Herkes her boku biliyor ama kimse bir şey yapamıyor neden böyle bu neden kimse kimse için bir şey yapmıyor.. Tamam başkası için yapmayın. İnsanları boş verin isteyen ölsün, isteyen öldürülsün, isteyen intihar etsin. Ama ya kendiniz kendinizi niye hiç düşünmüyorsunuz. Ne yaptınız kendinize bu kadar? Bir insan kendine ihanet edebilir mi? veya kendini aldatabilir mi? kendi öldü diye acı çekebilir mi? Kafamda toparlayamadığım binlerce soru...CEVAPLARIN hepsi bende saklı lakin cevapları bulup soruları çözmeye hazır değilim. Hissediyorum beynim, kalbim, akciğerlerim, midem..hiç bir ben kaldıramaz cevapları. Birlik olup yeneriz deseler hepsi birden iflas eder. Hayır, hayır daha hazır değilim dünyanın görünmeyen yüzünü görmeye oysa bir kez şahit olmuştum dünyanın kaç bucak olduğuna...hatırlar gibiyim o günü koşarak uzaklaşmıştım dünyadan. Kendi dünyama gelene kadarsa göz yaşlarım dinmemiş,kaburgalarımın sızlaması geçmemişti. Sonra sildim orayı hafızamdan....Hatırlamak istemedim belkide..Şimdi de bir müzik, bir cümle, bir düşünce mi canlandırıyor o dünyayı.....Belkide en tehlikelisidir kendine cevaplarını bildiğin soruları sormak.EVET, BİLİYORUM insan ihanet edebilir kendine yalanlar söyleyerek , insan aldatabilir kendini hiç tatmadığı mutluluğu tatdığına inanarak ve evet insan üzülebilir günden güne ruhen de olsa öldüğünü görerek bilerek yaşayarak............VE YETER diye bağrarak terk eder insan dünyayı mutlu sonlara inanmayarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mutluydu gökyüzü
Literatura Femininayazıyorum sevgilim hiç durmadan insanlara anlatamadığımı, kağıtlara anlatıyorum, dışarıda kar yağıyor , bizim sınıf gene yerinde duramıyor kar'ı görünce sanki ilk defa bebeğinin gülüşünü gören anne gibiler , Sarışınım gene bana yardım edip kağıda ya...
