalmışım"dedim.
Ben buraya kahvaltıya ne için gelmiştim nasıl unuturum dün akşam beni arayan kadını anneme sormak için aşağıya inmiştim.
"Anne baba size bir şey sorabilirmiyim"dedim.
"Tabi kızım sorabilirsin"dediler.
"Şey dün beni bir kadın aradı bana kızım dedi sonra seni orada bırakmayacağım yanıma alacağım gibi saçma saçma şeyler söyledi onu da geçtim benim ismimide biliyor isra dedi"dedim.
Ben bunları söylerken anneminde babamında yüzü yavaş yavaş beyazlaşmaya başlıyordu.
"Anne baba bir şeymi oldu bu konuylamı ilgili"dedim.
Ben bunu der demez ikiside bana dönüp.
"Yok ne olacakki "dediler.
Böyle söyleyince nedense daha da şüpelendim bu sefer ben düşüncelere daldım acaba benden sakladıkları bir şeymi var diye düşünmeden ademedim.
"Kızım bir şeymi oldu"dediler.
Bende annem ve babam gibi"yok bir şey olmadı olmasımı gerekiyor" dedim.
"Yok bir şey olması gerekmiyor"dediler.
Bende bugun sizin istediğiniz gibi olsun benden ne saklıyorsanız eninde sonunda öğreneceğim zaten diyerek içimden geçirdim.
"Ben doydum Esila'nın yanına gideceğim"dedim.
"Tamam kızım dikkatli ol"dediler.
Yok yok kesin benden bir şeyler saklıyorlar.
"Tamam ben üstümü giyip çıkacağım"dedim.
Dediğim gibi konuşmalarına musade vermeden yukarı çıktım ustumu giydikten sonra Esilayı aramayı düşündüm çünkü evdede olmaya bilirdi.
"Alo kanka evde misin"dedim.
"kanka yok malesef evde değilim teyzemin yanına gitmek zorunda kaldım"dedi.
"Neden? Ne oldu? Teyzene bir şeymi oldu?"dedim.
"Malesef araba çarpmış bende yanına gittim birkaç gün yanında kalıcam"dedi.
"Yani okula da birkaç gün gelmeyeceğin anlama geliyor"dedim.
"Evet öyle oluyor kanka teyzem su istiyor kapatmam gerekiyor öptüm bay"dedi.
"Bende öptüm bay" diyip kapattim telefonu.
Ya ben şimdi ne yapacağım esiladan başka yakın arkadaşım yok var ama öyle yakın arkadaş değiller. En iyisi sahile gidip gezmek diye düşünüp aşağıya indim.
"Anne baba ben çıkıyorum ha bu arada esila burda değilmiş yanımda olmayacak anlayacağınız"dedim.
Normalde böyle biri değilimdir ama benden gerçekten önemli bir şey sakladıklarını hissediyorum biraz alındım ya tamam baya çok alındım kızları olarak bilmem gerekiyordu. Böyle bunları düşünerek ayakkabılarımı giydim tam dışarı çıkacakken babam gelip beni durdurdu.
"Al kızım şu arabanın anahtarlarını nereye gitmek istersen arabayla git"dedi.
"Sen neyle gideceksin"dedim.
"Sen beni düşünme"dedi.
Tam bir şey deyecekken itiraz istemiyorum bakışlarıyla karşılaşınca sustum.
"Peki"dedim.
Babamda bir şey demedi içeri girdi bende apartmandan çıkıp arabaya bindim. Araba sürmeyi babam bana öğretti daha reşit değildim zaten ne zaman ehliyet alacaktım ki. Arabayı sürmeye başladım fena sayılmazdım dediğim gibi şap bir şeye çarpmıştım Allahtan hızlı çarpmadım ama ehliyet kemerini takmayı oldum olası sevmediğim için kafam direksiyona çarptı hafiften kanadı kendime gelebilmek için biraz öyle kalayım dedim.
Ama izin verirlermi biri gelip kapımı açtı. Gözümü açmak istiyorum kendimi hareket ettirmek istiyorum ama yapamıyorum. Benim yaşlarımda bir çocuğun sesi geliyor iyimisin diyiyor sonra Allah'ım ya hep böyleleri benimi bulur diyor daha başka şeylerde söylüyor ama tam olarak algılayamıyordum. Başkalarının sesi daha geliyor ama yine tam anlayamıyordum. Çocuk beni kucagına alıp yere bıraktı hava sıcak olduğu için dolayısıyla yerde sıcaktı hemde öyle böyle değil. Sanırım bu sıcağın şokundan birden gözlerim açıldı açıldığı gibi beni kucağına alan çocuk burnumun dibindeydi. Çocuk çok yakışıklıydı kahverengi saçlı kahverengi gözlüydü. İyi olup olmadığımı anlamaya çalışıyordu.